OR3A1
| Olfaktorni receptor, familija 3, potfamilija A, član 1 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||
| Simboli | OR3A1; OLFRA03; OR17-40; OR17-82; OR40 | ||||||||||
| Vanjski ID | MGI: 3030236 HomoloGene: 1915 GeneCards: OR3A1 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
| Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
 | |||||||||||
| podaci | |||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||
| Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
| Entrez | 4994 | 258703 | |||||||||
| Ensembl | ENSG00000180090 | ENSMUSG00000070379 | |||||||||
| UniProt | P47881 | Q8VFX7 | |||||||||
| RefSeq (mRNA) | NM_002550.2 | NM_146708.1 | |||||||||
| RefSeq (protein) | NP_002541.2 | NP_666919.1 | |||||||||
| Lokacija (UCSC) |
Chr 17: 3.19 - 3.2 Mb |
Chr 11: 74.16 - 74.16 Mb | |||||||||
| PubMed pretraga | [1] | [2] | |||||||||
Olfaktorni receptor 3A1 je protein koji je kod ljudi kodiran OR3A1 genom.[1][2][3]
Olfaktorni receptori formiraju interakcije sa molekulima mirisa u nosu, čime se inicira neuronski respons koji izaziva percepciju mirisa. Oni su odgovorni za prepoznavanje i G proteinima posredovanu transdukciju mirisnih signala. Proteini olfaktornih receptora su članovi velike familije G protein spregnutih receptora (GPCR). Poput mnogih receptora za neurotransmitere i hormone, olfaktorni receptori imaju strukturu 7-transmembranskog domena. Oni su kodirani genima sa jednim eksonom. Geni olfaktornih receptora su najveća familija genoma. Nomenklatura gena i proteina olfaktornih receptora je nezavisna od drugih organizama.[3]
Reference
[уреди | уреди извор]- ^ Glusman G, Clifton S, Roe B, Lancet D (1997). „Sequence analysis in the olfactory receptor gene cluster on human chromosome 17: recombinatorial events affecting receptor diversity”. Genomics. 37 (2): 147—60. PMID 8921386. doi:10.1006/geno.1996.0536.
- ^ Crowe ML, Perry BN, Connerton IF (1996). „Olfactory receptor-encoding genes and pseudogenes are expressed in humans”. Gene. 169 (2): 247—9. PMID 8647456. doi:10.1016/0378-1119(95)00849-7.
- ^ а б „Entrez Gene: OR3A1 olfactory receptor, family 3, subfamily A, member 1”.
Literatura
[уреди | уреди извор]- Marrakchi M; Vidic J; Jaffrezic-Renault N; et al. (2008). „A new concept of olfactory biosensor based on interdigitated microelectrodes and immobilized yeasts expressing the human receptor OR17-40”. Eur. Biophys. J. 36 (8): 1015—8. PMID 17579849. doi:10.1007/s00249-007-0187-6.
- Jacquier V; Prummer M; Segura JM; et al. (2006). „Visualizing odorant receptor trafficking in living cells down to the single-molecule level”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 103 (39): 14325—30. PMC 1599963
. PMID 16980412. doi:10.1073/pnas.0603942103. - Gerhard DS; Wagner L; Feingold EA; et al. (2004). „The Status, Quality, and Expansion of the NIH Full-Length cDNA Project: The Mammalian Gene Collection (MGC)”. Genome Res. 14 (10B): 2121—7. PMC 528928 . PMID 15489334. doi:10.1101/gr.2596504.
- Malnic B, Godfrey PA, Buck LB (2004). „The human olfactory receptor gene family”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (8): 2584—9. PMC 356993 . PMID 14983052. doi:10.1073/pnas.0307882100.
- Strausberg RL; Feingold EA; Grouse LH; et al. (2003). „Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899—903. PMC 139241 . PMID 12477932. doi:10.1073/pnas.242603899.
- Glusman G; Sosinsky A; Ben-Asher E; et al. (2000). „Sequence, structure, and evolution of a complete human olfactory receptor gene cluster”. Genomics. 63 (2): 227—45. PMID 10673334. doi:10.1006/geno.1999.6030.
- Ben-Arie N; Lancet D; Taylor C; et al. (1994). „Olfactory receptor gene cluster on human chromosome 17: possible duplication of an ancestral receptor repertoire”. Hum. Mol. Genet. 3 (2): 229—35. PMID 8004088. doi:10.1093/hmg/3.2.229.
Vidi još
[уреди | уреди извор]Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]- OR3A1 protein, human на US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)