ข้ามไปเนื้อหา

โลว์ กิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Kaval)
Low Ki
ชื่อเกิดBrandon Silvestry[1]
เกิด (1979-09-06) กันยายน 6, 1979 (45 ปี)[1][2]
Brooklyn, New York, United States[1][2]
คู่สมรสMercedes Benson (สมรส 1997)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนKaval[3]
Kawal[4]
Loki[5]
Lo-Ki[1]
Low Ki[1]
Quick Kick[1]
Senshi[1]
ส่วนสูง5 ft 8 in (1.73 m)[6]
น้ำหนัก174 lb (79 kg)[6]
มาจากBrooklyn, New York[6]
ฝึกหัดโดยHomicide[4]
Jim Kettner[4]
เปิดตัวSeptember 25, 1998[1][2]

แบรนดอน ซิลเวสต์ลี (Brandon Silvestry) เกิด 6 กันยายน ค.ศ. 1979[1][2] นักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันใช้ชื่อ โลว์ กิ (Low Ki) และ เซนชิ (Senshi) เป็นผู้ชนะNXTซีซั่น2 ใช้ชื่อ คาวาล (Kaval)[7] เขาเป็นหนึ่งในเวลา PWG แชมป์โลกเปิดต้าแชมป์สามครั้ง Tag โลก NWA ทีมแชมป์และได้รับรางวัลจำนวนของการแข่งขันและประชันอื่น ๆ ในวงจรอิสระและเป็นผู้ชนะของฤดูกาลที่สองของ NXT ในปี 2010 Silvestry ยังได้ทำงานอย่างกว้างขวางในประเทศญี่ปุ่นที่สะดุดตาที่สุดสำหรับ New โปรญี่ปุ่นมวยปล้ำ (NJPW) ที่เขาเป็นสามครั้ง IWGP แชมป์รุ่นจูเนียร์และโปรมวยปล้ำศูนย์หนึ่งที่เขาเป็นเพียงครั้งเดียว NWA / UPW / ศูนย์หนึ่งระหว่างรุ่นจูเนียร์และนานาชาติที่มีน้ำหนักเบา NWA แท็กทีมแชมป์

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

ต้นอาชีพและการฝึกอบรม

[แก้]

Silvestry เริ่มการต่อสู้ในปลายปี 1998 ภายใต้ชื่อวงต่ำกี่ซึ่งเขาได้มาจากเนื้อเพลงของเพลง "ไม่มี Diggity" เขาเริ่มต่อสู้เพื่อนิวเจอร์ซีย์ทุกโปรมวยปล้ำ (JAPW) ในปี 1998 ความท้าทายฆาตกรรมและเทอรีเคน D สำหรับ JAPW แท็กทีมแชมป์[8] ในปีต่อไปเขาท้าทายสำหรับมวยรุ่นไลท์ JAPW แชมป์สองครั้งไม่ประสบความสำเร็จ แต่แพ้บ้าอีวานและยูดา หนุ่มสาวที่จะชนะที่ดีที่สุดที่สองของการแข่งขันแสงวืด[9]

ในปี 2000 เขาเริ่มปรากฏในหลายสหพันธ์มวยปล้ำโลกในโปรแกรมของพวกเขาโลหะและ Jakked ที่เขาแข่งขันกับชอบของกาชนฮอลลี่, คริสเตียนและ Essa Ríos[1] ในปีต่อไปที่เขาทำมันผ่านไปรอบชิงชนะเลิศ ของทุกโปรมวยปล้ำของพระมหากษัตริย์ของทัวร์นาเมนต์อินดีสแพ้อเมริกันดรากอน[10] มันเป็นช่วงปี 2001 เขาพ่ายแพ้นิค Berk และฆาตกรรมในการแข่งขันที่แยกจากกันในเย็นวันเดียวกันที่จะชนะทั้งเฮฟวี่เวท JAPW และชื่อมวยรุ่นไลท์; เขาประสบความสำเร็จจะปกป้องชื่อในการแข่งขันทั้งสองแยกจากกันในวันครบรอบการแสดงของพวกเขาที่สี่เดือนต่อมาว่าในเดือนกรกฎาคม เขาสูญเสียทั้งสองชื่อในสามทางตรงกับเดือนต่อไปนี้เพื่อฆาตกรรมกับซาเวียร์เป็นคู่แข่งอื่นๆ[11]

ริงออฟออเนอร์ (2002–2006)

[แก้]

ต่ำกี่ทำแหวนของเขาเกียรติยศ (ROH) เปิดตัวครั้งแรกในงานแสดงครั้งแรกในยุคของเกียรติยศที่เริ่มต้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ในกิจกรรมหลักการแสดงของเขาพ่ายแพ้ไบรอันแดเนียลและ "The Fallen Angel" คริสแดเนียล[12] กรกฎาคม 27 ปี 2002 ที่ทันตกรรมแชมป์เขาก็กลายเป็นครั้งแรกที่เคยต้าแชมป์ด้วยการเอาชนะแดเนียลส์, Spanky และดั๊กวิลเลียมส์ในการแข่งขันสี่ทาง Ironman.[13][14] ที่ 24 สิงหาคม Ki ต่ำประสบความสำเร็จในการป้องกันตำแหน่งของเขากับ AJ รูปแบบ[13] ที่ 21 กันยายนที่ Unscripted เขาสูญเสียชื่อซาเวียร์ที่หลังจากชนะกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งของวงในของแดเนียลส์คำทำนาย.[13][15] ต่ำกี่แล้วต้องเผชิญกับซามัวโจที่ 5 ตุลาคม ในสิ่งที่เป็นเปิดตัวครั้งแรกอย่างเป็นทางการต้าโจใน "การต่อสู้โดยไม่ต้องให้เกียรติ" ในสิ่งที่คล้ายมากขึ้นของการต่อสู้วีคต่ำกี่ชนะการแข่งขันและพวกเขาจับมือหลังการแข่งขัน[1] ต่ำกี่ซ้ายโปรโมชั่นในปี 2004 อันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น Feinstein แต่เขากลับวันที่ 17 กรกฎาคม 2004 ในระหว่างการแข่งขัน ที่ซามัวโจและพี่น้องบริสต่อสู้กับ Rottweilers (ฆาตกรรมและฮาวานา Pitbulls)[1] มันดูเหมือนต่ำกี่จะประหยัดซามัวโจจาก Beatdown โดย Rottweilers แต่เขาถ่มน้ำลายในการแข่งขันชิงแชมป์ต้าซึ่งเป็น ที่จัดขึ้นแล้วโดยโจและร่วม Rottweilers[15]

ในวันหยุดสุดสัปดาห์ของทันเดอร์ 2 คืนในวันที่ 6 พฤศจิกายน 2004 เขาเริ่มบาดหมางกับไบรอันแดเนียลซึ่งเป็นพันธมิตรต่ำกี่ในการแข่งขันกับประเทศซามัวโจ Jushin Liger ทันเดอร์ ต่ำกี่และแดเนียลสูญเสียการแข่งขันและต่ำกี่ตำหนิหุ้นส่วนของเขาสำหรับการที่ดังนั้น Rottweilers เริ่ม Beatdown บนแดเนียลได้[16] ที่ 4 ธันวาคมที่ดารามหกรรมครั้งที่สองแดเนียลแพ้คดีฆาตกรรมของ Rottweilers[17] ในที่ เหตุการณ์เดียวกันต่ำกี่ปล้ำออสตินราศีเมษในจำนวนหนึ่งในการแข่งขันของคู่แข่งที่จะตัดสินว่าใครจะต้องเผชิญโจต้าแชมป์ซามัวสำหรับชื่อเรื่อง การแข่งขันจบลงด้วยการเสมอกัน เจ้าหน้าที่ขยายการแข่งขัน แต่ต่ำกี่ปฏิเสธที่จะต่อสู้เพื่อราศีเมษประกาศผู้ชนะ[17] แทนที่จะหันหน้าไปทางโจในการรบครั้งสุดท้ายปี 2004 ต่ำกี่ปล้ำแดเนียล แต่ได้ว่าตัวเองขาดคุณสมบัติแล้วทำร้ายผู้ตัดสิน[1] นี่ก็เพียงพอแล้วสำหรับเจ้าหน้าที่ต้าจะระงับการให้เขาไปเรื่อย ๆ เป็นผล[15]

