अङ्ग

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• aṅga or anga (Латиница текст)
• 𑀅𑀗𑁆𑀕 (Brahmi текст)
• অঙ্গ (Bengali текст)
• අඞ‍්ග (Sinhalese текст)
• အင်္ဂ or ဢင်္ၷ or ဢင်ၷ (Burmese текст)
• องฺค or อังคะ (Тајски текст)
• ᩋᩘᨣ (Tai Tham текст)
• ອງ຺ຄ or ອັງຄະ (Lao текст)
• អង្គ (Khmer текст)
• 𑄃𑄋𑄴𑄉 (Chakma текст)

Noun

अङ्ग n

1. Devanagari script form of aṅga

Declension

Declension table of "अङ्ग" (neuter)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	अङ्गं (aṅgaṃ)	अङ्गानि (aṅgāni)
Accusative (second)	अङ्गं (aṅgaṃ)	अङ्गानि (aṅgāni)
Instrumental (third)	अङ्गेन (aṅgena)	अङ्गेहि (aṅgehi) or अङ्गेभि (aṅgebhi)
Dative (fourth)	अङ्गस्स (aṅgassa) or अङ्गाय (aṅgāya) or अङ्गत्थं (aṅgatthaṃ)	अङ्गानं (aṅgānaṃ)
Ablative (fifth)	अङ्गस्मा (aṅgasmā) or अङ्गम्हा (aṅgamhā) or अङ्गा (aṅgā)	अङ्गेहि (aṅgehi) or अङ्गेभि (aṅgebhi)
Genitive (sixth)	अङ्गस्स (aṅgassa)	अङ्गानं (aṅgānaṃ)
Locative (seventh)	अङ्गस्मिं (aṅgasmiṃ) or अङ्गम्हि (aṅgamhi) or अङ्गे (aṅge)	अङ्गेसु (aṅgesu)
Vocative (calling)	अङ्ग (aṅga)	अङ्गानि (aṅgāni)

---

Санскрт

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *Hangás, from Proto-Indo-Iranian *Hangás, from Proto-Indo-European *h₂eng- (“corner, hirn”).

Pronunciation

• () МФА^(кључ): /ɐŋ.ɡɐ́/
• () МФА^(кључ): /ˈɐŋ.ɡɐ/

Noun

अङ्ग (aṅgá) m

1. (√ अम् Uṇ.), a limb of the body
2. a limb, member
3. the body
4. a subordinate division or department, especially of a science, as the six वेदाङ्गs hence the number six
5. Name of the chief sacred texts of the जैनs
6. a limb or subdivision of मन्त्र or counsel (said to be five, viz. 1. कर्मणाम् आरम्भोपायः, means of commencing operations ; 2. पुरुष-द्रव्य-सम्पद्, providing men and materials ; 3. देश-काल-विभाग, distribution of place and time ; 4. विपत्ति-प्रतीकार, counter-action of disaster ; 5. कार्य-सिद्धि, successful accomplishment ; whence मन्त्र is said to be पञ्चाङ्ग)
7. any subdivision, a supplement
8. (grammar) the base of a word, but in the strong cases only.
9. anything inferior or secondary, anything immaterial or unessential, » अङ्ग-ता
10. (rhetoric) an illustration
11. (drama) the whole of the subordinate characters
12. expedient
13. a mental organ, the mind

Declension

Masculine a-stem declension of अङ्ग
Nom. sg.	अङ्गः (aṅgaḥ)
Gen. sg.	अङ्गस्य (aṅgasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अङ्गः (aṅgaḥ)	अङ्गौ (aṅgau)	अङ्गाः (aṅgāḥ)
Vocative	अङ्ग (aṅga)	अङ्गौ (aṅgau)	अङ्गाः (aṅgāḥ)
Accusative	अङ्गम् (aṅgam)	अङ्गौ (aṅgau)	अङ्गान् (aṅgān)
Instrumental	अङ्गेन (aṅgena)	अङ्गाभ्याम् (aṅgābhyām)	अङ्गैः (aṅgaiḥ)
Dative	अङ्गाय (aṅgāya)	अङ्गाभ्याम् (aṅgābhyām)	अङ्गेभ्यः (aṅgebhyaḥ)
Ablative	अङ्गात् (aṅgāt)	अङ्गाभ्याम् (aṅgābhyām)	अङ्गेभ्यः (aṅgebhyaḥ)
Genitive	अङ्गस्य (aṅgasya)	अङ्गयोः (aṅgayoḥ)	अङ्गानाम् (aṅgānām)
Locative	अङ्गे (aṅge)	अङ्गयोः (aṅgayoḥ)	अङ्गेषु (aṅgeṣu)

References

• Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.