Aksioma
Aksioma(axioma,Latin), nyaéta inti, dasar, ku kituna bisa sacara lega jadi diinterpretasi salaku bebeneran ditarima téh mutlak, duanana individu salaku ogé masarakat sakabéhna, nu henteu merlukeun bukti.Aksioma bisa ngabuktikeun dirina, ku kituna nepi ka merlukeun metoda na Téori sabab hasilna mangrupa tangtu, kawas unggal hal hirup bakal maot, objék ragrag ka handap, 2x2 = 4, jeung saterusna.
Dina sambungan ieu aksioma aya di sisi sabalikna jeung anggapan, hipotésa anu persis lantaran patarosan panungtungan kudu dibuktikeun kaleresanana.Aksioma ogé dibédakeun ku dogma(dokein,Yunani), mikir, bisa sacara lega diinterpretasi salaku bebeneran iman dikandung dina sistem agama, kayaning konsép tina trinitas dina Hindu jeung Kristen(baca ogédogma).[1]
Rujukan
[édit | édit sumber]- ↑ Prof(Em)Dr.Nyoman kutha Ratna,S.U. Ensiklopedia 2000 Entri istilah bigrafi, karya, metode dan teori sastra. Yogyakarta: Pustaka Pelajar. ISBN 978-602-229-743-7.