ต่ำกี่กลับมา 7 พฤษภาคม 2005 และทันทีที่โจมตีเจตายและโจซามัวที่แมนฮัตตันประทุษร้ายกับเพื่อนของเขา Rottweilers ฆาตกรรมจูเลียสสูบบุหรี่, Monsta แม็คและร็อคกี้โรเมโร[18] แท็กทีมแข่งขันอย่างกะทันหันถูกสร้างขึ้นมา:. โดยเทียบกับ Rottweilers ซามัวโจและเจตาย Ki ต่ำและฆาตกรรมชนะการแข่งขันได้รับบาดเจ็บและตายด้วยสลัมเหยียบ / ตำรวจคิลลารวมกัน[1] ความบาดหมางอย่างต่อเนื่องเมื่อวันที่ 18 มิถุนายนที่ตายก่อนที่ความอัปยศที่สามที่เขาและตายเผชิญหน้ากันในซิงเกิลตรง แต่มันจบลง ไม่มีการแข่งขัน[1] พวกเขามีการแข่งขันในวันที่ 12 สิงหาคมที่รับซื้อคืน แต่ตอนจบได้เหมือนกันและ Rottweilers ชนะตายลงหลังจากที่การแข่งขัน[1] ในที่สุดวันที่ 17 กันยายนที่รุ่งโรจน์โดยเกียรติยศ IV เป็น "การต่อสู้โดยไม่ต้อง เกียรติยศ "ระหว่างสองจบลงด้วยการต่ำกี่ได้รับชัยชนะฟอลล์มากกว่าตาย[1] หลังจากที่ซามัวโจไปในการบันทึกคาบาน่าหนุ่มจาก Beatdown โดย Rottweilers ที่ตายออกมาจะได้ราคาและบอกว่าเขาต้องการที่ยังแข่งขันอีก กับต่ำกี่ซึ่งตายได้รับรางวัลในครั้งนี้สิ้นสุดอาฆาต[1] ต่อมาในปีที่ต่ำกี่ช่วยฆาตกรรมในความบาดหมางกับหนุ่มบา[1] ที่ 17 ธันวาคม 2005 ในการรบครั้งสุดท้ายปี 2005 เขาท้าทายเคนตา สำหรับ GHC รุ่นจูเนียร์แชมเปี้ยนชิพของเขา แต่สั้นขึ้นมา[1] ต่ำกี่ซ้ายต้าอีกครั้งในมกราคม 2006 เพราะ "ความไม่เห็นด้วยในการจัดธุรกิจ"[1] เขาชนะการแข่งขันครั้งสุดท้ายของเขาในวันที่ 28 มกราคมกับแจ็คอีแวนส์[1] ต้าปกคลุมทิ้งของเขาโดยมีต้าข้าราชการจิม Cornette ห้ามกิต่ำจากแหวนแห่งเกียรติยศสำหรับชีวิตหลังจากที่มันถูกค้นพบว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่เคาะฟัน Cornette ออกที่แสดงว่า[19] เขายังใช้เป็นความสำคัญ จุด (ในชื่อเท่านั้น) ใน Cornette / บาดหมางฆาตกรรมในช่วงฤดู​​ร้อนของปี 2006 ที่มี Cornette ปฏิเสธที่จะกลับไป Ki ต่ำเป็นคดีฆาตกรรมของ "ความปรารถนาที่สาม"[19]

โทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง (2002–2004)

[แก้]

ครั้งแรกกับTNA เป็นสำหรับการแสดงเปิดตัววันที่ 19 มิถุนายน 2002 ในการแข่งขันประเภททีมหกคนข้าง AJ รูปแบบและเจอร์รี่ลินน์กับบิน Elvises[1] ที่ 26 มิถุนายนเขาพยายามที่จะกลายเป็นคนแรกส่วนเอ็กซ์แชมป์ แต่ถูกตีด้วยรูปแบบ เขาจะ แต่ในที่สุดก็ไปในที่จะชนะจากรูปแบบในวันที่ 7 สิงหาคม แต่มันหายไปสามสัปดาห์ต่อมาลินน์[1] หลังจากนั้นเขาก็จะเป็นฝ่าย Triple X กับคริสแดเนียลส์และ Elix สกิปสกิปเปอร์ในปีนั้นและถือ NWA แท็กทีมแชมป์สามครั้งภายใต้ "กฎ Freebird" ต่ำกี่ปล้ำข้าง Skipper เมื่อสามเอ็กซ์พ่ายแพ้ของอเมริกาต้องการตัวมากที่สุด (คริสแฮร์ริสและเจมส์พายุ) สำหรับชื่อเรื่องวันที่ 22 มกราคม 2003[1] เมื่อความโลภของแดเนียลส์สำหรับแชมป์ภาคบังคับครั้งแรก Ki ต่ำจากสามเอ็กซ์, ต่ำกี่ จะไปต่อสู้กับแดเนียลในสุดเอ็กซ์ แต่การแสวงหาของเขาก็ประสบความสำเร็จ[1] เขาออกใช้ในเดือนกรกฎาคมปี 2004 และทำให้เขากลับมาเพื่อต้า

ญี่ปุ่น (2002–2009)

[แก้]

ต่ำกี่ทำให้การเดินทางครั้งแรกของเขาไปยังประเทศญี่ปุ่นกับโปรมวยปล้ำศูนย์หนึ่งในปี 2002 ที่ 16 กันยายนเขาปล้ำเลโอนาร์โด Spanky และได้รับรางวัลแชมป์รุ่นจูเนียร์อินเตอร์เนชั่นแนลจากเขา[1] เขาจัดแข่งขันชิงแชมป์ 31 สิงหาคม 2003 เมื่อเขา มันหายไป Wataru Sakata ในช่วงปี 2003 ยัง Ki ต่ำทำให้หลายคนไว้สำหรับทุกโปรญี่ปุ่นมวยปล้ำ (AJPW)

ต่ำกี่เหลือศูนย์หนึ่งในกลางปี​​ 2004 ที่จะเข้าร่วมโปรมวยปล้ำโนอาห์ (โนอาห์) ที่เขาได้รับทันทียิงตำแหน่งกับทั่วโลกได้รับการยกย่องพระมหากษัตริย์ (GHC) รุ่นจูเนียร์แชมป์ Yoshinobu คาเนซึ่งเขาก็ไม่สามารถที่จะชนะ[15] ในช่วงเวลานี้เขาเป็นตัวแทนของโนอาห์ใน MXW โปรมวยปล้ำของ Gaijin รบซีรีส์ หลังจากนั้นเขาได้เข้าร่วมโปรชาวญี่ปุ่นมวยปล้ำ (NJPW) และเข้าร่วม RISE มั่นคงซึเกะนากามูระของแทนผู้ได้รับบาดเจ็บที่มิลานเก็บ; ในการแข่งขันครั้งแรกของเขากลับมาเขาได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าซึ่งจำเป็นต้องผ่าตัด ต่ำกี่กลับไปโปรโมชั่นในเดือนกันยายน defecting จากการเพิ่มขึ้นที่จะเข้าร่วมฝ่ายชั่วร้ายหลักใหม่ของญี่ปุ่นส้นทุบตีใหญ่ (GBH)

หลังจากที่เข้าร่วม GBH เขาจับมวยปล้ำนานาชาติกรังปรีซ์ (IWGP) แชมป์รุ่นจูเนียร์จากหน้ากากเสือที่ 21 กันยายน 2008 บน NJPW วงจรใหม่ 2008 ทัวร์ญี่ปุ่นรุ่น เขาก็หายไปมันกลับไปที่หน้ากากเสือใน NJPW ต่อสู้ของราชอาณาจักรที่สามในกรุงโตเกียวเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2009 หลังจากที่สูญเสียแชมป์ต่ำกี่หลายไว้สำหรับ Hustle

กลับสู่TNA (2006–2008)

[แก้]

ที่ออกโรงศัตรูลึกลับคริสแดเนียลส์ได้รับการเผยให้เห็นถึงการกลับมาต่ำกี่ที่ปล้ำภายใต้ชื่อของเซนชิ (ที่ญี่ปุ่นสำหรับ "นักรบ" หรือ "ทหาร")[20] หลังจากออกโรงเซนชิไม่เห็นในการดำเนินการเป็นเวลาหลายสัปดาห์ . แต่เขาได้รับการสร้างขึ้นด้วยชุดของสะเปะสะปะ hyping ภูมิหลังของเขา, การฝึกอบรมและความปรารถนาที่จะครองส่วนเอ็กซ์อีกครั้งเค้าที่เป็นไปได้ของความท้าทายส่วนเอ็กซ์แชมป์โจพ่ายแพ้ซามัว

