Pumunta sa nilalaman

D

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Đ)

Ang D [malaking anyo], o d [maliit na anyo], ay ang ikaapat na titik sa alpabetong Romano. Ito rin ang pang-apat na titik sa lumang abakadang Tagalog at sa makabagong alpabetong Tagalog.

D
D
Alpabetong Latino
Aa Bb Cc Dd
Ee Ff Gg Hh Ii Jj
Kk Ll Mm Nn Oo Pp
Qq Rr Ss Tt Uu Vv
Ww Xx Yy Zz
Alpabetong Tagalog/Filipino
Aa Bb Cc Dd
Ee Ff Gg Hh Ii Jj
Kk Ll Mm Nn Ngng Oo
Pp Qq Rr Ss Tt Uu
Vv Ww Xx Yy Zz
Ang sumasagisag sa tunog ng titik na D (bigkas: /da/) at R (bigkas: /ra/) sa sinaunang baybayin o alibata ng Pilipinas.
D
D
  • Ang halaga ng letrang ito sa romanong numero ay 500 (limandaan). (naka-istilo bilang D)
  • Ito ay ang isang marka na mababa sa C at mataas sa E/F sa pampaaralang sistema ng pagmamarka. (naka-istilo bilang D)
  • Sa heometriya, sumasalamin ito sa diametro ng isang hugis kagaya ng parisukat at bilog. (naka-istilo bilang )
  • Sa pisika, tumutukoy ito sa distansya ng isang bagay na gumagalaw. (naka-istilo bilang d)

Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.