ผู้หญิง
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พู่-หฺยิง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pûu-yǐng |
| ราชบัณฑิตยสภา | phu-ying | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˥˩.jiŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผู้หญิง (คำลักษณนาม คน)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:หญิง