โยชูวา 3

โยชูวา 3
	← โยชูวา 2 โยชูวา 4 →
	หน้าของหนังสือโยชูวาในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือโยชูวา
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู	1
หมวดหมู่	ผู้เผยพระวจนะยุคต้น
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	6

โยชูวา 3 (อังกฤษ: Joshua 3) เป็นบทที่ 3 ของหนังสือโยชูวาในคัมภีร์ฮีบรูหรือในพันธสัญญาเดิมของคัมภีร์ไบเบิลในศาสนาคริสต์^[1] ตามธรรมเนียมในศาสนายูดาห์เชื่อว่าหนังสือเขียนขึ้นโดยโยชูวาร่วมด้วยมหาปุโรหิตเอเลอาซาร์และฟีเนหัส^[2]^[3] แต่นักวิชาการยุคปัจจุบันมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เฉลยธรรมบัญญัติซึ่งครอบคลุมเรื่องราวตั้งแต่หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติถึงหนังสือพงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 2 เขียนโดยผู้เขียนศาสนายาห์เวห์ผู้รักชาติและศรัทธาในสมัยของโยสิยาห์กษัตริย์ยูดาห์นักปฏิรูปในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล^[3]^[4] บทที่ 3 ของหนังสือโยชูวาเน้นไปที่เรื่องราวของชาวอิสราเอลที่ข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปทางฝั่งตะวันตกเพื่อเข้าไปในดินแดนคานาอันภายใต้การนำของโยชูวา^[5] เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่ประกอบด้วยโยชูวา 1:1–5:12 เกี่ยวกับการเข้าสู่ดินแดนคานาอัน^[6]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 17 วรรค

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895), ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[7] ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 4Q48 (4QJosh^b; 100–50 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งมีวรรค 15-17 หลงเหลืออยู่^[8]^[9]^[10]^[11]

ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5)^[12]^[a] ชิ้นส่วนของเซปทัวจินต์ภาษากรีกที่มีบทนี้ถูกพบในต้นฉบับอย่างสำเนาต้นฉบับวอชิงตัน 1 (Washington Manuscript I; คริสต์ศตวรรษที่ 5) และพบฉบับย่อของเซปทัวจินต์ในม้วนโยชูวาที่มีภาพประกอบ^[14]^[15]^[16]

วิเคราะห์

เรื่องเล่าการเข้าสู่ดินแดนคานาอันของชาวอิสราเอลประกอบด้วยวรรค 1:1 ถึง 5:12 ของหนังสือโยชูวา และมีโครงเรื่องดังต่อไปนี้:^[17]

A. การเตรียมเข้าแผ่นดิน (1:1–18)

1. พระบัญชาต่อโยชูวา (1:1–9)

2. บัญชาต่อเหล่าผู้นำ (1:10–11)

3. การสนทนากับเผ่าตะวันออก (1:12–18)

B. ราหับและผู้สอดแนมในเยรีโค (2:1–24)

1. คำสั่งถึงผู้สอดแนม (2:1a)

2. การลวงกษัตริย์แห่งเยรีโค (2:1b–7)

3. คำสาบานต่อราหับ (2:8–21)

4. รายงานถึงโยชูวา (2:22–24)

C. ข้ามแม่น้ำจอร์แดน (3:1–4:24)

1. การเตรียมการในช่วงต้นเพื่อข้ามแม่น้ำ (3:1–6)

2. บัญชาในการข้ามแม่น้ำ (3:7–13)

3. การข้ามแม่น้ำอย่างอัศจรรย์: ส่วนที่ 1 (3:14–17)

4. ศิลาจารีกสิบสองก้อน: ส่วนที่ 1 (4:1–10a)

5. การข้ามแม่น้ำอย่างอัศจรรย์: ส่วนที่ 2 (4:10b–18)

6. ศิลาจารีกสิบสองก้อน: ส่วนที่ 2 (4:19–24)

D. การเข้าสุหนัตและพิธีปัสกา (5:1–12)

1. ความกลัวของชาวคานาอัน (5:1)

2. การเข้าสุหนัต (5:2–9)

3. พิธีปัสกา (5:10–12)

การเตรียมการและการบัญชาให้ข้ามแม่น้ำจอร์แดน (3:1–13)

