ข้ามไปเนื้อหา

เจนนิเฟอร์ อนิสตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Jennifer Aniston)
เจนนิเฟอร์ อนิสตัน
อนิสตันในงานจารึกฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟมในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2012
อนิสตันในงานจารึกฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟมในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2012
สารนิเทศภูมิหลัง
ชื่อเกิดเจนนิเฟอร์ โจอันนา อนิสตัน[1]
เกิด (1969-02-11) กุมภาพันธ์ 11, 1969 (55 ปี) [2]
ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
คู่สมรสแบรด พิตต์
(2000–2005)
จัสติน เทอรู
(2015–2017)
อาชีพ
  • นักแสดง​
  • โปรดิวเซอร์​
​
ปีที่แสดง1987–ปัจจุบัน
ผลงานเด่นเรเชล กรีน
จากเรื่อง เฟรนส์​
(ค.ศ.1994–2004)
เกรซ คอนเนลลี
จากเรื่อง 7 วันนี้ พี่ขอเป็นพระเจ้า​
(ค.ศ.2004)​
เอมมีนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม สาขาซีรีส์ตลก
ค.ศ. 2002 - เฟรนส์
ลูกโลกทองคำนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม จากซีรีส์ทางโทรทัศน์ประเภทเพลงหรือตลก
ค.ศ. 2002 - เฟรนส์
ฐานข้อมูล
IMDb

เจนนิเฟอร์ โจอันนา อนิสตัน[1] (อังกฤษ: Jennifer Joanna Aniston; เกิด 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969) เป็นนักแสดงและโปรดิวเซอร์​ชาวอเมริกัน เธอเป็นบุตรสาวของจอห์น อนิสตัน[3] และแนนซี โดว์ อนิสตันเริ่มต้นอาชีพนักแสดงจากการเป็นตัวประกอบในฉากหลังที่ไม่ขึ้นเครดิตในภาพยนตร์ไซไฟ​เรื่อง Mac and Me ใน ค.ศ. 1988 จากนั้นเธอก็เริ่มมีผลงานการเป็นนักแสดงสมทบและนักแสดงรับเชิญในละครโทรทัศน์​แนว​ซิตคอมของช่องฟ็อกซ์และเอ็นบีซีอีกหลายเรื่อง ก่อนใน ค.ศ. 1993 เธอจะ​ได้รับโอกาสในการเป็นนักแสดงนำเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์สยองขวัญ​เรื่อง มันแอบอยู่ในบ้าน ก่อนที่จะประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องและได้กลายมาเป็นนักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จในวงการภาพยนตร์ฮอลลีวูดโดยเฉพาะในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 โดยอนิสตันจัดเป็นหนึ่งในนักแสดงหญิงที่มีค่าตัวสูงที่สุดคนหนึ่งของฮอลลีวูดในช่วงเวลาดังกล่าว

เจนนิเฟอร์ อนิสตัน มีชื่อเสียงทั่วโลกจากบทเรเชล กรีน ในละครซิตคอมเรื่อง เฟรนส์ ที่ออกอากาศทางสถานีเอ็นบีซีใน ค.ศ. 1994 ซึ่งจากบทบาทนี้ทำให้เธอได้รับรางวัลเอ็มมี, รางวัลลูกโลกทองคำ และรางวัลสมาคมนักแสดงภาพยนตร์และโทรทัศน์ โดยตัวละครตัวนี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายและกลายเป็นหนึ่งในตัวละครหญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโทรทัศน์ในสหรัฐอเมริกา[4][5]นอกจากนี้เธอยังประสบความสำเร็จในการแสดงภาพยนตร์แนวคอมเมดี​และภาพยนตร์รักตลก​หลายเรื่องเช่น 7 วันนี้ พี่ขอเป็นพระเจ้า​ (2003), อยากลือดีนัก งั้นรักซะเลย (2005), ''เตียงหัก แต่รักไม่เลิก (2006) และ แกล้งแต่งไม่แกล้งรัก (2011)