เซนชิแพ้อเล็กซ์เชลลีย์เจตาย, Petey วิลเลียมส์ฉลามหนุ่มและ Sonjay ดัทท์ที่ Slammiversary ที่จะกลายเป็นคู่แข่งหมายเลขหนึ่งกับแชมป์ภาค[21] เซนชิก็จะกลายเป็นส่วนเอ็กซ์แชมป์อีกครั้งใน 22 มิถุนายน 2006 ตอนที่ ผลกระทบของการเอาชนะ !,. โจและดัทท์หลังจากที่เขาตรึงดัทท์[22] เขายังคงพ่ายแพ้เป็นเวลาหกเดือนประสบความสำเร็จในการปกป้องแชมป์ภาค Kazarian กับชัยชนะที่ถนน[23] เจตายและ Petey วิลเลียมส์ในการแข่งขันสามทางที่ ไม่ยุติธรรม[24] และคริสซาบินที่ไม่ยอมแพ้[25] ก่อนที่จะเสียชื่อเพื่อซาบินในเดือนตุลาคมที่มุ่งไปสู่​​ความรุ่งโรจน์[26]

เซนชิภายหลัง feuded กับออสตินสตาร์ ความบาดหมางของพวกเขาจะดำเนินต่อไปจนถึงออกโรงในหกด้านของการแข่งขันสตีลซึ่งเขาได้รับรางวัล[27] ​​ที่ Slammiversary เขาร่วมกับแรดที่จะเอาชนะละตินอเมริกัน Xchange (LAX)[28] ชัยชนะที่ถนนเซนชิในการแข่งขัน 10 -Man สุดเอ็กซ์ตรงที่เขาหายไป[29] หลังการแข่งขัน แต่สามเอ็กซ์ปฏิรูปกับแดเนียลเซนชิและการกลับมาของกัปตัน[29] พวกเขาชนะการแข่งขันการชุมนุมของพวกเขาใน 19 กรกฎาคม 2007 ผลกระทบจากเหตุการณ์ ! กับ Serotonin[30]

สามเอ็กซ์เผชิญหน้ากับความตายและดัทท์และเมืองปืนมอเตอร์ที่ไม่ยุติธรรมในความพยายามที่สูญเสีย[31] สกิปเปอร์เซนชิและยังเดินต่อไปที่จะเผชิญกับสนามบิน LAX ที่มุ่งไปสู่​​ความสำเร็จในสุดเอ็กซ์ในท้ายที่สุดการสูญเสีย[32]

ในช่วงเดือนธันวาคม 2007 มีรายงานว่าเซนชิได้ยื่นลาออกของเขาไปใช้และการที่เขาจะออกโปรโมชั่นไม่นานหลังจากที่ ในปี 2008 Silvestry ช่วยใช้ในระหว่างการพัฒนาของเกมแรกที่เคยวิดีโอโดยการให้ทั้งเสียงพูดและจับการเคลื่อนไหวสำหรับตัวละครเอกของเกมการฆ่าตัวตาย

โปรเรสต์ลิงเกร์ริลลา (2007–2008, 2011)

[แก้]

ต่ำกี่เปิดตัวของเขาสำหรับโปรมวยปล้ำการรบแบบกองโจร (PWG) ในวันที่ 7 เมษายน 2007 ชนะดาวี่ริชาร์ดที่ดาราวันหยุดสุดสัปดาห์ V -. คืนหนึ่ง[33] ที่ 5 มกราคม 2008 ต่ำกี่ได้รับรางวัล PWG แชมป์โลกหลังจากที่เอาชนะไบรอันแดเนียล ในการแข่งขันเงียบ[34] เขามีการป้องกันตำแหน่งหนึ่งที่ประสบความสำเร็จกับเอลเจเนริโก[35] ก่อนที่อาการบาดเจ็บที่เข่าบังคับให้เขาต้องสูญเสียแชมป์เพียงหนึ่งเดือนต่อมา[1]

ต่ำกี่ PWG กลับไปที่ All Star วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ 7 - คืนหนึ่งเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 2008 ซึ่งเขาเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันสี่ทางสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์โลก; การแข่งขันยังให้ความสำคัญเอ็ดดี้คิงส์ตัน Necro เนื้อและป้องกันแชมป์พระเอกคริสที่เก็บรักษาไว้โดยตรึงคิงส์ตัน[36] พฤศจิกายนที่ 1 และ 2 ในเบอร์แบงก์แคลิฟอร์เนียต่ำกี่แพ้ Roderick ที่แข็งแกร่งในการเปิดรอบมาซาโตะโนะในรอบรองชนะเลิศ ไนเจลกินเนสส์ในรอบรองชนะเลิศและคริสฮีโร่ในนัดสุดท้ายที่ไม่ใช่ชื่อที่จะชนะ 2008 การต่อสู้ของ Los Angeles การแข่งขัน[37][38]

หลังจากที่โลกดับเบิลยูของเขาความบันเทิงครอบครองต่ำกี่กลับไป PWG ที่ 29 มกราคม 2011 ในช่วง WrestleReunion 5 วันหยุดสุดสัปดาห์ในการแข่งขันจากปี 2007 ที่เขาแพ้ดาวี่ริชาร์ด[39] ในครั้งต่อไปของเขาในวันที่ 9 เมษายนต่ำกี่แพ้ อากิระ Tozawa[40][41] ในวันที่ 28 พฤษภาคมในช่วงคืนที่สองของวันหยุดสุดสัปดาห์ All Star 8 ต่ำกี่ประสบความสำเร็จท้าทาย Castagnoli เคลาดิโอสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์โลก[42]

WWE

[แก้]

ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง (2008–2010)

[แก้]

ต่ำกี่ปรากฏบน 7 พฤศจิกายน 2008 ฉบับ SmackDown ในการแข่งขันมืดที่สูญเสียไปแล้ว WWE แท็กทีมแชมป์พรีโม่[43] ต่ำกี่แล้วได้รับรางวัลการแข่งขันกับเทรนต์เบเร็ตต้าที่ FCW tapings มกราคม 8. หลังจากประกาศในเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเขาว่าเขาได้เซ็นสัญญากับ WWE[7] แรกเขาปล้ำภายใต้ชื่อ Kawal - การ. "ทหาร" ในภาษาตากาล็อก - ใน FCW ดินแดนการพัฒนาของ WWE แต่ต่อมาเปลี่ยนไปยัง Kaval[4][44] ในเดือนมกราคมปี 2009 เขาใช้เวลาที่หายไปจาก FCW เนื่องจากได้รับบาดเจ็บที่ขาซึ่งจะทำให้เขาถูกกีดกันจนถึงปลายเดือนตุลาคม[45] เมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน Kaval แพ้พอล Burchill ในการแข่งขันที่มืดก่อนที่จะ SmackDown / ECW tapings.[46] ที่ 8 ธันวาคม tapings เขากำลังจะพ่ายแพ้ในการแข่งขัน Goldust มืดอีก เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ตอน FCW เขาชนะไบรอันแดเนียลสำหรับผู้ที่นี้คือการแข่งขันเปิดตัวหลังจากตีเขาด้วย Way นักรบ[47] และวันที่ 8 กุมภาพันธ์จะเป็นอันตรายถึงชีวิตการแข่งขันสี่ทางกับอัลเดอราส, เวดบาร์เร็ตต์และไมเคิล Tarver จะกลายเป็นหมายเลขหนึ่งสำหรับฟลอริด้าแชมป์รุ่น.[48] Kaval ได้รับชื่อของเขายิงสองสัปดาห์ต่อมา แต่แพ้แชมป์จัสติน เกเบรียล[49] เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม Kaval และไมเคิล McGillicutty ชนะลอส Aviadores (ฮูนิโคและ Epico) จะชนะฟลอริด้าแท็กทีมแชมป์[50] Kaval และ McGillicutty เพียงจัดขึ้นสำหรับการแข่งขันชิงแชมป์วันเดียวก่อนที่จะเสียมันกลับไปยัง Los Aviadores[51]

NXTและสแมคดาวน์ (2010)

[แก้]

