Karmustin
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
1,3-Bis(2-hloroetil)-1-nitrozoureja[1]
| |
| Drugi nazivi
N,N’-Bis(2-hloroetil)-N-nitrozo-ureja
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| DrugBank | |
| ECHA InfoCard | 100.005.309 |
| EC broj | 205-838-2 |
| KEGG[2] | |
| MeSH | Carmustine |
| RTECS | YS2625000 |
| UNII | |
| UN broj | 2811 |
| |
| Svojstva | |
| C5H9Cl2N3O2 | |
| Molarna masa | 214,05 g·mol−1 |
| Agregatno stanje | Orange crystals-lat |
| Miris | Bez mirisa |
| Tačka topljenja | 30 °C (86 °F; 303 K) |
| log P | 1,375 |
| Kiselost (pKa) | 10,194 |
| Baznost (pKb) | 3,803 |
| Farmakologija | |
| Načini upotrebe | Intravenozno |
| Farmakokinetika: | |
| 5–28% | |
| 80% | |
| Hepatički | |
| 15–30 min | |
| |
| Legalni status |
|
| Opasnosti | |
| GHS signalna reč | Opsasnost |
| H300, H350, H360 | |
| P301 310, P308 313 | |
EU klasifikacija (DSD)
|
 T
|
| R-oznake | R45, R46, R60, R61, R28 |
| S-oznake | S22, S36/37/39, S45 |
| Letalna doza ili koncentracija (LD, LC): | |
LD50 (LD50)
|
20 mg kg−1 (oralno, pacov) |
| Srodna jedinjenja | |
Srodne ureje
|
Dimetilureja |
Srodna jedinjenja
|
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Karmustin ili BCNU (bis-hloroetilnitrozoureja) je β-hloro-nitrozourejno jedinjenje strodno sa azotnim iperitom, koje se koristi kao alkilirajući agens u hemoterapiji.[5][6] Kao dialkilirajući agens, BCNU ima sposobnost formiranja veza između DNK lanaca, čime se onemogućava DNK replikacija i DNK transkripcija.
It has the appearance of an orange-yellow solid.
Carmustine for injection is marketed under the name BiCNU by Bristol-Myers Squibb. In India, carmustine is marketed under the name Carustine by Curacell Biotech.
Reference
[уреди | уреди извор]- ^ „Carmustine - Compound Summary”. PubChem Compound. USA: National Center for Biotechnology Information. 25. 3. 2005. Identification. Приступљено 11. 4. 2012.
- ^ Joanne Wixon; Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast. 17 (1): 48—55. doi:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Knox C, Law V, Jewison T, Liu P, Ly S, Frolkis A, Pon A, Banco K, Mak C, Neveu V, Djoumbou Y, Eisner R, Guo AC, Wishart DS (2011). „DrugBank 3.0: a comprehensive resource for omics research on drugs”. Nucleic Acids Res. 39 (Database issue): D1035—41. PMID 21059682.
- ^ Wishart DS, Knox C, Guo AC, Cheng D, Shrivastava S, Tzur D, Gautam B, Hassanali M (Nucleic Acids Res) (2008). „DrugBank: a knowledgebase for drugs, drug actions and drug targets”. 36 (Database issue): D901—6. PMID 18048412.
Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]
- MedlinePlus DrugInfo medmaster-a682060
- BiCNU (package insert; U.S.)
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
