Нон
Зоҳир
Нон (форсӣ: نان, чинӣ: 馕) — нони гандумӣ, таом, хӯриш. Маҳсулоти асосии нон иборат аст аз: об, намак, орд, хамиртуруш ва равғану шир. Он ҳамчун таом дар Афгонистон, Эрон, Непал, Покистон, Тоҷикистон, Ӯзбекистон маъмул аст. Дар забонҳои туркӣ (масалан, қазоқӣ, қирғизӣ, узбакӣ, ва диг) низ нан мегуянд. Нонро аз орд, об, намак дар танӯр мепазанд.
Нон бувад чун ҷони одам,
Қуввату дармони одам. |
Нонҳои тоҷикӣ
[вироиш | вироиши манбаъ]- Нони зағора
- Нони гиҷда
- Нони обӣ
- Кулчаи равғанӣ
- Фатир
- Фатири равғанӣ
- Фатири кабудидор
- Нони ширмол
- Фатири ширмол
- Кулчаи калон
- Нони чаппотӣ
- Қотурма
- Таҳмол (қатмол, қатлама, қалама)
- Нони кунҷитӣ
- Чалпак
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |