ม้านั่ง

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ม้า-นั่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	máa-nâng
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-nang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/maː˦˥.naŋ˥˩/^{(สัมผัส)}

ม้านั่ง (คำลักษณนาม ตัว)

เครื่องใช้สำหรับรองนั่ง อาจมีขาหรือไม่มีขาก็ได้ ม้านั่งเดี่ยว ม้านั่งไม่มีพนักพิง ยกย้ายไปได้