ข้ามไปเนื้อหา

อิกิ๋ม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อิกิ๋ม
于禁
ขุนพลสงบแดนไกล
(安遠將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 221
กษัตริย์โจผี
ขุนพลซ้าย (左將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 219 (219)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
หัวหน้ารัฐบาลโจโฉ
ขุนพลเดชพยัคฆ์
(虎威將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 206 (206) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
หัวหน้ารัฐบาลโจโฉ (ตั้งแต่ ค.ศ. 208)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
ไท่อาน มณฑลซานตง
เสียชีวิตค.ศ. 221[1]
บุตร
  • อฺวี๋ กุย
  • ลูกชายอย่างน้อย 1 คน
อาชีพขุนพล
ชื่อรองเหวินเจ๋อ (文則)
ชื่อหลังเสียชีวิตลี่โหว (厲侯)
บรรดาศักดิ์อี้โช่วถิงโหว
(益壽亭侯)

อิกิ๋ม (เสียชีวิต ป. กันยายน ค.ศ. 221[2]) ชื่อรอง เหวินเสอ เป็นขุนพลคนสำคัญของโจโฉ มีความซื่อสัตย์จงรักภักดี เคร่งครัดในระเบียบวินัย แต่มักอิจฉาผู้อื่นที่ทำงานเกินหน้าเกินตา อิกิ๋มเดิมเป็นโจร ต่อมาเมื่อโจโฉคิดตั้งตัวเป็นใหญ่ในดินแดนภาคตะวันออก โจโฉได้ค้นหาเหล่าที่ปรึกษาและเหล่าขุนพลมาร่วมงาน อิกิ๋มก็เป็นหนึ่งในขุนพลเหล่านั้น

เมื่อโจโฉถูกกองทัพของเตียวสิ้วตีแตก แฮหัวตุ้นแม่ทัพคนหนึ่งของโจโฉได้นำทหารไปปล้นเสบียงชาวบ้าน อิกิ๋มเห็นทนไม่ได้จึงสังหารทหารของแฮหัวตุ้นไปมากมาย จึงทำให้เกิดข่าวลือว่าอิกิ๋มทรยศต่อโจโฉ แต่อิกิ๋มยังไม่เข้าชี้แจงความจริงต่อโจโฉ เพราะต้องไปต้านทัพเตียวสิ้วที่ยกตามมา และสามารถตีทัพเตียวสิ้วให้ถอยไปได้ และเข้าชี้แจงความจริงต่อโจโฉ โจโฉชื่นชมอิกิ๋มว่าเป็นผู้รอบคอบและซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ ส่วนแฮหัวตุ้น โจโฉได้ละเว้นโทษให้

อิกิ๋มเป็นขุนพลที่โจโฉไว้ใจมาก ใช้ให้ไปร่วมทำศึกหลายครั้ง รวมถึงให้เป็นแม่ทัพคุมกองทัพเรือแทนชัวมอ และเตียวอุ๋น ที่ถูกโจโฉสั่งประหารชีวิตไปในศึกผาแดงด้วยอุบายของจิวยี่ และเป็นผู้สังหารเล่าจ๋องและนางชัวฮูหยินตามคำสั่งของโจโฉ ต่อมาโจโฉตั้งให้อิกิ๋มเป็นแม่ทัพใหญ่คุมทัพไปช่วยสลายวงล้อมของกวนอูที่เมืองอ้วนเซียที่มีโจหยินรักษาเมืองอยู่ และให้บังเต๊กเป็นแม่ทัพหน้า บังเต๊กรบกับกวนอูได้อย่างสูสี ทำให้อิกิ๋มคิดว่าถ้าบังเต๊กสังหารกวนอูได้ ความชอบก็จะตกที่บังเต๊กผู้เดียว จึงตีม้าล่อถอยทัพทุกครั้งที่บังเต๊กได้เปรียบ ต่อมา อิกิ๋มไปตั้งทัพที่ทุ่งจันเค้า ด้วยลักษณะภูมิประเทศที่ถูกโจมตีได้ง่าย กวนอูจึงสร้างเขื่อนรอให้น้ำหลากแล้วจึงพังเขื่อนให้น้ำท่วมกองทัพของอิกิ๋ม อิกิ๋มถูกกวนอูจับได้แล้วถูกนำไปขังที่เกงจิ๋ว เมื่อซุนกวนยึดเกงจิ๋วได้จึงปล่อยตัวกลับไปวุยก๊ก โจผี (บุตรชายของโจโฉ) ได้ให้วาดรูปอิกิ๋มรอขอชีวิตต่อกวนอูไว้ที่ผนังที่ฝังศพของโจโฉ และให้อิกิ๋มเฝ้าที่ฝังศพนั้น อิกิ๋มมีความละอาย ไม่นานก็ตรอมใจตาย

