ปาโอโล โจวีโอ
ปาโอโล โจวีโอ (อิตาลี: Paolo Giovio หรือ Paulo Jovio) (19 เมษายน ค.ศ. 1483 - 11 ธันวาคมค.ศ. 1552) เป็นนายแพทย์, นักประวัติศาสตร์, และนักเขียนชีวประวัติชาวอิตาลี แต่เป็นที่รู้จักกันในฐานะนักประวัติศาสตร์ และเป็นผู้ประพันธ์งานประวัติศาสตร์ร่วมสมัย “Historiarum sui temporis libri XLV”, หนังสือรวมชีวประวัติของบุคคลสำคัญ “Vitae virorum illustrium (1549‑1557) ” และ “Elogia virorum bellica virtute illustrium (1554) ” (หนังสือสรรเสริญผู้กล้าหาญในสงคราม) ปาโอโล โจวีโอเป็นที่รู้จักกันในการเป็นผู้บันทึกพงศาวดารเกี่ยวกับสงครามอิตาลี (Italian Wars) โจวีโอเป็นผู้เห็นเหตุการณ์ในยุทธการต่างๆ ด้วยตนเองหลักฐานที่เขียนจึงถือกันว่าเป็นเอกสารชิ้นสำคัญของสมัยนั้น
ประวัติ
[แก้]ชีวิตเบื้องต้นของปาโอโล โจวีโอไม่เป็นที่ทราบมากนัก โจวีโอมาจากโคโม ครอบครัวมาจากเกาะโคมาชินาในทะเลสาบโคโม บิดาเป็นพนักงานจดทะเบียนผู้เสียชีวิตราว ค.ศ. 1500 โจวีโอได้รับการศึกษาโดยการนำของฟรานเชสโคพี่ชายคนโตผู้เป็นนักมานุษย์วิทยาและนักประวัติศาสตร์ แม้ว่าจะมีความสนใจทางด้านวรรณคดีแต่โจวีโอก็ถูกส่งตัวไปเรียนทางการแพทย์ที่ปาดัวและเรียนสำเร็จในปี ค.ศ. 1511
โจวีโอเป็นนายแพทย์อยู่ที่โคโมอยู่ได้สองปี ก่อนที่จะย้ายไปตั้งบ้านเรือนที่โรมในปี ค.ศ. 1513 แต่หลังจากเกิดการระบาดของกาฬโรคในโคโม สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 10 ทรงแต่งตั้งโจวีโอในตำแหน่งประธานคณะปรัชญาคติธรรม (Moral Philosophy) และต่อมาประธานคณะปรัชญาธรรมชาติ (Natural Philosophy) ที่มหาวิทยาลัยโรมัน และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอัศวินด้วย[1] ในช่วงเวลานั้นโจวีโอก็เริ่มเขียนบทความทางประวัติศาสตร์ และหลังจากที่พระสันตะปาปาลีโอโจวีโอสิ้นพระชนม์ก็เขียนบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับพระองค์
ในปี ค.ศ. 1517 โจวีโอก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายแพทย์ประจำพระองค์ของหคาร์ดินัลจุยลิโอ ดิ จุยลิอาโน เดอ เมดิชิผู้ต่อมาเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 7 ในด้านการแพทย์โจวีโอก็เขียนตำราเช่น “De optima victus ratione” ที่โจวีโอแสดงความกังขาเกี่ยวกับสถานะภาพของเภสัชวิทยา (pharmacology) และเน้นความจำเป็นในการปรับปรุงการป้องกันก่อนการรักษา
โจวีโอช่วยสมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 7 ระหว่างการผลาญกรุงโรมในปี ค.ศ. 1527 ในปี ค.ศ. 1528 โจวีโอก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นบาทหลวงแห่งโนเซราเดพากานิ โจวีโอเขียนบรรยายการเป็นทูตของดมิทริ เจราซิมอพในราชสำนักของสมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 7 ที่ประกอบด้วยรายละเอียดทางภูมิศาสตค์ของอาณาจักรแกรนด์ดยุคแห่งมอสโก
ในปี ค.ศ. 1536 โจวีโอก็สร้างคฤหาสน์ที่ทะเลสาบโคโมที่เรียกว่า “มูซิโอ” (พิพิธภัณฑ์) ที่ใช้เป็นที่เก็บงานสะสมของภาพเหมือนของบุคคลสำคัญๆ หลังจากที่สมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 7 สิ้นพระชนม์โจวีโอก็ปลดเกษียณ นอกจากภาพเขียนแล้วโจวีโอก็ยังสะสมงานโบราณ (antiquities) อื่นๆ และโจวีโอเป็นหนึ่งในนักสะสมคนแรกที่มีสิ่งของจากโลกใหม่ (the New World) ในงานสะสมของตนเอง ภาพเขียนชุดหนึ่งจากงานสะสมของโจวีโอที่เรียกว่า “งานสะสมชุดโจวีโอ” ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่หอศิลป์อุฟฟิซิในเมืองฟลอเรนซ์ในประเทศอิตาลี
ในปี ค.ศ. 1549 สมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 3 ไม่ทรงยอมแต่งตั้งโจวีโอให้เป็นบาทหลวงแห่งโคโม โจวีโอจึงย้ายไปฟลอเรนซ์และไปเสียชีวิตที่นั่นในปี ค.ศ. 1552
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Paulus Jovius. Catholic Encyclopedia.