ยาว

ดูเพิ่ม: ยาวี และ ย้าว

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *jaːwᴬ⁴ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨿᩣ᩠ᩅ (ยาว), ภาษาลาว ຍາວ (ยาว), ภาษาไทลื้อ ᦍᦱᧁ (ยาว), ภาษาไทใหญ่ ယၢဝ်း (ย๊าว), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥝᥰ (ย๊าว), ภาษาพ่าเก ယွ် (เยา); เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *hnaːwʔ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยาว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yaao
	ราชบัณฑิตยสภา	yao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jaːw˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ยาว (คำอาการนาม ความยาว)

1. ลักษณะของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งที่ขยายออกไปไม่ได้แล้ว

   ถนนยาว 30 กิโลเมตร

   เชือกยาว 2 เมตร

2. ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะยืดหรือยืนเป็นเส้นตรงจากจุดหนึ่งไปถึงอีกจุดหนึ่งมากกว่าอีกสิ่งหนึ่ง เมื่อมีการเปรียบเทียบกัน
3. ไม่สั้น

   เสื้อแขนยาว

   กางเกงขายาว

   กระโปรงยาว

4. นาน (ใช้แก่เวลา)

   หน้าร้อนกลางวันยาวกว่ากลางคืน