ตันซิ่ว ผู้เขียนจดหมายเหตุสามก๊กในคริสต์ศตวรรษที่ 3 จัดให้อิกิ๋มเป็นหนึ่งในห้าทหารเสือแห่งวุยก๊กร่วมกับเตียวคับ งักจิ้น เตียวเลี้ยว และซิหลง[3]

อาชีพช่วงต้น

[แก้]

อิกิ๋มเกิดที่จู้ผิงเซี่ยน (鉅平縣) ไท่ชานจฺวิ้น (泰山郡) ซึ่งปัจจุบันคือไทอาน มณฑลซานตง[4] ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เมื่อเกิดกบฏโพกผ้าเหลืองในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 180 อิกิ๋มตอบรับคำเรียกร้องของรัฐบาลฮั่นที่ต้องการอาสาสมัครเพื่อรับใช้ในกองทัพจักรวรรดิและช่วยปราบปรามกบฏ เขากลายเป็นผู้อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของนายพล เปาสิ้น[5] ที่มาจากกุนจิ๋ว (ครอบคลุมบริเวณที่ปัจจุบันคือมณฑลซานตงตะวันตกเฉียงใต้และมณฑลเหอหนานตะวันออก)

ใน ค.ศ. 192[6] หลังขุนศึก โจโฉ ขึ้นมามีอำนาจในกุนจิ๋ว อิกิ๋มและทหารอาสาได้รับการแต่งตั้งเป็น โตปั๋ว (都伯; เจ้าหน้าที่นำกำลังคน 100 นาย) และวางไว้ภายใต้คำสั่งของอองลอง อองลองรู้สึกว่าอิกิ๋มมีความสามารถพิเศษและมีศักยภาพที่จะเป็นแม่ทัพใหญ่ได้ จึงได้แนะนำตัวอิกิ๋มแก่โจโฉ[7] หลังปรึกษาอิกิ๋มแล้ว โจโฉแต่งตั้งให้เขาเป็นผู้พัน (司馬, ซือหม่า) และส่งเขาไปโจมตีกว่างเวย์ (廣威) ที่อยู่ในชีจิ๋ว ซึ่งบริหารโดยโตเกี๋ยม อิกิ๋มเขาพิชิตกว่างเวย์สำเร็จและได้เลื่อนขั้นเป็นเซี่ยนเจิ้นตูเว่ย์ (陷陣都尉)[8]

การสู้รบกับลิโป้ กลุ่มโพกผ้าเหลืองที่เหลือ และอ้วนสุด

[แก้]

ชีวิตช่วงหลังและเสียชีวิต

[แก้]

อิกิ๋มยังคงเป็นเชลยศึกในฐานของกวนอูที่เกงจิ๋วจนถึงปลาย ค.ศ. 219 เมื่อดินแดนในเกงจิ๋วของเล่าปี่ถูกยึดครองโดยลิบอง ขุนพลของซุนกวนในการรุกรานอย่างแอบแฝง กวนอูถูกกองทัพซุนกวนจับกุมและประหารชีวิต อิกิ๋มได้รับการปล่อยตัวและส่งไปยังง่อก๊ก (ดินแดนซุนกวน)[9] ที่เขาได้รับการปฏิบัติเหมือนแขกคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เขาก็ถูกเยาะเย้ยและทำให้ขายหน้าโดยงีห้วน ขุนนางในซุนกวน[a]

โจโฉเสียชีวิตในเดือนมีนาคม ค.ศ. 220 และโจผี บุตรของเขา ขึ้นดำรงตำแหน่งต่อ ปีถัดมา โจผียุบเลิกราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและสถาปนาวุยก๊กโดยมีพระองค์เป็นจักพรรดิองค์แรก[10] ซุนกวนปฏิญาณจงรักภักดีต่อโจผีใน ค.ศ. 221 และส่งอิกิ๋มกลับไปยังวุยก๊กในฤดูใบไม้ร่วง[11]

ณ ตอนนั้น อิกิ๋มเป็นชายชราหน้าซีดและมีผมหงอกเต็มหัว เมื่อเขาพบโจผี จึงคุกเข่าลง ทำการโค่วโถว และร่ำไห้[12] โจผีทรงปลอบใจเขาโดยตรัสเกี่ยวกับสฺวิ๋น หลินฟู่[b] และเมิ่งหมิงชื่อ[c] และทรงมอบหมายให้เขาเป็นขุนพลสงบแดนไกล (安遠將軍)[13] โจผีต้องการส่งอิกิ๋มไปพบซุนกวนในฐานะตัวแทนส่วนพระองค์ ก่อนที่อิกิ๋มจากไป พระองค์มีพระราชกระแสให้เขาเข้าเยี่ยมสุสานโจโฉที่เกาหลิง (高陵) ในเย่ (ปัจจุบันคือหานตาน มณฑลเหอเป่ย์) ที่นั่น อิกิ๋มเห็นภาพวาดยุทธการที่อ้วนเสียที่ตัวเขาถูกวาดให้ยอมจำนนต่อกวนอู ส่วนบังเต๊กถูกพรรณนาอย่างดุร้ายและกล้าหาญ เขารู้สึกเสียใจมากจนล้มป่วยและเสียชีวิตในที่สุด โจผีพระราชทานตำแหน่งหลังเสียชีวิตเป็น "ลี่โหว"[10][14][d]