ได้มีการประกาศวันที่ 1 มิถุนายนที่ Kaval จะมีส่วนร่วมในฤดูกาลที่สองของ NXT กับทีม Lay-Cool (มิเชลแม็คคูลและไลลา) เป็นพี่เลี้ยงเค้า[52][53] เขาออกมาเมื่อวันที่ 8 มิถุนายนตอน NXT แต่ไม่สามารถแข่งขันในการแข่งขัน[54] ในตอน 15 มิถุนายนของ NXT เขาก็พ่ายแพ้โดยอเล็กซ์ ไรลีย์ในการเปิดตัวของเขาและในสัปดาห์ต่อมาเขาก็พ่ายแพ้โดยอีไล Cottonwood[55][56] ในเดือนมิถุนายน ตอนที่ 29 NXT, Kaval ร่วมกับไมเคิล McGillicutty และโชคดีแคนนอนกับไรลีย์ค็และติตัสโอนีลซึ่งทีมงานของเขาได้รับรางวัลเมื่อเขาตรึงไรลีย์ให้ Kaval ชัยชนะครั้งแรกของเขาใน NXT ต่อมาในคืนนั้นเขาเป็นอันดับแรกในการสำรวจ[57] สี่สัปดาห์ต่อมาเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคมเขาลดลงไปที่สถานที่ที่สองในการสำรวจครั้งที่สองหลัง McGillicutty[58] ในวันที่ 9 สิงหาคมล่วงหน้าที่ปรากฏในหก การแข่งขันประเภททีมชายดิบซึ่งทีม Kaval หายไปเมื่อเขาถูกฮัสกี้แฮร์ริส ตามตรงเขาถูกโจมตีโดยเชมัส[59] ในคืนถัดมา NXT ทีม Kaval ชนะการแข่งขันเมื่อ Kaval ตรึง McGillicutty ในการสำรวจต่อมาในคืนนั้นคืน Kaval หมายเลขหนึ่งของการจัดอันดับ[60] ที่ 31 สิงหาคม Kaval ได้รับรางวัลที่สองของเทศกาล NXT กับ McGillicutty อันดับที่สองและไรลีย์ที่สาม ตามประกาศชัยชนะของเขาถูกโจมตีโดยทุกฤดูกาลอดีตสองล่วงหน้า[61]

หลังจากชัยชนะ NXT ของเขา Kaval ถูกย้ายไป SmackDown เครื่องหมายการค้าการเปิดตัวของเขาในช่วงวันที่ 7 กันยายน tapings ในการสูญเสียที่จะดึงแมคอินไทร์ซึ่งออกอากาศในวันที่ 10 กันยายน[62][63] ในวันที่ 24 กันยายนฉบับ SmackDown, Kaval ต้องเผชิญ ชาโวเกร์เรโรจูเนียร์แพ้ในความพยายาม เมื่อวันที่ 8 ตุลาคมฉบับ SmackDown, Kaval และโคฟีคิงส์ตันที่ต้องเผชิญกับดรูว์แมคอินไทร์และโคดี้โรดส์แพ้ในความพยายามเมื่อโรดส์ตรึง Kaval เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม SmackDown ฉบับ Kaval กินเวลาห้านาทีในแหวนกับบิ๊กโชว์และในการทำเพื่อให้ได้รับจุดที่ทีม SmackDown ที่ที่สิทธิเป้อเย้อ อย่างไรก็ตามหลังจากที่การแข่งขัน Kaval กำลังถูกท้าทายโดยไทเลอร์เร็กส์ที่ในท้ายที่สุดไปในการเอาชนะเขาสำหรับจุดของเขาที่จ่ายต่อมุมมอง[64] ในตอนที่ 18 ตุลาคมดิบ Kaval แข่งขันใน SmackDown vs. ดิบ ต่อสู้ที่เขาถูกกำจัดโดยมาร์ก เฮนรีบน 29 ตุลาคมตอนของ Smackdown, Kaval ต้องเผชิญกับแจ็ควางท่าแพ้ในความพยายาม Kaval แล้วก็หายไปในการแข่งขัน 4 พฤศจิกายนเรื่องราวของซูเปอร์สตา WWE เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายนเรื่องราวของซูเปอร์สตา, Kaval ต้องเผชิญกับดรูว์แมคอินไทร์แพ้ในความพยายาม

คาวาลได้ใช้สิทธิ์ผู้ชนะNXTชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลกับ Dolph Ziggler ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ 2010แต่ไม่สำเร็จ[65][66] ในสแมคดาวน์ 22 ธันวาคม 2010 คาวาลได้ปล้ำแมตช์สุดท้ายแพ้ Drew McIntyre ในเวลาเพียงไม่ถึง 30 วินาที[67] และลาออกจาก WWE ในที่สุด[68]

กลับสู่ NJPW และกลับสู่ TNA ครั้งที่2 (2011–2013)

[แก้]

เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2011, Silvestry ภายใต้ชื่อต่ำกี่ทำให้เขากลับไป NJPW ในระหว่างการทัวร์บุก 2011 ทัวร์ครั้งแรกของโปรโมชั่นของสหรัฐอเมริกาที่ใกล้เคียงกับการฆาตกรรมในการแข่งขันประเภททีมที่พวกเขาพ่ายแพ้ Jushin ฟ้าร้อง Liger และหน้ากากเสือ[69][70] วันรุ่งขึ้นต่ำกี่ท้าทายไม่ประสบความสำเร็จเจ้าชาย Devitt สำหรับ IWGP รุ่นจูเนียร์แชมเปี้ยนชิพ[71] ในวันที่สามและครั้งสุดท้ายของทัวร์ใน Philadelphia, Pennsylvania, ต่ำกี่และฆาตกรรมท้าทายไม่ประสบความสำเร็จ Devitt Ryusuke ทากุจิและสำหรับรุ่นจูเนียร์ IWGP แท็กทีมแชมป์[72]

เมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2011, ต่ำกี่กลับไปใช้ที่ tapings เดือนมิถุนายนฉบับที่ 30 มวยปล้ำผลกระทบชนะจิมมี่ยางและแมตต์เบนท์ลีย์ในการแข่งขันสามทางที่จะก้าวไปเป็นคู่ที่สี่ทางสำหรับการทำสัญญาใช้ปลายทาง[73][74] ที่จ่ายต่อมุมมองต่ำกี่พ่ายแพ้ในรอบชิงชนะเลิศโดยออสตินราศีเมษ[75]

ที่ 21 เมษายน 2012, ต่ำกี่กลับไป NJPW สอดคล้องกับตัวเองมีเสถียรภาพความโกลาหลและใกล้เคียงกับ Gedo, Jado และร็อคกี้โรเมโรในการแข่งขันทีมชายแปดที่พวกเขาพ่ายแพ้ Jushin ฟ้าร้อง Liger เจ้าชาย Devitt, Ryusuke ทากุจิและหน้ากากเสือ มีกี่ตรึง IWGP รุ่นจูเนียร์แชมป์ Devitt สำหรับผู้ชนะ[76] ที่ 3 พฤษภาคมที่มวยปล้ำ Dontaku ปี 2012 ต่ำกี่แพ้ Devitt จะชนะ IWGP รุ่นจูเนียร์แชมเปี้ยนชิพครั้งที่สอง[77][78] ในวันที่ 27 พฤษภาคม ต่ำกี่เข้ามาใหม่ของญี่ปุ่น 2012 ที่ดีที่สุดของการแข่งขันซูเปอร์จูเนียร์[79] เมื่อขั้นตอนไปเรื่อยของการแข่งขันได้ข้อสรุปในวันที่ 9 มิถุนายนต่ำกี่จบด้วยชัยชนะแปดแปดการแข่งขันของเขาชนะบล็อกของเขาและล้ำหน้าไปรอบรองชนะเลิศ ของการแข่งขัน[80] วันรุ่งขึ้นต่ำกี่แพ้เจ้าชาย Devitt ในรอบรองชนะเลิศก่อนจะแพ้ Ryusuke ทากุจิในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขัน[81] ที่ 16 มิถุนายนที่ปกครอง 6.16, ต่ำกี่แพ้ทากุจิในการแข่งขันที่จะ รักษา IWGP แชมป์รุ่นจูเนียร์[82] ที่ 29 กรกฎาคมต่ำก​​ี่หายไปชื่อเพื่อ Kota Ibushi ในการป้องกันที่สองของเขา[83][84] ต่ำกี่ครองตำแหน่งจาก Ibushi วันที่ 8 ตุลาคมที่พระมหากษัตริย์ของ Pro-มวยปล้ำ[85][86] ที่ 21 ตุลาคมต่ำก​​ี่และไบรอัน Kendrick เข้าไปในซูเปอร์จูเนียร์ 2012 ติดตามการแข่งขันเป็น "ความโกลาหลนักรบโลกดับเบิลยู."[87] อย่างไรก็ตามทีมถูกกำจัดออกจากการแข่งขันในรอบแรกโดยอพอลโล 55 (เจ้าชาย Devitt และ Ryusuke ทากุจิ)[88] ที่ 11 พฤศจิกายนที่ต่อสู้พาวเวอร์, ต่ำกี่สูญเสียแชมป์รุ่นจูเนียร์ IWGP กับเจ้าชาย Devitt ในการป้องกันตำแหน่งครั้งแรกของเขา[89][90] ที่ 4 มกราคม 2013 ที่ต่อสู้ราชอาณาจักร 7 ในโตเกียวโดมต่ำก​​ี่ประสบความสำเร็จท้าทาย Devitt สำหรับชื่อในการแข่งขันสามทางซึ่งรวมถึง Kota Ibushi[91][92] ต่ำกี่ปล้ำการแข่งขันทั้งหมดในชุดสูทแรงบันดาลใจจากตัวแทน 47 จากวิดีโอ Hitman เกมซีรีส์[93][94] เดือนต่อมาญี่ปุ่นลบออกต่ำกี่รายละเอียดจากเว็บไซต์อย่างเป็นทางการส่งสัญญาณการสิ้นสุดของการทำงานของเขากับโปรโมชั่น[95]

