zielaz ty kórwo je8ana zaijebana

rep

Nakopali mnie, najebali mnie cieżko. Nawalali mnie z 30 minut, kijem, deskom i innymi rzeczami. Bo była taka sytuacja, że jeden mi coś powiedział, zwyzywał mnie i powiedział żebym to powtórzyl, w sensie ja go zwyzywałem, przepraszam głowa mnie boli i mylę już fakty. No i słuchaj oni podjechali obok głównego parkingu i powiedzieli ''POWTORZ TO'' no to ja mu mowie Ty chuda pxizdo. No i wychodzi jeden widze, ze chce mi juz wxyjebać, to schodze z roweru wyciagam kose i mu zaczynam ładowac pod żebro, wychodzi drugi z klamką, robie unik i wykonuje fikolek, podwojny szpagat i w powietrzu wbijam mu kose w klatke piersiową, przekręcam ją niczym klucz i wbijam sie, odbijam sie od jego nóg i robie salto nad samochodem. Dwóch juz leży ale wychodzi pietnastu i zaczyna sie pxierdolona jadka. Kopie go kurde frontem on mnie szarpie za dwóch jeden chciał mnie zrzucić na nogi chcieli mnie obalić, ja mowie mu ''Ooo, podwójny Nelson trenowałem tą akcje

'' Zaczynałem go kurde dusić, chwytam go kurde za szyje, ale okazało się, ze to było udo, rozumiesz? to bylo udo KXURWA. Zacząłem odcinać mu dopływ krwi od uda, ale pięciu sie już na mnie czaiło mieli kxurwa nunczako i cztery kxurwa te... halabardy, a ja co robie? Siup Siup halabardy latają kxurwa, policja nie reaguje i nagle jeden rzuca we mnie kxurwa butem trzewikiem takim topstarem chyba rozmiar 36 nie zdarzylem zobaczyc rozmiaru bo za szybko lecial. PXIZDA KXURWA wywrocilem sie na maske samochodową grzejnik i turbina wsteczna zaczely sie grzac, podgarzlo mi plecy tak mocno, ze zaczely sie topic, wiec zrzucilem swoja koszule i zaczalem sie rzucać na tych dwóch. No i wtedy... Wywrocilem sie o puszke ktora lezala na ziemi, no i mnie zlapali. Moze cos zmyslilem i dodalem, ale ogolnie bylo tak.

Nie zna prawdziwego kina ten, kto nigdy nie obejrzał przepisu na kurczaka w czekoladzie na kanale Widelcem-go. Film zaczynamy niebanalnym zabiegiem kompozycyjnym - autor już na początku pokazuje nam finał całej historii. Ten jest jednak na tyle niepokojący, na tyle niewyobrażalny, że widz koniecznie musi dowiedzieć się, jak do przedstawionej na talerzu sytuacji w ogóle doszło. Biała kupka ryżu z czarnym niezydentyfikowanym obiektem na szczycie. Dwie papryczki chilli, niczym piekielni strażnicy, stojący na brzegu talerza. No i w końcu dwa złowróżbnie czarne udka z kurczaka z przyczepionym do jednego z nich samotnym, biednym ziarenkiem ryżu, oddalonym od swoich bliskich, zagubionym, skazanym na zagładę.

Poznajmy więc bohaterów dramatu. Największą gwiazdą pierwszego aktu są bez wątpienia trzy łyżeczki pieprzu. Tak ogromna ilość tej przyprawy budzi konsternację w umyśle widzów: dlaczego aż tyle? Czy autor przepisu aż tak bardzo lubi pieprz? Czy jest to w ogóle jadalne? Ta strzelba Czechowa ma jednak nigdy nie wystrzelić, a służy jedynie wprowadzeniu kontrolowanego chaosu. To narracyjna degrengolada godna Tarantino, zabawa z widzem w kotka i myszkę, wodzenie go za nos.
Mieszanka przypraw z dominacją pieprzu jest delikatnie wcierana w bielutkie, jeszcze niewinne, udka kurczaka. Widz po raz kolejny zadaje sobie szereg pytań: Dlaczego nie używamy jajek do panierki? Czemu marynujemy je na sucho? Bohater filmu nie zważa na te wątpliwości. Jego delikatne dłonie łagodnie acz nieubłaganie wklepują specyficzną mieszankę w kurze mięso.