hand

ดูเพิ่ม: Hand และ hånd

ภาษาอังกฤษ

จากภาษาอังกฤษกลาง hond, hand, จากภาษาอังกฤษเก่า hand (“hand, side (in defining position), power, control, possession, charge, agency, person regarded as holder or receiver of something”), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *handuz (“hand”) (เทียบกับภาษาดัตช์, ภาษานอร์เวย์แบบนือนอสก์, ภาษาสวีเดน hand, ภาษาเยอรมัน Hand, ภาษาฟรีเชียตะวันตก hân), ของแหล่งกำเนิดที่ไม่แน่นอน อาจเปรียบเทียบกับภาษาสวีเดนเก่า hinna (“to gain”), ภาษากอท 𐍆𐍂𐌰-𐌷𐌹𐌽𐌸𐌰𐌽 (ฟรา-ฮินธัน, “to take captive, capture”); และภาษาลัตเวีย sīts (“hunting spear”), ภาษากรีกโบราณ κεντέω (kentéō, “prick”), ภาษาแอลเบเนีย çandër (“pitchfork, prop”).

hand (พหูพจน์ hands)

ลูกคำจาก hand (คำนาม)

hand (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม hands, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล handing, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล handed)

hand ญ.

การผันรูปของ hand (strong u-stem)