Pređi na sadržaj

Ustavni referendum u Hrvatskoj 2013.

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Ustavni referendum o definiciji braka u Hrvatskoj je održan 1. decembra 2013. Građani su se izjašnjavali da li su za to da se u Ustav Republike Hrvatske unese odredba po kojoj je brak životna zajednica muškarca i žene. Bio je to treći referendum u istoriji Hrvatske, nakon referenduma o nezavisnosti i referenduma o pristupanju Evropskoj uniji.

Referendum je raspisan nakon što je organizacija U ime obitelji prikupila više od 740.000 potpisa građana koji podržavaju unošenje ove odredbe u Ustav Republike Hrvatske.[1]

Istraživanja javnog mnjenja

[uredi | uredi izvor]
Istraživač Datum objavljivanja Uzorak Za Protiv Neopredeljeni/ne žele da se izjasne
CRO Demoskop za HRT[2] 2. novembar 2013 1.300 54,3% 33,6% 12,1%
VG* 68% 26,7% ?
CRO Demoskop za HRT[3] 6. jun 2013 1.300 55,3% 31,1% ?
VG* 68,7% 25% ?
*VG= Vjerovatni glasači, odnosno ispitanici koji su odgovorili da će sigurno ili vjerovatno izaći na referendum.

Kampanja

[uredi | uredi izvor]
Promotivni plakat opcije ZA
Promotivni plakat opcije PROTIV

Rezultati

[uredi | uredi izvor]
Rezultati referenduma po županijama
Rezultati
Glasovi %
Da 946.433 66,28%
Ne 481.534 33,72%
Validni glasovi 1.427.967 99,43%
Nevalidni glasovi 8.196 0,57%
Ukupni glasovi 1.436.163 100,00 %

Rezultati po županijama

[uredi | uredi izvor]

Najveća izlaznost na referendumu bila je u Gradu Zagrebu gde je izašlo 49,17% od ukupnog broja upisanih birača, dok je još u dve županije zabeležena izlaznost preko 40 odsto. Najmanja izlaznost bila je u Ličko-senjskoj županiji, svega 25,20%.

U 18 županija i Gradu Zagrebu glasači su podržali ustavno definisanje braka kao zajednice muškarca i žene. Najviše glasova ZA bilo je u Vukovarsko-sremskoj županiji, i to 80,79%, dok je u još 6 županija bilo preko 75% glasova ZA. Glasači u dve županije su glasali protiv predložene ustavne definicije braka, i to u Istarskoj županiji gde je bilo 58,23% glasova PROTIV, i u Primorsko-goranskoj županiji gde je bilo 53,30% glasova PROTIV. Interesantno je i to da je u većem broju opština koje su pretežno naseljene srpskim stanovništvom pobedila opcija PROTIV.[4]

Na opštinskom nivou, izvan opština u Istarskoj, Primorsko-goranskoj, Varaždinskoj i Međimurskoj županiji, referendumska inicijativa je naišla na odbijanje isključivo unutar određenih opština gde su Srbi u Hrvatskoj činili većinu. Te opštine uključivale su Negoslavce, Borovo, Trpinju, Markušicu, Jagodnjak, Vrhovine, Ervenik i Civljane.[5][6][7] Uprkos niskom odazivu u tim područjima, na ishod u tim sredinama značajno je uticala takozvana inicijativa za referendum o upotrebi ćirilice, koja je imala za cilj ograničiti službenu upotrebu manjinskih jezika u Hrvatskoj.[8][9] Ta inicijativa kasnije je proglašena neustavnom.[10]

