ฟัลคอน 9

ฟัลคอน 9

ยานดรากอน ติดตั้งอยู่บนจรวดฟัลคอน 9 v1.1
หน้าที่	พาหนะขนส่งทางอวกาศ
ผู้ผลิต	สเปซเอ็กซ์
ประเทศ	สหรัฐ
ค่าใช้จ่ายต่อเที่ยวบิน	ใหม่: US$62 million (2020), ใช้ซ้ำ: US$50 million (2019)
ขนาด
สูง	v1.1: 68.4 เมตร v1.0: 54.9 เมตร
เส้นผ่าศูนย์กลาง	3.66 เมตร
มวล	v1.1 505,846 กิโลกรัม
จำนวนส่วนจรวด	2
ความจุ
น้ำหนักบรรทุกสู่ LEO	v1.1: 13 ตัน (13,150 กก.) v1.0: 10 ตัน (10,450 กก.)
น้ำหนักบรรทุกสู่ GEO	v1.1: 4.8 ตัน (4,850 กก.) v1.0: 4.5 ตัน (4,540 กก.)
ประวัติการบิน
สถานะ	v1.1: ปลดประจำการ v1.0: ปลดประจำการ "'v. FT: ปลดประจำการ "'block 5:'" ใช้งานอยู่
จำนวนเที่ยวบิน	16 (v1.1: 11, v1.0: 5)
สำเร็จ	15 (v1.1: 11, v1.0: 4)
ล้มเหลวบางส่วน	1 (v1.0)
เที่ยวบินแรก	v1.1: 29 กันยายน 2556 v1.0: 4 มิถุนายน 2553
จรวดส่วนแรก
เครื่องยนต์	v1.1: 9 x เมอร์ลิน 1ดี v1.0: 9 x เมอร์ลิน 1ซี
แรงขับ	v1.1: 5,885,000 นิวตัน v1.0: 4,940,000 นิวตัน
เวลาเผาไหม้	v1.1: 180 วินาที v1.0: 170 วินาที
เชื้อเพลิง	LOX/RP-1
จรวดส่วนสอง
เครื่องยนต์	v1.1: 1 x เมอร์ลิน แวคคุม (1ดี) v1.0: 1 x เมอร์ลิน แวคคุม (1ซี)
แรงขับ	v1.1: 801,000 นิวตัน v1.0: 445,000 นิวตัน
เวลาเผาไหม้	v1.1: 375 วินาที v1.0: 345 วินาที
เชื้อเพลิง	LOX/RP-1

ฟัลคอน 9 (อังกฤษ: Falcon 9) เป็นชื่อตระกูลพาหนะขนส่งทางอวกาศที่ออกแบบและสร้างโดยสเปซเอ็กซ์ ซึ่งมีสำนักงานใหญ่อยู่ในเมืองฮาวทอร์น, แคลิฟอร์เนีย ตระกูลจรวดนี้ประกอบด้วยฟัลคอน 9 v1.0 และฟัลคอน 9 v1.1 ฟัลคอน 9 1.2 และ ฟัลคอน 9 block 5ทั้งสองส่วนของจรวด ขับดันโดยเครื่องยนต์จรวดที่ใช้ออกซิเจนเหลว และน้ำมันก๊าดแบบ RP-1 เป็นเชื้อเพลิง ฟัลคอน 9 รุ่นปัจจุบัน มีระวางบรรทุก 13,150 กิโลกรัมขึ้นสู่วงโคจรต่ำของโลก และ 4,850 กิโลกรัมขึ้นสู่วงโคจรค้างฟ้า จรวดทั้ง 3 แบบ มีประสิทธิภาพอยู่ในระดับกลางของระบบขนส่งอวกาศ

จรวดฟัลคอน 9 และยานดรากอนชนะข้อเสนอภารกิจขนส่งสัมภาระขึ้น/ลงจากสถานีอวกาศนานาชาติ ในชื่อภารกิจ Commercial Resupply Services (CRS) ภายใต้โครงการ Commercial Orbital Transportation Services (COTS) ของนาซา และได้เริ่มเที่ยวบินแรกของภารกิจดังกล่าวเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555
จรวดฟัลคอนรุ่นแรก (v1.0) ทำการบินได้เพียง 5 เที่ยวบินเท่านั้น ก่อนจะปลดระวางไปเมื่อปี พ.ศ. 2556

โดยสเปซเอ็กซ์ใช้ฟัลคอน 9 v1.1 แทนรุ่นเดิม เริ่มทำการบินทดสอบในเดือนกันยายน พ.ศ. 2556 และจะใช้รูปแบบของรุ่น 1.1 นี้เป็นหลักในการพัฒนาพาหนะขนส่งทางอวกาศ ชื่อ ฟัลคอน เฮฟวี นอกจากนี้จรวดฟัลคอนยังสามารถขนส่งมนุษย์ไปยังสถานีอวกาศนานาชาติในสัญญา Commercial Crew Transportation Capability อีกด้วย และ สเปซเอ็กซ์ใช้ฟอลคอน 9 FT แทน