Recent reviews by EPEJSÓDION 1 | umg.edu.pl

Valheim to bardzo dobra gra. Nie mam jeszcze podstaw do jej zrecenzowania, ale piszę, bo chcę odznakę Nagrody Steam. Proszę z czasem mi przypomnieć.

Ta gra to jedno z moich największych gamingowych rozczarowań. Gra ma bardzo ładny styl graficzny i muzykę, ale jest głupio trudna, nawet jak na grę w stylu retro. Jak trudna? Nie mogę pokonać pierwszego bossa. A tyle to umiem zrobić nawet w Ninja Gaiden... Honestly, szkoda. Może gdyby ktoś się za to zabrał, żeby gra była w miarę możliwa do ogarnięcia, jak w przypadku Blind Fate: Edo no Yami, to jakoś by poszło... Wiem że skill issue ale ta gra ma nawet wersję fizyczną na Switcha, więc jak kupisz to dziecku na prezent to nie będzie zachwycone... swoją drogą Ganryuu (pisane 癌龍) to po japońsku nowotworowy smok, więc pasuje...

Oryginalna, pierwsza część, wyszła jeszcze w latach 90. na automaty na płycie Neo Geo, i właśnie tam tego typu gry należą. "Normalni ludzie" bez "wystrzelonego skilla" mogli przynajmniej stłamsić grę monetami.

Dodatek o dobrej wartości. Wprowadza nie tylko nowy tryb gry, ale także drugą kampanię (10-15 h z myśleniem) oraz oczywiście nowe mapy, na których gracz ma zmieniać ścieżkę.

Element TD 2 to bardzo dobra gra tower defense, od której czuć woń Warcrafta 3/Dota, gdyż oryginalnie był to mod do strategii Blizzarda. W grze mamy dość długą kampanię - wraz z myśleniem 30h do 100% - osiągnięcia i gwiazdki, zwłaszcza pod koniec bywa naprawdę trudno. Głównym trybem gry jest jednak Survival, w którym docelowo należy przetrwać 55 rund, a następnie bić w nieskończoność bossa. Element TD 2 z założenia jest grą wieloosobową, gdzie gracze mogą rozgrywać Survival razem (co-op jak w BTD6), "ścigać się" kto ubije więcej bossów/przejdzie szybciej (FFA), a nawet przeszkadzać sobie nawzajem (War). Baza graczy i pokrycie społeczności nie jest jednak na chwilę obecną zbyt duże, polecam więc żeby fani gier typu tower defense poszerzyli tę społeczność.

Bardzo dobra gra łamigłówka, chociaż czasami wola o save scumming. Szkoda, że nie ma edytora poziomów, ale w tych czasach jeszcze o tym nie myślano.

Symulatory generalnie nie są szczególnie ciekawe i sam nie byłbym gotów zarywać nocki na żadnym z nich, nawet na ETS2. Ale ten szczerze naprawdę wieje nudą, trzeba ciągle biegać do klientów, którzy też potrzebują towaru naprawdę często, takie realia. Dwie godziny i wystarczy... Oznacza to, że życie dilera nie jest dla mnie - to chyba dobrze? Ale hej, przynajmniej dowiedziałem się, co robili moi koledzy z I LO w Sopocie, jak wyglądają dostawy do pedagoga...

Dziewiąta numerowana część klasyki gatunku. Jest to wersja zremasterowana względem oryginału 2000, ładniejsza grafika. Ta gra reklamuje się jako "powrót do korzeni", gdyż powracają niektóre starsze mechanizmy, zamki oraz generalnie jest znacznie mniej "nowoczesnych technologii" niż w FF7 i FF8, a więcej magii. Gra nie jest też bardzo trudna, problem pojawia się chyba tylko przy superbossie Ozmie. Na minus zdecydowanie za dużo pomijalnej zawartości (przede wszystkim mowa o ATE), BARDZO powolne przejścia do walki i animacje (pierwsze przyzwanie ostatniego eidolona trwa dłużej od Knightsów od FF7!), oraz podobnie jak w wydaniu wtórnym FF8 z 2012 r., twórców trochę poniosło z osiągnięciami - 10000 zabójstw (ja po zrobieniu dosłownie wszystkiego co gra oferowała miałem ich ok. 700), oraz SKAKANKA. Dzięki Bogu że jest Moguri Mod, prawdziwym osiągnięciem jest 5 skoków, a co dopiero TYSIĄC. Gdyby gra miała kiedykolwiek dostać kolejne wydanie wtórne - kolejny remaster albo nawet remake, dobrze by było usunąć osiągnięcia za skakankę, a te za zabijanie ograniczyć do 100 czy ewentualnie 500.