กลับสู่สมาคมอิสระ (2012–ปัจจุบัน)

[แก้]

ที่ 14 มกราคม 2012, ต่ำกี่เปิดตัว unadvertised ของเขาสำหรับการวิวัฒนาการชนะ Ahtu ที่เหตุการณ์มวยปล้ำอาชีพสุดท้ายในสนามกีฬาโรงพยาบาล[96] หลังจากนั้นมันก็ประกาศว่าต่ำกี่ได้เข้าร่วมทั้งวิวัฒนาการและประตูมังกรสหรัฐอเมริกาเต็มเวลา[97] ต่ำกี่การเปิดตัวของประตูมังกรสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 27 มกราคมเมื่อเขาพ่ายแพ้ BXB ปรากฏในการแข่งขันเดี่ยว[98] ในการคาดเดาเกี่ยวกับการลาออกจากการต่อสู้[99] ต่ำกี่ทำงานกรกฎาคม Pro ฝั่งขวา 13 2013 "Festivus" เหตุการณ์ชนะบิลลี่แบ็กซ์ในการแข่งขันเดี่ยว[100]

วันที่ 30 มีนาคมปี 2014 ซินดิเคโปรมวยปล้ำ (PWS) ประกาศว่าต่ำกี่ได้มาจากการเกษียณอายุการทำงานเหตุการณ์สำหรับโปรโมชั่นเมื่อวันที่ 7[101] วันรุ่งขึ้นเขาก็ยังประกาศสำหรับประตูมังกรสหรัฐอเมริกาเหตุการณ์เมษายน[102] ในวันที่ 4 เมษายน Ki พ่ายแพ้โดย Trent Baretta ในประตูมังกรสหรัฐอเมริกาของเขากลับมาแข่งขัน[103]

ออลเจแปนโปรเรสต์ลิง (2013)

[แก้]

เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม 2013, AJPW ประกาศว่าต่ำกี่จะได้รับกลับไปที่โปรโมชั่นในเดือนต่อไปนี้เพื่อมีส่วนร่วมในทัวร์นาเมนต์ 2013 ODO[104] ต่ำกี่ป้อนการแข่งขันวันที่ 11 กันยายนชนะเข้ม Cuervo ในการแข่งขันรอบแรก[105] ห้าวันต่อมาต่ำกี่ถูกกำจัดออกจากการแข่งขันในรอบที่สองโดย Akebono[106] ตามการแข่งขันต่ำกี่ถูกกีดกันด้วยอาการบาดเจ็บที่ช่องท้องสำหรับส่วนที่เหลือของทัวร์[107][108] ที่ วันที่ 14 ตุลาคม Silvestry ประกาศลาออกจากมวยปล้ำอาชีพเนื่องจากการญี่ปุ่นที่คาดคะเนไม่เคารพภาระผูกพันตามสัญญาของพวกเขาในการดูแลทางการแพทย์ต่อไปนี้อาการบาดเจ็บของเขา[109][110]

กลับสู่ TNA ครั้งที่3

[แก้]

ต่ำกี่กลับไปใช้ที่ 12 เมษายน 2014 เป็นแค่คืนเดียวจ่ายต่อการดูเทปที่เขาชนะการแข่งขันสุดเอ็กซ์ที่จะได้รับในอนาคตการแข่งขันชิงแชมป์ภาคการแข่งขัน[111] ต่ำกี่กลับไปใช้ในเดือนมิถุนายน 25 2014 tapings มวยปล้ำผลกระทบชนะเจซี[112] วันรุ่งขึ้นที่ปลายทาง, ต่ำกี่แพ้ดีเจ Z และ Manik ในการแข่งขันสามทางที่จะก้าวไปรอบชิงชนะเลิศของทัวร์นาเมนต์ที่ว่างส่วนเอ็กซ์แชมป์[113] ที่ 7 สิงหาคมตอนของมวยปล้ำผลกระทบต่ำกี่แพ้ซามัวโจในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันซึ่งรวมถึงซานา[114] ที่ 14 สิงหาคมตอนของมวยปล้ำผลกระทบต่ำกี่ได้รับรางวัลส่วนเอ็กซ์ การแข่งขันแย่งที่จะกลายเป็นคู่แข่งอันดับ 1 สำหรับชื่อกอง X เมื่อวันที่ 20 สิงหาคมที่ไม่ยอมใครง่ายๆยุติธรรมต่ำก​​ี่ต้องเผชิญกับซามัวโจแพ้ในความพยายาม เมื่อวันที่ 19 กันยายน tapings ของ 12 พฤศจิกายน 2014 ตอนมวยปล้ำผลกระทบต่ำกี่แพ้ Tigre Uno, Manik และดีเจ Z ในการแข่งขันสี่วิธีที่จะชนะว่างแชมป์ภาคกลายเป็นแชมป์สามครั้ง

หลังจากที่สูญเสียแชมป์กอง X ที่ 7 มกราคม 2015 ออกอากาศของมวยปล้ำผลกระทบไปออสตินราศีเมษต่ำกี่หันส้นเท้าพร้อมกับซามัวโจโจมตีโดยเคิร์ตมุมและการเข้าร่วมปฏิรูปมั่นคงชั่วร้ายนำโดย MVP ที่รู้จักในฐานะลงหวดตระกูล ในตอนต่อไปนี้มวยปล้ำผลกระทบต่ำกี่แพ้ออสตินราศีเมษในการแข่งขันที่จะเรียกคืนชื่อกอง X ด้วยความช่วยเหลือจากการแทรกแซงของตระกูลตีลง ต่ำกี่หายไปชื่อในผลกระทบ 20 มีนาคมออกอากาศ Rockstar Spud; หลัง cashed ในชื่อกอง X สัญญาการแข่งขันที่เขาได้รับรางวัลในงานเลี้ยงหรือยิงในช่วงต้นปี จากนั้นที่ BDC feuded กับที่เพิ่มขึ้นที่ 10 เมษายนตอนของมวยปล้ำผลกระทบตระกูลตีลง (ต่ำกี่, MVP, คิงเคนนี่) ต้องเผชิญกับการซิ่ง (อีไลเดรก Myka และดึง Gallowy) แพ้ในความพยายาม เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคมตอนของดับเบิลยูดับเบิลยูอิกิต้องเผชิญกับกัลโลเวดรูว์ใน "ท่อบนขั้วโลก" แต่แพ้การแข่งขัน เมื่อวันที่ 10 มิถุนายนตอนของดับเบิลยูดับเบิลยูอิกิแพ้ลัลและสตีฟ Crazzy ในภัยคุกคามสามส่วนเอ็กซ์ใช้ชื่อการแข่งขันทัวร์นาเมนต์ที่จะก้าวไปตรงกับชื่อวิธีที่ 3 เมื่อวันที่ 24 มิถุนายนตอนของดับเบิลยูดับเบิลยูอิกิแข่งขันในการแข่งขันสามทางที่ว่างแชมป์ภาค แต่ล้มเหลวที่จะชนะ

เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2015 (ออกอากาศ 1 กรกฎาคม) ลงตีแซ่แพ้ที่เพิ่มขึ้นใน 4-on-3 การแข่งขันแฮนดิแคบังคับให้เพิ่มขึ้นในการละลาย เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2015 Ki ประกาศว่าเขาได้แยกทางกับ บริษัท

