ความไม่สงบในอาเจะฮ์

ความไม่สงบในจังหวัดอาเจะฮ์
ส่วนหนึ่งของ สงครามต่อต้านการก่อการร้าย, การก่อการร้ายในประเทศอินโดนีเซีย
ผู้นำและทหารสตรีของขบวนการปลดปล่อยอาเจะฮ์ ภาพถ่ายปี 1999
วันที่ 4 ธันวาคม 1976 – 15 สิงหาคม 2005 (28 ปี 8 เดือน 1 สัปดาห์ 4 วัน) สถานที่ จังหวัดอาเจะฮ์ ประเทศอินโดนีเซีย ผล อินโดนีเซียชนะ; การลงนามสนธิสัญญาเฮลซิงกิ อาเจะฮ์ได้รับสถานะการปกครองตนเองพิเศษ สิ้นสุดขบวนการ GAM และการยึดครอง กองทัพอินโดนีเซียจากต่างจังหวัดถอนทัพออก เหลือ 25,000 นายในจังหวัดอาเจะฮ์ โครงการติดตามสอดส่องอาเจะฮ์ มีการเลือกตั้งท้องถิ่นเกิดขึ้น
คู่สงคราม
อินโดนีเซีย สนับสนุนโดย: สหรัฐอเมริกา	ขบวนการปลดปล่อยอาเจะฮ์ สนับสนุนโดย: ลิเบีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ซูอาร์โต บีเจ ฮาบีบี อับดูระฮ์มัน วาฮีด เมกวัตตี ซูการ์โนปูตรี ซูลีโซ บัมบัง ยูโดโยโน	ฮาซัน ดี ตีโร ไซนี อับดูลละฮ์ Abdullah Syafei'i † มูซากีร์ มานัฟ Sofyan Daud Ayah Muni †
กำลัง
12,000 (1990) 30,000 (2001) 35,000–50,000 (2003)	25 (1976) 200 (1979–1989) 15,000–27,000 (1999) 3,000 (2005)
ความสูญเสีย
น้อยกว่า 100	พลเรือนและทหารเสียชีวิตรสม: 100 (1976–79) 2,000–10,000 (1991–1992) 393 (1993) 1,041 (2000) 1,700 (2001) 1,230 (2002) รวม: 15,000

ความไม่สงบในอาเจะฮ์ หรือชื่อทางการโดยรัฐบาลอินโดนีเซียคือ การกบฏในจังหวัดอาเจะฮ์ (อินโดนีเซีย: Pemberontakan di Aceh) เป็นความขัดแย้งที่ขบวนการปลดปล่อยอาเจะฮ์ (GAM) นำการต่อสู้ในระหว่างปี 1976 ถึง 2005 โดยมีเป้าหมายในการประกาศเอกราชให้กับอาเจะฮ์เป็นอิสระจากประเทศอินโดนีเซีย หลังการโจมตีทางยุทธการอย่างหนักในปี 2003 ประกอบกับเหตุแผ่นดินไหวในมหาสมุทรอินเดียในปี 2004 ได้นำไปสู่ข้อตกลงสันติภาพและสิ้นสุดความไม่สงบลงอย่างเป็นทางการในปี 2005

ข้อตกลงสันติภาพบรรลุผลในปี 2005 ถือเป็นการสิ้นสุดสงครามยาวนาน 29 ปี อินโดนีเซียยุคหลังซูฮาร์โตเข้าสู่การปฏิรูปประชาธิปไตยเสรีนิยม ประกอบกับการปรับเปลี่ยนภายในกองทัพ ช่วยให้บรรยากาศเหมาะสมขึ้นกับการเจรจาสันติภาพ ประธานาธิบดี ซูซีโล บัมบัง ยูโดโยโน ซึ่งพึ่งได้รับเลือกตั้งมา มีบทบาทอย่างมากในการเจรจาสันติภาพนี้ การเจรจาสันติภาพนี้ได้รับการสนับสนุนโดยโครงการบริหารจัดการวิกฤต และอดีตประธานาธิบดีฟินแลนด์ มาร์ทที อาทีซารี เป็นผู้นำการเจรจา ข้อตกลงสันติภาพลงนามในวันที่ 15 สิงหาคม 2005 ที่เฮลซิงกิ ประเทศฟินแลนด์ โดยมีใจความมอบสถานะการปกครองตนเองให้แก่จังหวัดอาเจะฮ์, ให้ถอนกำลังทหารอินโดนีเซียที่ไม่ใช่คนอาเจะฮ์ออก เหลือทหารอินโดนีเซียประจำในอาเจะฮ์เพียง 25,000 นาย แลกกับการสลายตัวของกองกำลังปลดปล่อยอาเจะฮ์ และให้มีการจัดการเลือกตั้งท้องถิ่นขึ้นในอาเจะฮ์ ซึ่งมีขึ้นในปี 2006

ภูมิหลัง

ที่ตั้งของจังหวัดอาเจะฮ์ในประเทศอินโดนีเซีย

อาเจะฮ์มีความแตกต่างทั้งทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจากที่เหลือของอินโดนีเซีย ในอาเจะฮ์นั้น การปฏิบัติศาสนาอิสลามเป็นรูปแบบที่อนุรักษนิยมมากกว่า และนโยบายซึ่งโดยทั่วไปมีลักษณะเป็นโลกวิสัยชองซูฮาร์โต ในระบบระเบียบใหม่ (1965–1998) ไม่ได้รับความนิยมสูงเป็นพิเศษในอาเจะฮ์ โดยถูกมองว่าเป็นนโยบายจากรัฐบาลที่พยายามสนับสนุนวัฒนธรรมอินโดนีเซียหลักกลาง นอกจากนี้ ด้วยตำแหน่งที่ตั้งของอาเจะฮ์ซึ่งอยู่ปลายตอนเหนือของประเทศอินโดนีเซียทำให้เกิดความรู้สึกไปทั่วว่าผู้นำในจาการ์ตาที่อยู่ห่างออกไปนั้นไม่ได้เข้าใจปัญหาของอาเจะฮ์ รวมถึงไม่มีความใส่ใจหรือเห็นใจต่อความต้องการและวัฒนธรรมประเพณีของอาเจะฮ์