อนิสตันได้รับการจารึกชื่ออยู่บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟมใน ค.ศ. 2012 จากการจัดอันดับของนิตยสารฟอบส์ เธอได้อันดับที่ 3 ในรายชื่อ "นักแสดงหญิงที่มีรายได้สูงที่สุดในฮอลลีวูด" ในปี พ.ศ. 2557 ด้วยรายได้ 31 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[6][7] หนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์ประเมินทรัพย์สินของอนิสตัน ว่ามีมูลค่าสุทธิอยู่ที่ประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[8] นอกจากนี้เธอยังอยู่ในรายชื่อ "ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก"[9][10][11] ใน ค.ศ. 2004 นิตยสารพีเพิล จัดให้เธอเป็น "ผู้หญิงที่สวยที่สุด" และได้รับการโหวตให้เป็น "ผู้หญิงที่เซ็กซี่ที่สุดอยู่ตลอดเวลา" ของนิตยสารเม็นส์เฮลต์ ประจำปี ค.ศ. 2011[12] เธอสมรสกับแบรด พิตต์ในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 โดยจัดพิธีสมรสที่ชายหาดแมลิบู แต่ต่อมาในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2005 พวกเขาได้หย่าร้างกันหลังจากใช้ชีวิตคู่กันห้าปี ใน ค.ศ. 2015 อนิสตันสมรสกับนักแสดง จัสติน เทอรู

ผลงานภาพยนตร์

[แก้]
แถบสี
† ภาพยนตร์ที่ยังไม่เผยแพร่
ปี เรื่อง บท Notes Ref(s)
1988 Mac and Me Dancer at a McDonald's party Uncredited Extra [13]
1993 Leprechaun -​ มันแอบอยู่ในบ้าน Tory Reding [14]
1996 She's the One -​ เพียงเธอ เป็นหัวใจของเรา Renee Fitzpatrick [15]
Dream for an Insomniac Allison [16]
1997 'Til There Was You Debbie [17]
Picture Perfect -​ เติมหัวใจให้เต็มฝัน Kate Mosley [18]
1998 Thin Pink Line, TheThe Thin Pink Line Clove [19]
Waiting for Woody Herself ภาพยนตร์สั้น 30 นาที [20]
The Object of My Affection -​ สัมพันธ์รักกลางใจฉัน Nina Borowski [21]
1999 Office Space -​ เด็ดหัวเจ้านายจอมเฮี้ยว Joanna [22]
ไออ้อน ไจแอนท์ หุ่นเหล็กเพื่อนยักษ์ต่างโลก​ แอนนี ฮิวจ์ส (พากย์เสียงตัวละคร) [23]
2001 Rock Star -​ หนุ่มร็อคดวงพลิกล็อค Emily Poule [24]
2002 The Good Girl -​ ผู้หญิงหวามรัก​ จัสติน ลาสต์ [25]
2003 Bruce Almighty -​ 7 วันนี้ พี่ขอเป็นพระเจ้า เกรซ คอนเนลลี [26]
2004 Along Came Polly -​ กล้า กล้าหน่อย อย่าปล่อยให้ชวดรัก Polly Prince [27]
2005 Derailed - ​ปมพิศวาสรักลวงโลก Lucinda Harris / Jane [28]
Rumor Has It -​ อยากลือดีนัก งั้นรักซะเลย Sarah Huttinger [29]
2006 Friends with Money -​ มิตรภาพของเรา อย่าให้เงินมาเกี่ยว โอลิเวีย [30]
Room 10 ร่วมกำกับภาพยนตร์ ภาพยนตร์สั้น 18 นาที [31]
The Break-Up -​ เตียงหัก แต่รักไม่เลิก​ Brooke Meyers [32]
2008 Marley & Me -​ จอมป่วนหน้าซื่อ Jenny Grogan [33]
Burma: It Can't Wait โปรดิวเซอร์และกำกับภาพยนตร์ ภาพยนตร์สั้น [34]
Management Sue Claussen เป็นผู้อำนวยการสร้าง [35]
2009 He's Just Not That Into You -​ หนุ่มกิ๊กสาวกั๊ก สมการรักไม่ลงตัว เบ็ธ เมอร์ฟี [36]
Love Happens -​ รักแท้ มีแค่ครั้งเดียว Eloise Chandler [37]
2010 The Bounty Hunter - จับแฟนสาวสุดจี๊ดมาเข้าปิ้ง​ Nicole Hurley [38]
The Switch -​ ปุ๊บปั๊บสลับกิ๊ก​ Kassie Larson Also executive producer [39]
2011 Just Go with It -​ แกล้งแต่งไม่แกล้งรัก Katherine Murphy / Devlin Maccabee [40]
Horrible Bosses -​ รวมหัวสอยเจ้านายจอมแสบ ดร.จูเลีย แฮร์ริส [41]