กลับสู่ Impact Wrestling ครั้งที่4

[แก้]

ในตอนที่ 20 เมษายนของ Impact Wrestling Low-Ki ได้กลับมาอีกครั้งโดยเปิดตัวมาดของ Hitman / Agent 47 เขาชนะเทรเวอร์ลี, แอนดรูว์ เอเวเร็ตต์, Sonjay Dutt, Dezmond ซาเวียร์ และ Suicide ในแมตช์หกคน คว้าแชมป์เอ็กซ์ดิวิชั่นสมัยที่5[115] ในฐานะแชมป์ เขาจะปรากฏตัวในสหราชอาณาจักร โดยเอาชนะมาร์ค ฮาสกินส์ สำหรับ 4 Front Wrestling[116] และ Ultimo Tiger สำหรับ Pro Wrestling Pride[117][118] ที่การบันทึกเทป Impact Wrestling ที่เกิดขึ้นในมุมไบ ประเทศอินเดีย เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม ดัทท์ได้ปักหมุด X Division Champion Low Ki เพื่อคว้าแชมป์ของเขา[119][120] ในการอัดเทป Impact Wrestling เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม Low Ki หันกลับมาอีกครั้งโดยโจมตี Dutt ในระหว่างการเฉลิมฉลองการแข่งขันชิงแชมป์ของเขา ซึ่งนำไปสู่แมตช์การหกล้มที่ Slammiversary XV ซึ่ง Ki ไม่ประสบความสำเร็จในการคว้าแชมป์ X-Division Championship กลับคืนมา หลังจากนั้น เขาได้เข้าร่วมกับทีม Xchange ของละตินอเมริกา (LAX) โดยเริ่มโครงเรื่องกับ Alberto El Patron แชมป์โลก Impact Ki ถูกกำหนดให้เผชิญหน้ากับ Alberto สำหรับตำแหน่งที่ Bound for Glory แต่เนื่องจาก Impact ดึงเขาออกจากตำแหน่งการแข่งขันจึงถูกยกเลิก แต่ Eli Drake กลับได้รับตำแหน่งแชมป์เปี้ยนคนใหม่ และ Johnny Impact ถูกมองว่าเป็นผู้ท้าชิงที่ Bound for Glory เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม มีรายงานว่า Silvestry ได้แยกทางกับ GFW แหล่งข่าวเห็นพ้องกันว่า Silvestry ได้ตัดสินใจที่จะออก แต่ไม่เห็นด้วยว่าการจากไปนั้นอยู่เหนือความแตกต่างทางการเงินหรือความคิดสร้างสรรค์[121]

เมเจอร์ลีกเรสต์ลิง

[แก้]

Low Ki เปิดตัวครั้งแรกใน Major League Wrestling (MLW) ในปี 2018 โดยที่ Salina de la Renta เป็นผู้จัดการของเขา นัดแรกของเขาสำหรับการเลื่อนตำแหน่งคือวันที่ 11 มกราคม ซึ่งเขาและ MVP ไปเสมอกัน[122] ในตอนของ Fusion เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม โลว์ กีเอาชนะเชน สตริกแลนด์เพื่อคว้าแชมป์ MLW World Heavyweight Championship[123] เขาจะทำตามชัยชนะด้วยการป้องกันที่ประสบความสำเร็จกับ John Hennigan และ Fenix[124] เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน โลว์ กี ปกป้องแชมป์ของเขากับดาก้า ซึ่งเขาได้รับชัยชนะหลังจากฉีกหูของดาก้าไปส่วนหนึ่ง โลว์ กี่ ก็จะเอาชนะสตริกแลนด์ในการแข่งขันที่ 23 พฤศจิกายน คี ดึงผมของสตริคแลนด์ออกมาก่อนที่จะปักหมุดเขา เขาจะครองตำแหน่ง 205 วัน โดยแพ้ให้กับ Tom Lawlor ที่ SuperFight เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2019[125] Low Ki ได้รับการประกาศให้เป็นส่วนหนึ่งของบัญชีรายชื่อ MLW ที่จะเข้าร่วมในการเปิดตัวของบริษัทอีกครั้งหลังจากหายไปจากการระบาดของ COVID-19[126]

