มหากาล
หน้าตา
พระมหากาล | |
---|---|
เทพแห่งกาลเวลา, มายา, การสร้าง, ทำลายล้าง และอำนาจ | |
พระมหากาลในคติศาสนาพุทธแบบทิเบต | |
ชื่อในอักษรเทวนาครี | महाकाल |
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤต | Mahākāla |
อาวุธ | ดาบ ตรีศูล ค้อน (ในญี่ปุ่น) |
พระมหากาล เป็นองค์เดียวกับพระกาล ซึ่งเป็นเทวดาในศาสนาฮินดู และศาสนาพุทธแบบตันตระ[1] โดยพระองค์คือยิดัมและธรรมบาลตามความเชื่อของชาวพุทธในทิเบต สังกัดรัตนโคตรของพระรัตนสัมภวะพุทธะ มีลักษณะคล้ายเหรุกะ ภาคดุร้ายมี 16 แขน มือถือหัวกะโหลกและกริช มีเปลวไฟพวยพุ่งรอบกาย สวมมงกุฎกระโหลก มีมาลัยร้อยด้วยศีรษะมนุษย์ มีงูพันรอบกาย
ในทิเบตนับถือในปางมหากาลขาว จึงถือเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งองค์หนึ่ง ในจีนเป็น 1 ใน 24 ธรรมบาล ผู้พิทักษ์พุทธศาสนา ส่วนในญี่ปุ่นถือเป็นหนึ่งใน 7 คณะเทพเจ้าแห่งโชคลาภนามว่า ไดโกกุเทน โดยมีลักษณะคล้าย โอคุนินุชิ เทพแห่งดินของญี่ปุ่น โดยรับเข้ามาจากศาสนาฮินดูนั่นคือ พระศิวะ
อ้างอิง
[แก้]- สุมาลี มหณรงค์ชัย. พระชินพุทธะห้าพระองค์. กทม. ศูนย์ไทยธิเบต.2547
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มหากาล
- http://www.khandro.net/deity_Mahakala.htm
- The Many Forms of Mahakala, Protector of Buddhist Monasteries by Sri Nitin Kumar.
- ↑ Bryson (2017), p. 42.