Lać wody nie będę.
Jest to kontakt ze sztuką i filozofią w najwyższym wydaniu.
Gra jest bardzo artystyczna i zachowana jest w jak dla mnie absurdalnie pięknym wydaniu pod względem wizualnym, muzycznym, a co najważniejsze narracyjnym. Wszystkie te elementy fantastycznie ze sobą współgrają, a tematów poruszanych przez grę nie sposób zmieścić na kartce. Nie wszystkie są też łatwe. Jest to jedna pierwsza gra, w którą grając miałem tak silne odczucia emocjonalne. Byłem bliski płaczu ogromną ilość razy i praktycznie przez cały czas miałem dreszcze.
Polecam wszystkim, którzy posiadają co najmniej średnią znajomość języka angielskiego. Ba, nawet tym, co jej nie posiadają. Gra naprawdę jest tego warta.

Lać wody nie będę. Jest to kontakt ze sztuką i filozofią w najwyższym wydaniu. Gra jest bardzo artystyczna i zachowana jest w jak dla mnie absurdalnie pięknym wydaniu pod względem wizualnym, muzycznym, a co najważniejsze narracyjnym. Wszystkie te elementy fantastycznie ze sobą współgrają, a tematów poruszanych przez grę nie sposób zmieścić na kartce. Nie wszystkie są też łatwe. Jest to jedna pierwsza gra, w którą grając miałem tak silne odczucia emocjonalne. Byłem bliski płaczu ogromną ilość razy i praktycznie przez cały czas miałem dreszcze. Polecam wszystkim, którzy posiadają co najmniej średnią znajomość języka angielskiego. Ba, nawet tym, co jej nie posiadają. Gra naprawdę jest tego warta.