ผลงานความสำเร็จ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 1.20 1.21 1.22 1.23 1.24 1.25 1.26 1.27 1.28 1.29 1.30 1.31 1.32 "Kaval". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2010-08-31.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 ロウ・キー. New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-10-16.
  3. ↑ Sempervive, Mike (2002-09-25). "9/25 NWA-TNA PPV review: Sempervive's detailed rundown". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Varsallone, Jim (2010-05-27). "Wrestling warrior Kaval battles in FCW". The Miami Herald. p. 1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-07-25. สืบค้นเมื่อ 2010-07-25.
  5. ↑ Brower, Pat (2002-01-20). "411's WWF Jakked Report 01.20.02". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 "Kaval bio". World Wrestling Entertainment. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-11. สืบค้นเมื่อ 2010-09-11.
  7. ↑ 7.0 7.1 "Official Site: Biography". Doi Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-10. สืบค้นเมื่อ 2015-07-09.
  8. ↑ "JAPW results 1998". Jersey All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-14. สืบค้นเมื่อ 2010-06-02.
  9. ↑ "JAPW results 1999". Jersey All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-23. สืบค้นเมื่อ 2010-06-02.
  10. ↑ "All Pro Wrestling 2001 Results". All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-15. สืบค้นเมื่อ 2009-07-08.
  11. ↑ "JAPW results 2001". Jersey All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-23. สืบค้นเมื่อ 2010-06-02.
  12. ↑ Ziegler, Jacob (2007-10-04). "ROH – The Era of Honor Begins DVD Review". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 "Ring of Honor Title". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-12. สืบค้นเมื่อ 2010-04-05.
  14. ↑ Barron, Bob (2003-07-01). "411 Video Review: Ring Of Honor: Crowning A Champion". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 "Accelerator: Low-Ki Biography". สืบค้นเมื่อ 2007-07-13.
  16. ↑ Ziegler, Jacob; Garoon, Brad (2005-05-14). "ROH – Weekend Of Thunder Night 2: November 6, 2004, Elizabeth, New Jersey". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  17. ↑ 17.0 17.1 Ziegler, Jacob; Garoon, Brad (2005-05-28). "ROH: All Star Extravaganza II: December 4, 2004: Elizabeth, New Jersey". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  18. ↑ Ziegler, Jacob; Garoon, Brad (2005-06-15). "ROH – Manhattan Mayhem May 7, 2005: Manhattan, New York". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  19. ↑ 19.0 19.1 Ziegler, Jacob; Garoon, Brad (2006-10-03). "ROH – Death Before Dishonor IV DVD Review". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  20. ↑ Sokol, Chris (2006-04-24). "Lockdown not a letdown". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-13. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  21. ↑ Sokol, Chris (2006-06-19). "Title held up after TNA Slammiversary". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-14. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  22. ↑ Sokol, Chris (2006-07-28). "Impact: Brown mars Joe-Rhino brawl". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.[ลิงก์เสีย]
  23. ↑ Sokol, Chris (2006-07-17). "Sting succeeds on Victory Road". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2014-07-13.[ลิงก์เสีย]
  24. ↑ Sokol, Chris (2006-08-16). "Cage turns on Sting at fiery Hard Justice". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2014-07-13.[ลิงก์เสีย]
  25. ↑ Clevett, Jason (2006-09-25). "Ultimate X steals No Surrender". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2014-07-13.[ลิงก์เสีย]
  26. ↑ Sokol, Chris (2006-10-23). "Sting new champ after Bound For Glory". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  27. ↑ Sokol, Chris (2007-04-16). "Lockdown pulled down by gimmick matches". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-29. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  28. ↑ Clevett, Jason (2007-06-17). "TNA scores with Slammiversary". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  29. ↑ 29.0 29.1 Clevett, Jason (2007-07-16). "Victory Road full of surprises". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-31. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  30. ↑ Sokol, Chris (2007-07-20). "Impact: Who took Angle's stuff?". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.[ลิงก์เสีย]
  31. ↑ Sokol, Chris (2007-08-13). "Bad booking mars Hard Justice". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-23. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  32. ↑ Sokol, Chris (2007-10-15). "Angle gets stung at Bound For Glory". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2009-01-31.
  33. ↑ "All Star Weekend V – Night One". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  34. ↑ "All Star Weekend 6 – Night 1". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  35. ↑ "Pearl Habra". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2012-11-04.
  36. ↑ "All Star Weekend 7 – Night 1". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  37. ↑ "2008 Battle of Los Angeles – Stage 1". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  38. ↑ "2008 Battle of Los Angeles – Stage 2". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  39. ↑ Massingham, Matt (2011-01-30). "1/29 PWG results in Los Angeles: Complete "virtual-time" coverage of PWG Title match, Kaval vs. Davey, Roberts retirement, Legends Battle Royal". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-01-30.
  40. ↑ Caldwell, James (2011-04-10). "PWG News: TNA tag team captures PWG Tag Titles at "Winning," Steen scratched, Low-Ki, Claudio retains top title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-04-10.
  41. ↑ "Card Subject to Change III". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ 2010-03-09.
  42. ↑ Matt (2011-05-29). "5/28 PWG All-Star Weekend Night 2 results: Low-Ki challenges for PWG Title, GenMe vs. GenNext, ROH champion". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-05-29.
  43. ↑ "Official Site: Match History". Doi Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-10. สืบค้นเมื่อ 2015-10-12.
  44. ↑ Varsallone, Jim (2010-05-27). "Wrestling warrior Kaval battles in FCW". The Miami Herald. p. 2. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-07-25. สืบค้นเมื่อ 2010-07-25.
  45. ↑ Csonka, Larry (2009-10-30). "Various News: Kaval To Make Make In Ring Return, Desmond Wolfe Scheduled To Make TNA Live Event Debut". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01.
  46. ↑ Martin, Adam (2009-11-25). "Spoilers: Second Smackdown report". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01.
  47. ↑ Martin, Adam (2009-12-09). "Spoilers: 12/11 Smackdown tapings". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2009-12-09.
  48. ↑ Csonka, Larry (2010-02-09). "Complete FCW Taping Results (SPOILERS)". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-02-09.
  49. ↑ Ashish (2010-02-26). "FCW TV Taping Results [Spoilers]". 411Mania. สืบค้นเมื่อ 2010-03-22.
  50. ↑ 50.0 50.1 Caldwell, James (2010-07-15). "WWE News: NXT Rookies win FCW tag titles at tonight's FCW TV taping". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-07-16.
  51. ↑ Beltrán, William (2010-07-18). "Kaval y Michael McGillicutty pierden los títulos – Los Aviadores siguen siendo los campeones en parejas de FCW". SuperLuchas (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ July 18, 2010.
  52. ↑ Bishop, Matt (2010-06-01). "WWE NXT: Barrett wins show's first season". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-25. สืบค้นเมื่อ 2010-06-02.
  53. ↑ Caldwell, James (2010-06-01). "WWE News: NXT Results – Season Two announced, Pro & Rookie pairings revealed". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-06-01.
  54. ↑ Bishop, Matt (2010-06-08). "WWE NXT: New rookies pay as Season 2 opens". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-31. สืบค้นเมื่อ 2010-06-12.
  55. ↑ Tedesco, Mike (2010-06-16). "WWE NXT Results – 6/15/10". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-19. สืบค้นเมื่อ 2010-06-17.
  56. ↑ Caldwell, James (2010-06-22). "Caldwell's WWE NXT TV report 6/22: Ongoing "virtual time" coverage of NXT Season 2, Week 3". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-06-23.
  57. ↑ Bishop, Matt (2010-06-29). "WWE NXT: Surprise! First elimination on tap". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-31. สืบค้นเมื่อ 2010-06-30.
  58. ↑ Bishop, Matt (2010-07-27). "WWE NXT: Second rookie goes home; New No. 1". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-31. สืบค้นเมื่อ 2010-07-28.
  59. ↑ Plummer, Dale (2010-08-10). "RAW: Team WWE makes a stand". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-08-10.[ลิงก์เสีย]
  60. ↑ Bishop, Matt (2010-08-10). "WWE NXT: Eliminations coming fast and furious". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-28. สืบค้นเมื่อ 2010-08-11.
  61. ↑ 61.0 61.1 Bishop, Matt (2010-08-31). "WWE NXT: Kaval wins show's 2nd season, gets beat down". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-03. สืบค้นเมื่อ 2010-09-01.
  62. ↑ Gerweck, Steve (2010-08-07). "Spoilers: WWE Smackdown for Friday". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2010-09-08.
  63. ↑ Hillhouse, Dave (2010-09-11). "Smackdown: Still The Undertaker's yard?". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-16. สืบค้นเมื่อ 2010-09-13.
  64. ↑ Parks, Greg (2010-10-15). "Parks' WWE SmackDown report 10/15: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Undertaker's "return" (again)". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-10-28.
  65. ↑ Hillhouse, Dave (2010-11-20). "Smackdown: Survivor Series sneak-peeks". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2010-11-20.
  66. ↑ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (2010-11-22). "The fate of Cena is finally decided at so-so Survivor Series". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2010-11-22.
  67. ↑ Bishop, Matt (2010-12-22). "Smackdown: Ziggler takes Cena to the limit again, CM Punk makes impact". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2010-12-24.
  68. ↑ "Kaval released". World Wrestling Entertainment. 2010-12-23. สืบค้นเมื่อ 2010-12-23.
  69. ↑ 初日から大熱狂も、真壁がライノに敗戦! 新設ベルト争奪戦は？ 5.13ニュージャージー大会詳細アップ!!. New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2011-05-14. สืบค้นเมื่อ 2011-05-14.
  70. ↑ Martin, Adam (2011-05-14). "5/13 New Japan Pro Wrestling Results: Rahway, NJ". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-01. สืบค้นเมื่อ 2011-05-15.
  71. ↑ Martin, Adam (2011-05-15). "5/14 New Japan Pro Wrestling Results: New York". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-22. สืบค้นเมื่อ 2011-05-15.
  72. ↑ Martin, Adam (2011-05-16). "5/15 New Japan Pro Wrestling Results: Philly, PA". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-10. สืบค้นเมื่อ 2011-05-16.
  73. ↑ Tedesco, Mike (2011-06-28). "Spoilers: Impact Wrestling for June 30". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2011-06-28.
  74. ↑ Baxendell, Matt (2011-06-30). "Bax's TNA Impact Wrestling report 6/30: Ongoing "virtual-time" coverage of Impact with 'Limited Commercial Interruption'". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-06-30.
  75. ↑ Caldwell, James (2011-07-10). "Caldwell's TNA Destination X PPV results 7/10: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Styles vs. Daniels, Ultimate X, RVD vs. Lynn". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-07-11.
