உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பீட்டர் சீமன்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
(பீட்டர் ஜீமன் இலிருந்து வழிமாற்றப்பட்டது)
பீட்டர் சீமன்
பிறப்பு(1865-05-25)25 மே 1865
சான்னேமைரே, நெதர்லாந்து
இறப்பு9 அக்டோபர் 1943(1943-10-09) (அகவை 78)
ஆம்ஸ்டர்டாம், நெதர்லாந்து
தேசியம்நெதர்லாந்து
துறைஇயற்பியல்
கல்வி கற்ற இடங்கள்லைடன் பல்கலைக்கழகம்
ஆய்வு நெறியாளர்ஹெய்க் காமர்லிங் ஆன்ஸ்
அறியப்படுவதுசீமன் விளைவு
விருதுகள்இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு (1902)
மட்டஐச்சி பதக்கம் (1912)
ஹென்ரி டிராபர் பதக்கம் (1921)

பீட்டர் சீமன் (Pieter Zeeman, 25 மே 1865 – 9 அக்டோபர் 1943) ஒரு டச்சு இயற்பியலாளர். சீமன் விளைவிற்கு விளக்கத்தை அளித்ததற்காகவும் கண்டுபிடித்ததற்காகவும் என்ட்ரிக் லொரன்சுனுடன் இணைந்து 1902-ஆம் ஆண்டு இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு இவருக்கு அளிக்கப்பட்டது.[1][2][3][4][5][6]

பீட்டர் சீமன் நெதர்லாந்தின் சிறிய நகரமான சோனேமெயரில் பிறந்தார். தந்தை டச்சு சீர்திருத்த தேவாலயத்தின் மந்திரி ரெவ் கேதரினஸ் போராண்டினஸ், தாய், வில்லெமினா வோர்ஸ். பீட்டர் சிறு வயதிலேயே இயற்பியலில் ஆர்வம் காட்டினார். 1883 ஆம் ஆண்டில், அரோரா பொரியாலிஸ் நெதர்லாந்தில் தெரியும். ஜீரிக்ஸியில் உள்ள உயர்நிலைப் பள்ளியில் படிக்கும் மாணவரான சீமன், இந்த நிகழ்வின் வரைபடத்தையும் விளக்கத்தையும் உருவாக்கி அதை நேச்சரிடம் சமர்ப்பித்தார். அங்கு அது வெளியிடப்பட்டது. ஆசிரியர் "பேராசிரியர் சீமானை சோனேமெயரில் உள்ள அவரது ஆய்வகத்திலிருந்து கவனமாக கவனித்தார்" என்று பாராட்டினார். 1883 ஆம் ஆண்டில் உயர்நிலைப் பள்ளியை முடித்த பின்னர், சீமன் கிளாசிக்கல் மொழிகளில் துணைக் கல்விக்காக டெல்ஃப்ட்டுக்குச் சென்றார். பின்னர் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர வேண்டும். அவர் டாக்டர் ஜே.டபிள்யூ. ஜிம்னாசியத்தின் இணை அதிபரும், ஜூடெர்ஸி படைப்புகளின் கருத்து மற்றும் உணர்தலுக்கும் பொறுப்பான கார்னெலிஸ் லீலியின் சகோதரர் லீலி. டெல்ஃப்டில் இருந்தபோது, ​​அவர் முதலில் ஹைக் கமர்லிங் ஒன்னெஸை சந்தித்தார். அவர் தனது ஆய்வறிக்கை ஆலோசகராக மாறவிருந்தார்.

சீமன் 1885ல் தகுதித் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்ற பிறகு, கமர்லிங் ஓன்ஸ் மற்றும் ஹென்ட்ரிக் லோரென்ட்ஸ் ஆகியோரின் கீழ் லைடன் பல்கலைக்கழகத்தில் இயற்பியல் பயின்றார். 1890 ஆம் ஆண்டில், தனது ஆய்வறிக்கையை முடிப்பதற்கு முன்பே, அவர் லோரென்ட்ஸின் உதவியாளரானார். இது கெர் விளைவு குறித்த ஆராய்ச்சி திட்டத்தில் பங்கேற்க அவரை அனுமதித்தது. 1893 ஆம் ஆண்டில் அவர் காந்தமாக்கப்பட்ட மேற்பரப்பில் துருவப்படுத்தப்பட்ட ஒளியின் பிரதிபலிப்பு, கெர் விளைவு குறித்த தனது முனைவர் பட்ட ஆய்வை சமர்ப்பித்தார். முனைவர் பட்டம் பெற்ற பிறகு, ஸ்ட்ராஸ்பேர்க்கில் உள்ள ப்ரீட்ரிக் கோல்ராஷ்சின் நிறுவனத்திற்கு அரை வருடம் சென்றார். 1895 ஆம் ஆண்டில், ஸ்ட்ராஸ்பேர்க்கிலிருந்து திரும்பிய பிறகு, ஜீமான் லைடனில் கணிதம் மற்றும் இயற்பியலில் பிரைவட் டோசென்ட் ஆனார். அதே ஆண்டில் அவர் ஜோஹன்னா எலிசபெத் லெப்ரெட்டை மணந்தார்.[7][8][9][10]