การข้ามแม่น้ำจอร์แดน (3:14–17)

ดูเพิ่ม

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: อพยพ 12, อพยพ 14, โยชูวา 1

หมายเหตุ

↑ หนังสือโยชูวาทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[13]

อ้างอิง

↑ Halley 1965, pp. 158–159.
↑ Talmud, Baba Bathra 14b-15a)
↑ ^3.0 ^3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets?, Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.
↑ Coogan 2007, p. 314 Hebrew Bible.
↑ Coogan 2007, p. 319 Hebrew Bible.
↑ McConville 2007, p. 158.
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ Ulrich 2010, p. 248.
↑ Dead sea scrolls - Joshua
↑ Fitzmyer 2008, p. 35.
↑ 4Q48 at the Leon Levy Dead Sea Scrolls Digital Library
↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
↑ "Discrepancies in manuscripts show how Old Testament scribes edited the Book of Joshua". University of Helsinki. January 29, 2018.
↑ Rösel, Martin (January 1, 2002). "The septuagint-version of the book of Joshua". Scandinavian Journal of the Old Testament. 16 (1): 5–23. doi:10.1080/09018320210000329. S2CID 161116376 – โดยทาง Taylor and Francis NEJM.
↑ Facsimiles of Illuminated Manuscripts of the Medieval Period เก็บถาวร 2012-02-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Only contains Joshua chapter II to the end of chapter X
↑ Firth 2021, p. 27.

บรรณานุกรม

Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0195288810.
Firth, David G. (2021). Joshua: Evangelical Biblical Theology Commentary. Evangelical Biblical Theology Commentary (EBTC) (illustrated ed.). Lexham Press. ISBN 9781683863406.
Fitzmyer, Joseph A. (2008). A Guide to the Dead Sea Scrolls and Related Literature. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 9780802862419.
Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
Hayes, Christine (2015). Introduction to the Bible. Yale University Press. ISBN 978-0300188271.
Humphreys, Colin (2009). The Miracles of Exodus: A Scientist's Discovery of the Extraordinary Natural Causes of the Biblical Stories. Zondervan.
McConville, Gordon (2007). "9. Joshua". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 158–176. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Rösel, Hartmut N. (2011). Joshua. Historical commentary on the Old Testament. Vol. 6 (illustrated ed.). Peeters. ISBN 978-9042925922.
Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Yehoshua - Joshua - Chapter 3 (Judaica Press). Hebrew text and English translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- Joshua chapter 3. Bible Gateway
- โยชูวา 3. YouVersion

[14] หนังสือโยชูวาทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[13]

[FOOTNOTEHalley1965158–159-1] Halley 1965, pp. 158–159.

[2] Talmud, Baba Bathra 14b-15a)

[gilad-3] 3.0 ^3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets?, Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.

[FOOTNOTECoogan2007314_Hebrew_Bible-4] Coogan 2007, p. 314 Hebrew Bible.

[FOOTNOTECoogan2007319_Hebrew_Bible-5] Coogan 2007, p. 319 Hebrew Bible.

[FOOTNOTEMcConville2007158-6] McConville 2007, p. 158.

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-7] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[FOOTNOTEUlrich2010248-8] Ulrich 2010, p. 248.

[thewaytoyahuweh-9] Dead sea scrolls - Joshua

[FOOTNOTEFitzmyer200835-10] Fitzmyer 2008, p. 35.

[11] 4Q48 at the Leon Levy Dead Sea Scrolls Digital Library

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-12] Würthwein 1995, pp. 73–74.

[13] This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.

[15] "Discrepancies in manuscripts show how Old Testament scribes edited the Book of Joshua". University of Helsinki. January 29, 2018.

[16] Rösel, Martin (January 1, 2002). "The septuagint-version of the book of Joshua". Scandinavian Journal of the Old Testament. 16 (1): 5–23. doi:10.1080/09018320210000329. S2CID 161116376 – โดยทาง Taylor and Francis NEJM.

[Arizona-17] Facsimiles of Illuminated Manuscripts of the Medieval Period เก็บถาวร 2012-02-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Only contains Joshua chapter II to the end of chapter X

[FOOTNOTEFirth202127-18] Firth 2021, p. 27.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[a]

[14]

[15]

[16]

[17]

[13]