  76. ↑ "NJPW 40th anniversary Tour New Japan Brave 2012". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-04-21.
  77. ↑ "NJPW 40th anniversary レスリングどんたく 2012". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2012-05-03. สืบค้นเมื่อ 2012-05-03.
  78. ↑ Caldwell, James (2012-05-03). "Low Ki captures title in Japan". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-05-03.
  79. ↑ "NJPW 40th anniversary Tour Best of the Super Jr. XIX ～The door to the glory～". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-06-09.
  80. ↑ "NJPW 40th anniversary Tour Best of the Super Jr. XIX ～The door to the glory～". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-06-09.
  81. ↑ "NJPW 40th anniversary Tour Best of the Super Jr. XIX ～The door to the glory～". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-06-10.
  82. ↑ "Dominion 6.16". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-06-16.
  83. ↑ "NJPW 40th anniversary Last Rebellion". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-29.
  84. ↑ Meltzer, Dave (2012-07-29). "American star drops title in Japan". Wrestling Observer Newsletter (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-07-29.
  85. ↑ "NJPW 40ｔｈ anniversary King of Pro-Wrestling". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-10-08.
  86. ↑ Caldwell, James (2012-10-08). "Japan News: TNA stars drop Tag Titles, former WWE stars win Tag Titles, Low-Ki recaptures title, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-10-08.
  87. ↑ "【いよいよ開幕!!】10.21＆11.2後楽園で 「Super Jr.Tag Tournament」!!　あのネグロ・カサスも来日!!". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2012-10-19. สืบค้นเมื่อ 2012-10-21.
  88. ↑ "NJPW 40ｔｈ anniversary Tour Road to Power Struggle". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-10-21.
  89. ↑ "NJPW 40th anniversary Power Struggle". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2012-11-11.
  90. ↑ Meltzer, Dave (2012-11-11). "Sun. update: Turning Point preview, PPV title change, Mania tickets, Big Show, Cena, Linda McMahon campaign, New WWE announcer debuts, Major wrestling historical anniversary". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ 2012-11-11.
  91. ↑ "Wrestle Kingdom 7 ～Evolution～ in 東京ドーム". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2013-01-04.
  92. ↑ "Show Results – 1/4 New Japan Tokyo Dome Show: Former WWE stars in undercard matches, Tanahashi vs. Okada, did any titles change hands?". Pro Wrestling Torch. 2013-01-04. สืบค้นเมื่อ 2013-01-04.
  93. ↑ "Wrestle Kingdom 7 ～Evolution～ in 東京ドーム". New Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2013-01-04.
  94. ↑ "新日本プロレス「Wrestle Kingdom 7 ～Evolution～ in 東京ドーム」". Sports Navi (ภาษาญี่ปุ่น). Yahoo!. 2013-01-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-08. สืบค้นเมื่อ 2013-01-04.
  95. ↑ Johnson, Mike (2013-02-26). "Big American names depart New Japan, Kendrick promoting King of Flight tournament, Cabana & DeRosa's 'Worst Promo Ever' returns and more news". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-03-08.
  96. ↑ Magee, Bob (2012-01-15). "Evolve 1/14 ECW Arena results: the last wrestling show at the ECW Arena". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-18. สืบค้นเมื่อ 2012-01-15.
  97. ↑ Caldwell, James (2012-01-14). "Evolve 10/ECW Arena finale notes – title match, ECW cameos, Low-Ki joins DGUSA". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-01-15.
  98. ↑ Caldwell, James (2012-01-28). "Radican's DGUSA Open the Golden Gate iPPV report 1/27 – coverage of DGUSA Los Angeles debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  99. ↑ Meltzer, Dave (July 1, 2013). "July 1 2013 Wrestling Observer Newsletter: Life and times of Jackie Fargo, Ring of Honor and the Briscoes, New Japan iPPV review, Daniel Bryan and Orton, tons more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 37. ISSN 1083-9593. Brandon Sylvestry [ตามต้นฉบับ] (Low Ki/Senshi), 32, has been telling promoters that have contacted him that he's retired. He's moving on into voice over work.
  100. ↑ Caldwell, James (2012-01-28). "Radican's DGUSA Open the Golden Gate iPPV report 1/27 – coverage of DGUSA Los Angeles debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-07-27.
  101. ↑ Martin, Adam (2014-03-30). "Low Ki (Kaval) coming out of retirement for PWS". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2014-03-31.
  102. ↑ Caldwell, James (2014-03-31). "DGUSA news: Low Ki & TNA tag team announced for Mania Weekend shows in New Orleans". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-04-01.
  103. ↑ Radican, Sean (2014-04-05). "iPPV results – 4/4 DGUSA in New Orleans, La.: Radican's Report on historic main event result, Hero vs. Tanaka, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-04-05.
  104. ↑ "王道トーナメント組み合わせカード決定！一回戦から「秋山vs曙」「諏訪魔vs宮原」、バーニング対決も！！". All Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2013-08-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-08-12.
  105. ↑ 「王道トーナメント　～2013オープン選手権～」. All Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-09-11.
  106. ↑ 「王道トーナメント　～2013オープン選手権～」. All Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-09-17.
  107. ↑ 「王道トーナメント～2013オープン選手権～」9.17島根・出雲体育館大会ロウ・キー選手欠場のお知らせ. All Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2013-09-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-09-18.
  108. ↑ ロウ・キー選手が負傷の為、今シリーズ残り３大会(9/19豊橋、9/21橋本、9/23名古屋)を欠場。. All Japan Pro Wrestling (ภาษาญี่ปุ่น). 2013-09-19. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-09-18.
  109. ↑ Silvestry, Brandon (2013-10-14). "Due to @alljapan_pw not honoring their contractual obligations of medical care after being injured in AJPW, I'm retiring from Pro Wrestling". Twitter. สืบค้นเมื่อ 2013-10-14.
  110. ↑ Johnson, Mike (2013-10-14). "First Ring of Honor Champion announces retirement". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2013-10-14.
  111. ↑ Caldwell, James (2014-04-12). "TNA news: X Division PPV spoilers – results for upcoming "One Night Only" PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-04-13.
  112. ↑ Lunn, Scott (2014-05-26). "TNA news: Impact spoilers 7/17 & 7/24 – full results from Night 1 in New York City with summer TV developments". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2014-05-26.
  113. ↑ Johnson, Mike (2014-06-26). "The rest of the 7/24 Impact, TNA Destination X spoilers from NYC and more". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2014-06-27.
  114. ↑ Scherer, Dave (2014-06-27). "Complete TNA spoilers from New York City including reprisal of famous tag team feud". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ 2014-06-28.
  115. ↑ Dave Bath. "Impact Wrestling results: Low Ki makes his return". f4online.com. สืบค้นเมื่อ April 21, 2017.
  116. ↑ "Matches of the Month - May 2017". Kayfabe Today. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-22. สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  117. ↑ "Low Ki - Online World of Wrestling". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  118. ↑ "Pride Promotions Pride & Glory 4". Believe in Geek. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-22. สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  119. ↑ "Title change at Impact taping in Mumbai (Spoiler)". 30 May 2017.
  120. ↑ Kreikenbohm, Philip. "Titles << Sonjay Dutt". สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  121. ↑ "Low Ki gone from GFW". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ August 23, 2017.
  122. ↑ "MLW Zero Hour". Cagematch.net. สืบค้นเมื่อ November 24, 2021.
  123. ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-08-30. สืบค้นเมื่อ 2019-08-30.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  124. ↑ "Wrestling News, Rey On Raw Return, Matt Riddle PWI 500, Cass Cryptic Tweet, More". Fightful.com. สืบค้นเมื่อ 24 November 2021.
  125. ↑ "Powell's MLW Fusion TV Review: Low Ki vs. Daga for the MLW Championship, Maxwell J Friedman vs. Jason Cade vs. Jimmy Yuta in a three-way elimination match for the MLW Middleweight Championship, Marko Stunt vs. Myron Reed". 10 November 2018.
  126. ↑ "Low Ki training at famous Brooklyn gym for the Restart". 15 October 2020.
  127. ↑ "Independent Wrestling Results – April 2002". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-07-06.
  128. ↑ "ECWA Hall of Fame". East Coast Wrestling Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-20. สืบค้นเมื่อ 2010-08-20.
  129. ↑ "Super 8 News". East Coast Wrestling Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-31. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  130. ↑ "FOW Title Histories". Future of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  131. ↑ "FWA Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  132. ↑ "ICW – Impact Championship Wrestling World Titles History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  133. ↑ "Ted Petty Invitational Tournament 2005". Pro Wrestling History. สืบค้นเมื่อ 2008-06-14.
  134. ↑ "Super Indies Title History". Solieg. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  135. ↑ "JAPW World Heavyweight Championship History". Jersey All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-06. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  136. ↑ "JAPW Light Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  137. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-22. สืบค้นเมื่อ 2017-04-21.
  138. ↑ "JCW Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  139. ↑ "JCW Tag Team Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  140. ↑ Martin, Adam (2011-09-25). "Indy News #2: Low Ki wins MWF Title, Ontario". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2011-09-25.
  141. ↑ "International Wrestling Grand Prix Junior Heavyweight Title". wrestling-titles.com. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  142. ↑ "NWA Lightweight Tag Team Champions". zerooneusa.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-17. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  143. ↑ "Zero1-Max International Jr. Heavyweight Champion". zerooneusa.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-16. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  144. ↑ "PWF Universal Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  145. ↑ Westcott, Brian. "PWG – Pro Wrestling Guerrilla PWG Heavyweight Title History". Solie. สืบค้นเมื่อ 2008-07-27.
  146. ↑ "2008 Battle of Los Angeles – Stage Two". Pro Wrestling Guerrilla. 2008-11-02. สืบค้นเมื่อ 2010-09-01.
  147. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2003". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ 2012-11-04.
  148. ↑ 148.0 148.1 "History Of The TNA World Championships". Total Nonstop Action Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-21. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  149. ↑ "Top Rope Productions Title Histories". World Xtreme Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-11-12.
  150. ↑ 150.0 150.1 "Year End Awards". Wrecking Ball Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-28. สืบค้นเมื่อ 2013-09-26.
  151. ↑ Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.
  152. ↑ Meltzer, Dave (January 22, 2007), "2006 Wrestling Observer Newsletter Awards", Wrestling Observer Newsletter, Campbell, CA, pp. 1–12, ISSN 1083-9593

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ โลว์ กิ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=โลว์_กิ&oldid=11509174"