การรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์
.svg) | |
 แผนที่เครือข่าย แสดงทั้งสายที่ให้บริการ (สีส้ม) สายที่ยกเลิก (สีดำ) และสายที่เป็นโครงการ (สีเทา) | |
_wiki.jpg) ขบวนพีเอ็มอาร์ 8000 คลาส ที่สถานีรถไฟซันตาเมซา | |
| ภาพรวม | |
|---|---|
| สถานีให้บริการ | 138 |
| บริษัทแม่ | กรมการขนส่ง |
| สํานักงานใหญ่ | สถานีรถไฟตูตูบัน โตนโด มะนิลา |
| ที่ตั้ง | เกาะลูซอน |
| วันที่ให้บริการ | 20 มิถุนายน 1964– |
| ก่อนหน้า | บริษัททางรถไฟมะนิลา |
| ข้อมูลเทคนิค | |
| ช่วงกว้างราง |
|
| ระบบการจ่ายไฟฟ้า | NSCR: 1,500 V DC เหนือหัว |
| ความยาว | 133.09 km (82.70 mi) (ใช้งาน) |
| ความเร็วให้บริการ | 20–40 km/h (12–25 mph)[1] |
| อื่น ๆ | |
| เว็บไซต์ | pnr |
การรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์ (อังกฤษ: Philippine National Railways: PNR; ฟิลิปปินส์: Pambansang Daambakal ng Pilipinas; สเปน: Ferrocarril Nacional de Filipinas) เป็นบริษัทรถไฟของรัฐในประเทศฟิลิปปินส์ ดำเนินการให้บริการรถไฟโดยสารหนึ่งเส้นทางระหว่างเมโทรมะนิลาและจังหวัดลากูนา และให้บริการขบวนท้องถิ่นระหว่างซิโปคอต นากา และเลกัซปีในเขตบีโคล[2] เป็นหน่วยงานในสังกัดของกรมการขนส่ง
การรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์เริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน 1892 ในชื่อ ทางรถไฟมะนิลา-ดากูปัน (สเปน: Ferrocarril de Manila-Dagupan) ในช่วงยุคอาณานิคมสเปน และต่อมาได้กลายเป็น บริษัททางรถไฟมะนิลา (Manila Railroad Company; MRR) ในช่วงยุคอาณานิคมของอเมริกา เปลี่ยนชื่อเป็น การรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์ เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 1964 โดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติสาธารณรัฐหมายเลข 4156 การรถไฟเคยให้บริการเส้นทางมากกว่า 1,100 กิโลเมตร (684 ไมล์) จากลายูเนียนไปยังเขตบีโคล[3] อย่างไรก็ตาม การละเลยการให้บริการทำให้การรถไฟมีขนาดที่ลดลง ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องกับผู้ตั้งถิ่นฐานแบบไม่เป็นทางการในช่วงทศวรรษ 1990 และภัยพิบัติทางธรรมชาติในช่วงทศวรรษ 2000 ส่งผลให้ การรถไฟมีขนาดที่ลดลง ขณะนี้รัฐบาลกำลังอยู่ในขั้นตอนการลงทุนซ้ำในระบบรถไฟผ่านโครงการต่าง ๆ มากมายที่มุ่งฟื้นฟูเส้นทางที่เลิกใช้แล้วและสร้างเส้นทางใหม่
ดูเพิ่ม
[แก้]- รายชื่อสถานีรถไฟของการรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์
- การขนส่งระบบรางในประเทศฟิลิปปินส์
- สตรองรีพับลิกทรานสิตซิสเตม
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Marasigan, Lorenz (August 2, 2017). "NSRP South gauge change costly, to delay project further". BusinessMirror. สืบค้นเมื่อ February 15, 2021.
- ↑ "Fares & Tickets". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 1, 2016. สืบค้นเมื่อ October 31, 2016.
- ↑ "Sad saga of PNR". Philippine Daily Inquirer. May 13, 2014. สืบค้นเมื่อ July 29, 2014.
หนังสืออ่านเพิ่มเติม
[แก้]- Uranza, Rogelio. (2002). The Role of Traffic Engineering and Management in Metro Manila. Workshop paper presented in the Regional Workshop: Transport Planning, Demand Management and Air Quality, February 2002, Manila, Philippines. Asian Development Bank (ADB).
- World Bank (May 23, 2001). "Project Appraisal Document for the Metro Manila Urban Transport Integration Project" (PDF). World Bank.
- Japan International Cooperation Agency Official Page "Revitalization of Main Line South Project(1989)"
- List of stations of East West line
- East West line for icc approval
- Statement from Megawide company เก็บถาวร กันยายน 22, 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- East West line the PPP Projects
- Megawide Joins Quezon City to Manila railway project
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]