สายแฮมเมอร์สมิธและซิตี
หน้าตา
แฮมเมอร์สมิธและซิตี | |
---|---|
สายแฮมเมอร์สมิธและซิตีที่สถานีเวสต์แฮมมุ่งหน้าสถานีแฮมเมอร์สมิธ | |
ข้อมูลทั่วไป | |
จำนวนสถานี | 29 |
สีบนแผนที่ | สีชมพู |
เว็บไซต์ | tfl |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | ระบบขนส่งมวลชนเร็ว |
ระบบ | รถไฟใต้ดินลอนดอน |
ศูนย์ซ่อมบำรุง | แฮมเมอร์สมิธ[1] |
ขบวนรถ | S7 Stock |
ผู้โดยสาร | 114.6 ล้านคน (2011/12)[2] |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ |
|
ส่วนต่อขยายล่าสุด | 1936 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 25.5 กิโลเมตร (15.8 ไมล์)[3] |
ลักษณะทางวิ่ง | กึ่งใต้ดิน |
รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ |
สายแฮมเมอร์สมิธและซิตี ในรถไฟใต้ดินลอนดอน วิ่งระหว่างแฮมเมอร์สมิธและบากกิ้ง มีชมพูเข้มเป็นสีประจำเส้นทาง มีจำนวนสถานี 29 สถานีในระยะทาง 25.5 กิโลเมตร (15.8 ไมล์) เป็นเส้นทางที่ผ่านย่านการเงินที่สำคัญ โดยมีบางส่วนเชื่อมกับสายดิสทริกต์ สายเซอร์เคิล และสายเมโทรโพลิตัน ผู้โดยสาร 114 ล้านคนต่อปี
แผนที่
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "London Underground Key Facts". Transport for London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 March 2014. สืบค้นเมื่อ 21 May 2008.
- ↑ "Performance: LU Performance Data Almanac". Transport for London. 2011–2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2013. สืบค้นเมื่อ 17 January 2013.
- ↑ "Hammersmith & City line: Key Facts". Transport for London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2013. สืบค้นเมื่อ 28 November 2012.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สายแฮมเมอร์สมิธและซิตี
- "Hammersmith & City Line". Clive's Underground Line Guides. 14 December 2007. สืบค้นเมื่อ 11 July 2008.
- "Hammersmith & City Line Underground Stations – Facts, Trivia And Impressions". Randomly London. 8 August 2013. สืบค้นเมื่อ 24 September 2013.