Czy to jednak dobra gra? Zdecydowanie tak. Ale nie dla fanów osiągnięć.

FF8 to kolejna część wiodącego cyklu JRPG-ów. Implementuje wiele mechanik odmiennych od reszty gier, na przykład "krzyżowanie", czyli powiązanie statystyk z czarami, a także rezygnuje z systemu wyposażenia dla postaci. Największą zmianą chyba jest nowy system magii, który zrobiono całkowicie od nowa - tym razem nie "uczymy się" czarów, tylko pobieramy pewną liczbę ich "użyć" z przeciwników. W związku z tym także nie ma MP. Wspomniałem, że można też nazywać i rozwijać summony, nazywane tutaj GF-ami? Albo że zagramy w gwinta? Zmiany nieoczekiwane i niepasujące do reszty serii, ale zdecydowanie unikalne.

Fabuła - bardzo dobra, nierzadko wzruszająca. To gra z prawdziwą fabułą o miłości. A, no i żadna grywalna postać nie ginie, więc już widać, że jednak "ósemka" jest pod tym względem lepsza od "siódemki". Grafika na miarę roku pierwszej premiery 1999 bardzo dobra. Gra czasami bywa kryptyczna, ale to typowe dla JRPG-ów z tego okresu. Na Steam są jednak dobre poradniki.

Wad w samej grze nie znalazłem dużo - wyjściowo nie ma takiego grindu jak w "siódemce", chyba że bierzemy pod uwagę karty, ale to tylko taki dodatek. Ewentualnie ciągnięcie magii z wrogów może duło trwać i sprawiać, że niektóre walki mogą być głupio długie. Dwa problemy jednak znalazłem konkretnie dla tej wersji (PC/Steam):
1. osiągnięcia - 10000 zabójstw to jest naprawdę głupio dużo - ja w swojej grze zabiłem ok. 600 wrogów, samą grę przechodząc na 100%. Generalnie w tej grze chyba się walczy najmniej ze wszystkich FF. Poza tym osiągnięcie ze Squallem bez awansów. To brzmi jak zadanie dla YouTubera i jest dokładnie tak straszne, jak to brzmi. Aby to skompensować, gorąco polecam korzystać z programu Hyne - to nie jest multiplayer, macie moje pozwolenie na modyfikację save'ów. (zresztą nie tylko moje - twórca poradnika na 100% też je poleca)
2. błędy audio, przynajmniej na Steam Decku. Przede wszystkim aliasing motywu walki z ostatnim dźwiękiem na świecie nadrzędnym, czasami także spadek szybkości muzyki, najmocniej odczuwalny w Dollet. Gra wyszła jednak zdecydowanie przed Deckiem, więc to nie jest takie ważne.

Oba problemy podobno naprawione w remasterze. Sprawdzę za 5-10 lat, jak nagle będzie mi się chciało wrócić do "ósemki". A zdecydowanie wrócę - naprawdę polecam tę grę!!

Spoko gra na początku, ale trochę szybko się nudzi. Największą wadą potrzeba szukania wielu losowych miejsc głęboko pod ziemią.

Ponadczasowy klasyk, Pan Tadeusz wśród gier JRPG. Bardzo dobra gra, ale jednak nie moja ulubiona. Fabuła całkiem spoko, o odpowiedniej długości i dość unikalna. Sama gra się mocno różni od poprzednich. Nowy sposób rozwoju postaci i umiejętności poprzez system materii - nie ma podziału na profesje, chyba że policzymy unikalny rodzaj broni dla każdego bohatera - Cloud ma miecz, Tifa rękawice etc. Wadą tej gry spory grind wyspecjalizowanych umiejętności, np. podwójnych summonów, a te są niezbędne do superbossów.

Niestety jednak spotkałem się z pewnymi niedoskonałości tej konkretnej wersji (na Steam). Po pierwsze niektóre osiągnięcia są trochę zbyt grindowate - po co komu 99 milionów Gila, anyway? Cała materia na max poziom? Jak ktoś chce używać Knightów 5 razy, to po prostu je zmimuje, a nie będzie walczył z 500 dzbankami w last dungeonie. Bez glitcha z W-Item ani rusz. Drugą sporą wadą brak Steam Cloud - gdyby komputer padł, wszystko od nowa!

W świetle tych wad FF7 dalej jednak jest grą, którą każdy zdecydowanie powinien przejść.