ครอบครัว

[แก้]

อฺวี๋ กุย (于圭) ลูกชายของอิกิ๋ม สืบทอดตำแหน่ง "อี้โช่วถิงโหว" (益壽亭侯) ของพ่อต่อ[15]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ดูรายละเอียดเพิ่มที่งีห้วน#การล้อเลียนอิกิ๋ม
  2. สฺวิ๋น หลินฟู่ (荀林父) เป็นนายพลในรัฐจิ้นช่วงยุควสันตสารท เมื่อ 597 ปีก่อน ค.ศ. เขาพ่ายแพ้ในยุทธการที่ปี้ต่อรัฐฉู่ เขาขอให้จิ้นจิ่งกงประหารชีวิตเขาฐานทำให้พ่ายแพ้ แต่จิ้นจิ่งกงให้อภัยเขาและแต่งตั้งให้เขาเป็นแม่ทัพอีกครั้ง ต่อมา สฺวิ๋น หลินฟู่ได้แก้ตัวด้วยการเอาชนะศัตรูรัฐจิ้นบางส่วนในการต่อสู้
  3. เมิ่งหมิงชื่อ (孟明視) เป็นนายพลในรัฐฉินช่วงยุควสันตสารท เขาเป็นบุตรในรัฐบุรุษฉิน ไป๋หลี่ ซือ เมื่อ 627 ปีก่อน ค.ศ. เขาพ่ายแพ้ยุทธการที่เสียวต่อรัฐจิ้นและถูกศัตรูจับกุมตัว แต่ได้รับการปล่อยตัวในภายหลัง เขาไถ่โทษตัวเองในภายหลังด้วยการช่วยเหลือฉินมู่กงขึ้นไปเป็นหนึ่งในห้าอธิราชในสมัยนั้น
  4. According to the "Rules of assigning posthumous names" chapter in the Yi Zhou Shu, an official would receive the posthumous name "Li" either for being cold-blooded and arrogant, or for having slaughtered innocent people. Quote from Yi Zhou Shu vol. 6. ch. 54: (暴慢無親曰厲。殺戮無辜曰厲。)

อ้างอิง

[แก้]
  1. de Crespigny (2007), p. 995.
  2. จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 69 ระบุว่าอิกิ๋มเสียชีวิตไม่นานหลังกลับไปยังวุยก๊กในเดือน 8 ปีที่ 2 ของรัชสมัยโจผี ซึ่งตรงกับวันที่ 5 กันยายนถึง 3 ตุลาคม ค.ศ. 221 ตามปฏิทินจูเลียน
  3. (評曰:太祖建茲武功,而時之良將,五子為先。于禁最號毅重,然弗克其終。張郃以巧變為稱,樂進以驍果顯名,而鑒其行事,未副所聞。或注記有遺漏,未如張遼、徐晃之備詳也。) Sanguozhi vol. 17.
  4. (于禁字文則,泰山鉅平人也。) Sanguozhi vol. 17.
  5. (黃巾起,鮑信招合徒衆,禁附從焉。) Sanguozhi vol. 17.
  6. Sima (1084), vol. 60.
  7. (及太祖領兖州,禁與其黨俱詣為都伯,屬將軍王朗。朗異之,薦禁才任大將軍。) Sanguozhi vol. 17.
  8. (太祖召見與語,拜軍司馬,使將兵詣徐州,攻廣威,拔之,拜陷陣都尉。) Sanguozhi vol. 17.
  9. (會孫權禽羽,獲其衆,禁復在吳。) Sanguozhi vol. 17.
  10. 10.0 10.1 Sima (1084), vol. 69.
  11. (秋八月,孫權遣使奉章,并遣于禁等還。) Sanguozhi vol. 2.
  12. (文帝踐阼,權稱藩,遣禁還。帝引見禁,鬚髮皓白,形容憔顇,泣涕頓首。) Sanguozhi vol. 17.
  13. (帝慰喻以荀林父、孟明視故事,拜為安遠將軍。) Sanguozhi vol. 17.
  14. (欲遣使吳,先令北詣鄴謁高陵。帝使豫於陵屋畫關羽戰克、龐悳憤怒、禁降服之狀。禁見,慙恚發病薨。 ... 謚禁曰厲侯。) Sanguozhi vol. 17.
  15. (子圭嗣,封益壽亭侯。) Sanguozhi vol. 17.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
  • de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
  • เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
  • Sima, Guang (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
  • อี้โจวชู.