Županija Birača Ukupno
glasalo
% Za % Protiv % Nevažeći %
Bjelovarsko-bilogorska 101.963 32.099 31,48% 22.539 70,21% 9.377 29,21% 183 0,57%
Brodsko-posavska 141.318 46.866 33,16% 37.409 79,80% 9.183 19,59% 274 0,58%
Dubrovačko-neretvanska 108.560 44.455 40,95% 34.286 77,11% 9.860 22,18% 309 0,70%
Istarska 188.845 59.463 31,49% 24.427 41,07% 34.634 58,23% 402 0,68%
Karlovačka 117.383 41.652 35,48% 28.633 68,73% 12.733 30,57% 286 0,69%
Koprivničko-križevačka 95.272 30.944 32,48% 21.232 68,61% 9.552 30,87% 160 0,52%
Krapinsko-zagorska 109.529 33.126 30,24% 23.754 71,70% 9.147 27,61% 225 0.68%
Ličko-senjska 47.645 12.005 25,20% 9.544 79,50% 2.379 19,82% 82 0,68%
Međimurska 95.996 29.651 30,89% 16.138 54,42% 13.329 44,94% 184 0,62%
Osječko-baranjska 263.073 89.955 34,19% 64.078 71,20% 25.437 28,27% 440 0,49%
Požeško-slavonska 68.364 23.879 34,93% 18.828 78,85% 4.886 20,46% 165 0,69%
Primorsko-goranska 268.981 95.708 35,58% 44.178 46,15% 51.028 53,30% 502 0,52%
Sisačko-moslavačka 155.929 46.741 29,98% 32.046 68,55% 14.413 30,83% 282 0,60%
Splitsko-dalmatinska 405.274 176.639 43,59% 137.281 77,69% 38.343 21,70% 1.015 0.57%
Šibensko-kninska 106.405 35.350 33,22% 26.216 74,14% 8.915 25,21% 219 0,62%
Varaždinska 146.011 50.207 34,39% 30.885 61,49% 18.985 37,80% 337 0.67%
Virovitičko-podravska 73.296 23.334 31,84% 17.380 74,47% 5.806 24,88% 148 0,63%
Vukovarsko-sremska 160.278 49.655 30,98% 40.128 80,79% 9.226 18,57% 301 0.61%
Zadarska 165.572 55.919 33,77% 42.342 75,72% 13.169 23,55% 408 0,73%
Zagrebačka 271.178 107.765 39,74% 75.274 69,82% 31.927 29,61% 564 0,52%
Grad Zagreb 686.646 337.277 49,12% 188.757 55,90% 146.859 43,50% 1.661 0,49%
Hrvatska dijaspora - 13.473 - 11.078 82,17% 2.346 17,40% 49 0,36%
UKUPNO 3.791.000 1.436.163 37,90% 946.433 65,87% 481.534 33,51% 8.196 0,57%
Izvor: Državna izborna komisija (DIP)

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Sabor raspisao ustavotvorni referendum o braku”. Novi list. Arhivirano iz originala 11. 11. 2013. g. Pristupljeno 11. 11. 2013. 
  2. ^ „Većina za proglašenje Vukovara mjestom posebnog pijeteta”. Hrvatska radiotelevizija. 2. 11. 2013. Pristupljeno 12. 11. 2013. [mrtva veza]
  3. ^ „Većina bi na referendumu glasala da je brak zajednica žene i muškarca”. Jutarnji list. 6. 6. 2013. Arhivirano iz originala 12. 11. 2013. g. Pristupljeno 12. 11. 2013. 
  4. ^ Ovo su ekstremni rezultati referenduma | tportal.hr
  5. ^ Branimir Bradarić (3. decembar 2013). „Samo 4 općine glasale protiv”. Večernji list. Pristupljeno 11. januar 2024. 
  6. ^ Borna Sor (15. septembar 2016). „Negoslavci, čudo od sela”. Al Jazeera Balkans. Pristupljeno 11. januar 2024. 
  7. ^ n.a. (2. decembar 2013). „Za ustavno određenje braka 66 posto birača”. Al Jazeera Balkans. Pristupljeno 11. januar 2024. 
  8. ^ n.a. (1. decembar 2013). „'Referendum o braku je topovska priprema za referendum o ćirilici'. Danas.hr. Pristupljeno 11. januar 2024. [mrtva veza]
  9. ^ n.a. (3. novembar 2013). „Ministar uprave Bauk za Večernji list: Obiteljski zakon definira brak kao zajednicu muškarca i žene i to bilo kakav ishod vezan uz referendum neće promijeniti.”. Ministarstvo uprave & Večernji list. Pristupljeno 11. januar 2024. 
  10. ^ n.a. (12. avgust 2014). „Neustavno referendumsko pitanje o ćirilici”. Dnevni avaz. Pristupljeno 11. januar 2024. 


Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]