BT-5
| BT-5 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla | SSSR |
| Namena | konjički tenk |
| Početak proizvodnje | 1933. |
| Broj primeraka | 1.621 263 sa radiom |
| Brzina na putu | 55 km/h |
| Doseg | 200 km |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 5.58 m |
| Širina | 2.23 m |
| Visina | 2.20 m |
| Težina | 11.5 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | PT top od 45 mm |
| Sporedno naoružanje | mitraljez DT od 7.62 mm |
| Oklop | 6-13 mm |
| Motor | dizel |
| Snaga (KS) | 400 KS |
| Vešanje | Kristi |
| Posada | |
| Posada | 3 |
BT-5 je bio laki tenk Crvene armije u Drugom svetskom ratu. Njegov prethodnik bio je BT-2 a pojačavanjem njegovog oklopa i kalibra nastao je BT-7.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Bez iskustva u proizvodnji tenkova, 1930. SSSR se okrenuo uvozu: iz Britanije je uvezeno 8 amfibijskih lakih tenkova (Karden Lojd Model 1931), 30 srednjih tenkova (Model E i Mk II) i 26 tanketa (Mk VI) . Ubrzo su nabavljena i dva tenka Kristi iz SAD. Brzi tenk Kristi poslužio je kao osnova za seriju brzih tenkova BT.[2]
Karakteristike
[uredi | uredi izvor]Najveća razlika BT-5 u odnosu na prethodnika iz serije (BT-2) bila je veća kupola, po prvi put naoružana protiv-tenkovskim topom kalibra 45 mm (koji se koristio i na T-26), sa jednim spregnutim mitraljezom DT od 7.62 mm. Oklop je bio tanak (6—13 mm), ali je njegova brzina smatrana aktivnim oblikom zaštite.[3] Iako opterećena kupolom za dvojicu i relativno teškim oklopom, serija BT 5-8 bila je brza i teško naoružana. Sposobnost kretanja na točkovima (bez gusenica) na duge staze pokazala se tokom borbi protiv Japanaca 1939.[2]
U borbi
[uredi | uredi izvor]BT-5 su do 1935. postali deo svih konjičkih divizija. Prvi put su stavljeni na probu 1937. u Španiji, kada je 100 ovih tenkova poslato republikancima: učestvovali su u odbrani Madrida, a neki su posle rata služili u vojsci fašističke Španije. Dve brigade na granici sa Mongolijom učestvovale su 1938. u pobedonosnoj bici na Halkin Golu protiv Japanaca: pokazali su se suviše brzim za japansku PT artiljeriju, a suviše jakim za japanske tenkove, iako su bili ranjivi prema pešadiji naoružanoj Molotovljevim koktelom. Zbog toga su pretrpeli ogromne gubitke u Finskoj tokom Zimskog rata.[3]
U trenutku kada su stavljeni na najtežu probu nakon operacije Barbarosa 1941, bili su već zastareli i žrtva lošeg sovjetskog održavanja.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Zaloga, Steven J. (1984). Soviet Tanks and Combat Vehicles of World War Two. London: Arms and Armour Press. ISBN 978-0-85368-606-4.
- ^ a b v Ness 2002, str. 164
- ^ a b „BT-5 fast tank (1933)”. www.tanks-encyclopedia.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 24. 5. 2018.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- BT-5 Tank at the Russian Battlefield Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. oktobar 2013)
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. str. 164. ISBN 978-000711228-9.
- Chamberlain, Peter, and Chris Ellis (1972). Tanks of The World. London: Cassell & Co. ISBN 978-0-304-36141-0.
- Coox, Alvin D. Nomonhan; Japan Against Russia, 1939. 1985; 2 volumes. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-1160-9.
- Goldman, Stuart D. (2012). Nomonhan, 1939; The Red Army's Victory That Shaped World War II. Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-329-1.
- Zaloga, Steven J. (1984). Soviet Tanks and Combat Vehicles of World War Two. London: Arms and Armour Press. ISBN 978-0-85368-606-4.