1896 ஆம் ஆண்டில், லைடனில் இருந்து ஆம்ஸ்டர்டாமிற்குச் செல்வதற்கு சற்று முன்பு, ஸ்பெக்ட்ரல் கோடுகளைப் பிரிப்பதை ஒரு வலுவான காந்தப்புலத்தால் அளந்தார். இது இப்போது சீமன் விளைவு என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதற்காக அவர் 1902 இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசை வென்றார். இந்த ஆராய்ச்சி ஒரு ஒளி மூலத்தில் காந்தப்புலங்களின் தாக்கம் குறித்த விசாரணையை உள்ளடக்கியது. ஒரு காந்தப்புலத்தின் முன்னிலையில் ஒரு நிறமாலை கோடு பல கூறுகளாக பிரிக்கப்படுவதை அவர் கண்டுபிடித்தார். அக்டோபர் 31, 1896 சனிக்கிழமையன்று ஆம்ஸ்டர்டாமில் நடந்த ராயல் நெதர்லாந்து கலை மற்றும் அறிவியல் அகாடமியின் கூட்டத்தில் ஜீமனின் அவதானிப்புகள் பற்றி லோரென்ட்ஸ் முதலில் கேள்விப்பட்டார். இந்த முடிவுகளை கமர்லிங் ஒன்னஸ் தெரிவித்தார். அடுத்த திங்கட்கிழமை, லோரென்ட்ஸ் சீமனை தனது அலுவலகத்திற்கு அழைத்து, லோரென்ட்ஸின் மின்காந்த கதிர்வீச்சு கோட்பாட்டின் அடிப்படையில் அவரது அவதானிப்புகள் பற்றிய விளக்கத்தை அவருக்கு வழங்கினார்.

சீமனின் கண்டுபிடிப்பின் முக்கியத்துவம் விரைவில் வெளிப்பட்டது. காந்தப்புலத்தின் முன்னிலையில் வெளிப்படும் ஒளியின் துருவமுனைப்பு பற்றிய லோரென்ட்ஸின் கணிப்பை இது உறுதிப்படுத்தியது. லோரென்ட்ஸின் கூற்றுப்படி ஒளி உமிழ்வின் மூலமாக ஊசலாடும் துகள்கள் எதிர்மறையாக சார்ஜ் செய்யப்பட்டன. மேலும் ஹைட்ரஜன் அணுவை விட ஆயிரம் மடங்கு இலகுவானவை என்பது சீமனின் பணிக்கு நன்றி. தாம்சன் எலக்ட்ரானைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பே இந்த முடிவு எட்டப்பட்டது. இதனால் சீமன் விளைவு அணுவின் கட்டமைப்பை தெளிவுபடுத்துவதற்கான ஒரு முக்கிய கருவியாக மாறியது. கண்டுபிடிக்கப்பட்ட சிறிது நேரத்திலேயே, சீமனுக்கு ஆம்ஸ்டர்டாமில் விரிவுரையாளராக ஒரு பதவி வழங்கப்பட்டது. அங்கு அவர் 1896 இலையுதிர்காலத்தில் பணியாற்றத் தொடங்கினார். 1900 ஆம் ஆண்டில் ஆம்ஸ்டர்டாம் பல்கலைக்கழகத்தில் இயற்பியல் பேராசிரியராக பதவி உயர்வு பெற்றார்.

1902 ஆம் ஆண்டில், அவரது முன்னாள் வழிகாட்டியான லோரென்ட்ஸுடன் சேர்ந்து, சீமன் விளைவைக் கண்டுபிடித்ததற்காக இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசைப் பெற்றார். ஐந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1908 இல், வான் டெர் வால்ஸுக்குப் பிறகு ஆம்ஸ்டர்டாமில் உள்ள இயற்பியல் நிறுவனத்தின் முழு பேராசிரியராகவும் இயக்குநராகவும் இருந்தார். 1918 ஆம் ஆண்டில் அவர் கொனிங்க்லிஜ்கே நெடெர்லாண்ட்ஸ் அகாடமி வான் வெட்டென்ஷ்சாப்பனின் செயல்முறைகளில் "ஈர்ப்பு பற்றிய சில சோதனைகள், படிகங்கள் மற்றும் கதிரியக்க பொருட்களுக்கான வெகுஜன எடை விகிதம்" ஆகியவற்றை வெளியிட்டார். ஈர்ப்பு மற்றும் நிலைமாற்ற வெகுஜனத்தைப் பொறுத்தவரை சமத்துவக் கோட்பாட்டை சோதனை ரீதியாக உறுதிப்படுத்தினார்.