Five Director: Segment Mia เป็นผู้อำนวยการสร้าง
2012 Wanderlust -​ หนีเมืองเฮี้ยว มาเฟี้ยวบ้านนอก Linda Gergenblatt [42]
$ellebrity Herself Documentary film [43]
2013 We're the Millers -​ มิลเลอร์ มิลรั่ว ครอบครัวกำมะลอ Sarah "Rose" O'Reilly [44]
Life of Crime Margaret "Mickey" Dawson Also executive producer [45]
2014 Horrible Bosses 2 -​ รวมหัวสอย เจ้านายจอมแสบ 2 ดร.จูเลีย แฮร์ริส [46]
She's Funny That Way Jane Claremont [47]
Cake - ลุกขึ้นใหม่ ให้ใจลืมเจ็บ​ แคลร์ ซิมมอนส์ เป็นผู้อำนวยการสร้าง [48]
Journey to Sundance Herself Documentary film [49]
2015 Unity Narrator [50]
2016 Mother's Day -​ แม่ก็คือแม่ จบนะ แซนดี นิวเฮาส์ [51]
Storks -​ บริการนกกระสาเบบี๋เดลิเวอรี่ Sarah Gardner (voice) [52]
ออฟฟิศ คริสต์มาส ปาร์ตี้ Carol Vanstone [53]
2017 The Yellow Birds -​ สมรภูมิโหด คำสัญญาลูกผู้ชาย Maureen Murphy Also executive producer [54]
2018 Dumplin' -​ นางงามหัวใจไซส์บิ๊ก Rosie Dickson [55]
2019 Murder Mystery -​ ปริศนาฮันนีมูนอลวน Audrey Spitz [56]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 "Jennifer Aniston- Biography". Yahoo! Movies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-07. สืบค้นเมื่อ May 17, 2013.
  2. ↑ "Monitor". Entertainment Weekly. No. 1194. Feb 17, 2012. p. 26.
  3. ↑ "John Aniston bio". Soap Opera Digest. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 5, 2015. สืบค้นเมื่อ September 1, 2015.
  4. ↑ Adam B. Vary (November 14, 2014). "The 100 Greatest Characters of the Last 20 Years: Here's our full list!". Entertainment Weekly. Time Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-21. สืบค้นเมื่อ July 7, 2012.
  5. ↑ Potts, Kim (November 14, 2014). "100 Most Memorable Female TV Characters". AOL TV. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-02. สืบค้นเมื่อ July 20, 2012.
  6. ↑ "Hollywood's Highest Paid Actresses". Forbes. สืบค้นเมื่อ December 24, 2014.
  7. ↑ "Sandra Bullock's $51 million tops Forbes list of highest paid actresses". nydailynews.com. August 4, 2014. สืบค้นเมื่อ December 24, 2014.
  8. ↑ Tucker, Reed (May 4, 2014). "10 years later, how do the 'Friends' stack up?". New York Post. สืบค้นเมื่อ August 22, 2015.
  9. ↑ "Beautiful 'People'". cbs news. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014.
  10. ↑ Amelia Gayle (September 15, 2009). "Why They Still Look This Fantastic". cosmopolitan magazine. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014.
  11. ↑ "Women we love". Esquire magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-02-08. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014.
  12. ↑ Moraski, Lauren (December 12, 2011). "Jennifer Aniston named hottest woman of all time by Men's Health". CBS News. CBS Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-01. สืบค้นเมื่อ August 19, 2013.
  13. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :1
  14. ↑ Kelleher, Lynne (November 21, 2014). "Jennifer Aniston tells of 'mortifying moment' fiance Justin Theroux stumbled across her first film 'Leprechaun'". Irish Independent. Mediahuis. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  15. ↑ Westbrook, Caroline (June 1, 2000). "She's The One Review". Empire. Bauer Media Group. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  16. ↑ Holden, Stephen (June 19, 1998). "'Dream for an Insomniac': Coffee and Kierkegaard in Frisco". The New York Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 16, 2002. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  17. ↑ Petrakis, John (May 30, 1997). "'Til There Was You". Chicago Tribune. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  18. ↑ Schwarzbaum, Lisa (August 1, 1997). "Picture Perfect". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  19. ↑ "The Thin Pink Line (1990)". Rotten Tomatoes. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 26, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  20. ↑ "Waiting for Woody". British Film Institute. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  21. ↑ Travers, Peter (April 17, 1998). "The Object of My Affection". Rolling Stone. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  22. ↑ Bretznican, Anthony (October 7, 2011). "'Office Space': Cast talk cult hit and Jennifer Aniston". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  23. ↑ Loewenstein, Lael (July 21, 1999). "The Iron Giant". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 23, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  24. ↑ Scott, A.O. (September 7, 2001). "Film Review; Celebrating the Love Of Bad Rock in the 80's". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  25. ↑ Michell, Elvis (August 7, 2002). "Film Review; The Catcher in the Texas Chain Store". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  26. ↑ Aroesti, Rachel (January 10, 2002). "Heaven sent? Jim Carrey set for Bruce Almighty sequel". The Guardian. Guardian Media Group. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  27. ↑ Edelstein, David (January 15, 2004). "Poop Goes the Weasel". Slate. The Slate Group. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  28. ↑ Schwarzbaum, Lisa (November 9, 2005). "Derailed". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  29. ↑ Orr, Christopher (May 30, 2005). "The Movie Review: 'Rumor Has It' and 'The Family Stone'". The Atlantic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  30. ↑ Travers, Peter (September 7, 2006). "Friends With Money". Rolling Stone. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  31. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :3
  32. ↑ Ebert, Roger (December 25, 2008). "The Break-Up Movie Review & Film Summary". Roger Ebert. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  33. ↑ Gleiberman, Owen (December 25, 2008). "Review: 'Marley' lovable, heartwarming". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  34. ↑ Sources:
  35. ↑ Leydon, Joe (September 11, 2008). "Management". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  36. ↑ Pols, Mary (February 5, 2009). "He's Just Not That Into You, and Neither Are We". Time. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 5, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  37. ↑ Weitzman, Elizabeth (September 17, 2009). "'Love Happens': Not much happens as Jennifer Aniston picks another rom-com loser". Daily News. New York. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  38. ↑ Kois, Danl (March 19, 2010). "'The Bounty Hunter': An attempt at offbeat humor that doesn't deliver". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  39. ↑ Leaser, Michael (September 11, 2010). "The Switch". World. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  40. ↑ Pols, Mary (February 10, 2011). "Just Go with It? Jennifer Aniston Runs Away with It". Time. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 8, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  41. ↑ Ryan, Mike (July 8, 2011). "Is Jennifer Aniston Really a Horrible Boss in Horrible Bosses? (and 24 Other Urgent Questions)". Vanity Fair. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 13, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  42. ↑ Lumenick, Lou (February 24, 2012). "Wanderful!". New York Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  43. ↑ Anderson, John (January 7, 2013). "$ellebrity". Variety (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 25, 2020. สืบค้นเมื่อ March 25, 2020.
  44. ↑ Walton, Dawnie (September 29, 2015). "Stars as Strippers". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  45. ↑ Harvey, Dennis (September 9, 2013). "Toronto Film Review: 'Life of Crime'". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  46. ↑ Murphy, Shaunna (November 14, 2014). "Jennifer Aniston Tells Us How She Made Her 'Horrible Bosses 2' Character Even Raunchier". MTV. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  47. ↑ Ebiri, Bilge (August 23, 2015). "She's Funny That Way Has Old-School Charm and Some Shrill Attempts at Humor". Vulture. Vox Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  48. ↑ Chang, Justin (September 9, 2014). "Toronto Film Review: 'Cake'". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 28, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  49. ↑ Clark, Larry (2010). "Cougs behind the camera". Washington State Magazine. Washington State University. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  50. ↑ McNary, Dave (May 13, 2016). "Documentary 'Unity' Set for Aug. 12 Release with 100 Star Narrators". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 1, 2015. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  51. ↑ Miller, David (May 13, 2016). ""Mother's Day" Is No Treat". San Francisco News. Hollywood. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 18, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  52. ↑ Walsh, Katie (September 23, 2016). "'Storks' Features". Bristol Herald Courier. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 26, 2019. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  53. ↑ O'Sullivan, Michael (December 8, 2016). "'Office Christmas Party': Comedy, made by smutty elves". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 3, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017.
  54. ↑ Sources:
  55. ↑ Sources:
  56. ↑ Kroll, Justin (March 29, 2018). "Adam Sandler, Jennifer Aniston Reunite for Netflix 'Murder Mystery'". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 28, 2018. สืบค้นเมื่อ August 12, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เจนนิเฟอร์_อนิสตัน&oldid=11952166"