โค

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โค
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	koo
	ราชบัณฑิตยสภา	kho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰoː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต गो (โค) หรือภาษาบาลี โค

คำนาม

โค

1. (สุภาพ) วัว

   สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ

2. ชื่อขนมชนิดหนึ่งคล้ายขนมต้มขาว มีไส้อย่างหน้ากระฉีก ราดหัวกะทิขลุกขลิก เรียกว่า ขนมโค

รากศัพท์ 2

คำนาม

โค

1. (ภาษาหนังสือ) ดวงอาทิตย์

ภาษาบาลี

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรละติน) go
• (อักษรพราหมี) 𑀕𑁄 (โค)
• (อักษรเทวนาครี) गो (โค)
• (อักษรเบงกอล) গো (โค)
• (อักษรสิงหล) ගො (โค)
• (อักษรพม่า) ဂေါ (โค) หรือ ၷေႃ (โค)
• (อักษรไทธรรม) ᨣᩮᩤ (โค)
• (อักษรลาว) ໂຄ (โค)
• (อักษรเขมร) គោ (โค)
• (อักษรจักมา)

คำนาม

โค ช.

1. วัว
2. น้ำ
3. สวรรค์
4. แสงสว่าง, รัศมี
5. เพชร
6. ลูกศร
7. ดวงจันทร์
8. ตา (อวัยวะ)
9. คำพูด, ถ้อยคำ
10. พื้นดิน
11. อินทรีย์
12. ดวงอาทิตย์

การผันรูป

...

ดูเพิ่ม

• โคณ
• คาวี

ภาษาแสก

คำนาม

โค

1. ต้นไม้, ต้น