1923 ஆம் ஆண்டில் ஆம்ஸ்டர்டாமில் கட்டப்பட்ட ஒரு புதிய ஆய்வகம் 1940ஆம் ஆண்டில் சீமன் ஆய்வகமாக மறுபெயரிடப்பட்டது. இந்த புதிய வசதி சீமனுக்கு சீமன் விளைவு குறித்த சுத்திகரிக்கப்பட்ட விசாரணையைத் தொடர அனுமதித்தது. அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் எஞ்சிய காலத்திற்கு அவர் காந்த-ஒளியியலில் ஆராய்ச்சியில் ஆர்வம் காட்டினார். நகரும் ஊடகங்களில் ஒளியைப் பரப்புவதையும் அவர் ஆராய்ந்தார். சிறப்பு சார்பியல் காரணமாக இந்த பொருள் புதுப்பிக்கப்பட்ட ஆர்வத்தின் மையமாக மாறியது. மேலும் லோரென்ட்ஸ் மற்றும் ஐன்ஸ்டீன் ஆகியோரிடமிருந்து மிகுந்த ஆர்வத்தை அனுபவித்தது, பின்னர் அவரது தொழில் வாழ்க்கையில் அவர் மாஸ் ஸ்பெக்ட்ரோமெட்ரியில் ஆர்வம் காட்டினார்.

1898 ஆம் ஆண்டில் சீமன் ஆம்ஸ்டர்டாமில் உள்ள ராயல் நெதர்லாந்து கலை மற்றும் அறிவியல் அகாடமியின் உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். மேலும் அவர் 1912 முதல் 1920 வரை அதன் செயலாளராக பணியாற்றினார். 1921ல் ஹென்றி டிராப்பர் பதக்கத்தையும், மேலும் பல விருதுகள் மற்றும் கௌவுரவ பட்டங்களையும் பெற்றார்.  சீமன் 1921ல் ராயல் சொசைட்டியின் (ஃபோர்மெம்ஆர்எஸ்) வெளிநாட்டு உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 1935ல் பேராசிரியராக ஓய்வு பெற்றார். ஒளி மூலத்தில் காந்தப்புலங்களின் தாக்கம் குறித்த சீமன் விளைவிற்கு நோபல் பரிசு பெற்ற பீட்டர் சீமன் அக்டோபர் 9, 1943ல் தனது 78வது அகவையில் ஆம்ஸ்டர்டாமில் இவ்வுலகை விட்டு பிரிந்தார். ஹார்லெமில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

இவற்றையும் பார்க்க

[தொகு]

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. "Fellows of the Royal Society". London: Royal Society. Archived from the original on 2015-03-16.
  2. Zeeman, P. (1897). "The Effect of Magnetisation on the Nature of Light Emitted by a Substance". Nature 55 (1424): 347. doi:10.1038/055347a0. Bibcode: 1897Natur..55..347Z. 
  3. "The Influence of a Magnetic Field on Radiation Frequency". Proceedings of the Royal Society of London 60 (359–367): 513–514. 1896. doi:10.1098/rspl.1896.0079. 
  4. "The Influence of a Magnetic Field on Radiation Frequency". Proceedings of the Royal Society of London 60 (359–367): 514–515. 1896. doi:10.1098/rspl.1896.0080. 
  5. Zeeman, P (1914). "Fresnel's coefficient for light of different colours. (First part)". Royal Netherlands Academy of Art and Sciences, Proceedings 17 (I): 445–451. Bibcode: 1914KNAB...17..445Z. http://www.historyofscience.nl/search/detail.cfm?pubid=1708&view=image&startrow=1. பார்த்த நாள்: 2006-10-05. 
  6. Zeeman, P (1915). "Fresnel's coefficient for light of different colours. (Second part)". Royal Netherlands Academy of Art and Sciences, Proceedings 18 (I): 398–408. Bibcode: 1915KNAB...18..398Z. http://www.historyofscience.nl/search/detail.cfm?pubid=1847&view=image&startrow=1. பார்த்த நாள்: 2006-10-05. 
  7. Paul Forman, "Alfred Landé and the anomalous Zeeman Effect, 1919-1921", Historical Studies in the Physical Sciences, Vol. 2, 1970, 153-261.
  8. Kox, A. J. (1997). "The discovery of the electron: II. The Zeeman effect". European Journal of Physics 18 (3): 139–144. doi:10.1088/0143-0807/18/3/003. Bibcode: 1997EJPh...18..139K. https://pure.uva.nl/ws/files/3655500/2775_26336y.pdf. 
  9. Spencer, J. B. (1970). "On the Varieties of Nineteenth-Century Magneto-Optical Discovery". Isis 61: 34–51. doi:10.1086/350577. https://archive.org/details/sim_isis_spring-1970_61_206/page/34. 
  10. "Pieter Zeeman - Biographical". Nobelprize.org. Nobel Media AB 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 November 2013.

புற இணைப்புகள்

[தொகு]
விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Pieter Zeeman
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பீட்டர்_சீமன்&oldid=3915209" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது