oazë

OAZË f. sh

• 1. Vend me ujë dhe i gjelbëruar në mes të shkretëtirës, ku mund të jetojnë njerëzit. Bimësia e oazave. Banorët e oazave. Pushojnë (çlodhen) në oaza.
• 2. fig. Qendër a vend i kufizuar që shquhet për begati, lulëzim a për diçka tjetër nga mjedisi përreth. Oazë e lulëzuar. Oazë në mes të kënetës.