ข้ามไปเนื้อหา

บาตังกัส (เมือง)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นครบาตังกัส
นคร
บาตังกัส
บาตังกัส
สมญา: 
"ท่าเรืออุตสาหกรรมแห่งคาลาบาร์โซน"; เมืองท่องเที่ยวตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และอนาคต
คำขวัญ: 
"All here So near"
ที่ตั้งในจังหวัดบาตังกัส
ประเทศ ฟิลิปปินส์
เขตคาลาบาร์โซน
จังหวัดบาตังกัส
DistrictLone District of Batangas City
ก่อตั้ง10 มีนาคม ค.ศ. 1917
สถาปนาเป็นนคร23 กรกฎาคม ค.ศ. 1969
บารังไกย์105
การปกครอง[1]
 • นายกเทศมนตรีBeverley Dimacuha (Liberal)
 • รองนายกเทศมนตรีEmilio Berberabe (UNA)
 • สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรMario Mariño
 • สภาชิกสภา
รายชื่อ
พื้นที่[2]
 • นคร282.96 ตร.กม. (109.25 ตร.ไมล์)
ความสูง477 เมตร (1,565 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[3]
 • นคร329,874 คน
 • ความหนาแน่น1,200 คน/ตร.กม. (3,000 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิมBatangueño (เพศชาย)
Batangueña (เพศหญิง)
เขตเวลาUTC 8 (PST)
รหัสไปรษณีย์4200
ไอดีดี:รหัสโทรศัพท์ 63 (0)43
ระดับรายได้ระดับที่หนึ่ง
วันเฉลิมฉลอง16 มกราคม
ไฟฟ้า
เว็บไซต์www.batangascity.gov.ph

บาตังกัส (ฟิลิปปินส์: Batangas) เป็นนครศูนย์กลางของจังหวัดบาตังกัส ประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นนครที่มีพื้นที่มากที่สุดในจังหวัด และเป็นหนึ่งในนครที่พัฒนาเป็นเมืองรวดเร็วที่สุดของประเทศ ในปี ค.ศ. 2015 บาตังกัสมีประชากร 329,874 คน

บาตังกัสเป็นที่รู้จักกันในฐานะ "ท่าเรืออุตสาหกรรมแห่งคาลาบาร์โซน" เนื่องจากเป็นที่ตั้งของท่าเรือนานาชาติบาตังกัส หนึ่งในท่าเรือที่มีผู้โดยสารหนาแน่นที่สุด และยังมีโรงกลั่นน้ำมันที่ใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ นอกจากนี้ยังมีโรงไฟฟ้าจากแก๊สธรรมชาติ 3 แห่ง และโรงงานอุตสาหกรรมอีกหลายแห่ง ตัวนครเป็นศูนย์กลางในด้านพาณิชยกรรม การศึกษา สาธารณสุข การท่องเที่ยว และการขนส่งของภูมิภาค

การขนส่ง

[แก้]

การขนส่งหลักในตัวเมือง ได้แก่ รถจิปนีย์ และรถจักรยานสามล้อ โดยเชื่อมต่อระหว่างบารังไกย์ เมืองและเทศบาลอื่น ๆ ศูนย์กลางการขนส่งอยู่ที่สถานีขนส่งผู้โดยสารแกรนด์เซ็นทรัล ถนนไดเวอร์ชัน

การศึกษา

[แก้]

สถาบันการศึกษาที่สำคัญได้แก่ มหาวิทยาลัยรัฐบาตังกัส, สถานศึกษาแห่งมหาวิทยาลัยฟิลิปปินส์–บาตังกัส, มหาวิทยาลัยบาตังกัส, วิทยาลัยเซนต์บริดเก็ต, โรงเรียนนานาชาติเวสต์มีด, วิทยาลัยโกลเดนเกต และวิทยาลัยลุงซดบาตังกัส

แผนกการศึกษาได้แบ่งเขตพื้นที่การศึกษาในบาตังกัส[4] ในช่วงปีการศึกษา 2013-2014 มีโรงเรียนประถม 82 แห่ง[5] และโรงเรียนมัธยม 18 แห่ง[6] ต่อมาในปีการศึกษา 2016-2017 มีโรงเรียนเอกชนที่ได้รับอนุญาต 50 แห่ง ซึ่งสอนในหลายระดับจนถึงระดับวิทยาลัย[7]

ระเบียงภาพ

[แก้]
ภาพมุมกว้างของนครบาตังกัสและเขาปีนามูคัน

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Official City/Municipal 2013 Election Results". Intramuros, Manila, Philippines: Commission on Elections (COMELEC). 11 September 2013. สืบค้นเมื่อ 11 October 2014.
  2. "Province: Batangas". PSGC Interactive. Makati City, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-14. สืบค้นเมื่อ 31 October 2012.
  3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-30. สืบค้นเมื่อ 2018-03-20.
  4. Bueno, Donato. "Message". Division of Batangas City (Department of Education). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 November 2014. สืบค้นเมื่อ 26 April 2016.
  5. "Masterlist of Schools Based on School Year in Public Elementary Schools - Batangas City" (PDF). Department of Education - Calarbarzon. สืบค้นเมื่อ 26 April 2016.[ลิงก์เสีย]
  6. "Masterlist of Schools Based on School Year in Public Secondary Schools - Batangas City" (PDF). Department of Education - Calarbarzon. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-13. สืบค้นเมื่อ 26 April 2016.
  7. "LIST OF PRIVATE SCHOOLS OPERATING WITH PERMIT/RECOGNITION REPUBLIC OF THE PHILIPPINES Department of Education Region IV-A CALABARZON BATANGAS CITY" (PDF). Department of Education - Calarbarzon. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-03-01. สืบค้นเมื่อ 26 April 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]