Safije bint Hujej
Safije bint Hujej Nëna e Besimtarëve | |
|---|---|
صفية بنت حيي | |
 | |
| Lindi | rr. 610 - 614 |
| Vdiq | rr. 664 - 672 |
| Vendi i prehjes | Xhenet el-Baki |
| Bashkëshorti/ja |
|
| Prindër |
|
Safije bint Hujej (arabisht: صفية بنت حيي) ishte një nga gratë e profetit islam Muhamedit dhe Nëna e Besimtarëve.[1][2]
Pas vdekjes së Muhamedit, ajo u përfshi në politikën e pushtetit të komunitetit të hershëm mysliman dhe fitoi ndikim të konsiderueshëm në kohën e vdekjes së saj.[3]
Gjyshi i saj nga nëna ishte Samau'al ibn 'Adia, një poet i famshëm hebre arab paraislamik.
Jeta e hershme
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Safija lindi në Medine nga Hujej ibn Ahtab, prijësi i fisit çifut Banu Nadir. Nëna e saj, Barra bint Samaval, ishte nga fisi Banu Kuraiza. Ajo ishte mbesa e Samau'al ibn 'Adija nga fisi Banu Harith. Sipas një burimi, ajo ishte martuar me Sallam ibn Mishkam, i cili më vonë u divorcua nga ajo.[3]
Kur Banu Nadir u dëbuan nga Medina në vitin 625, familja e saj u vendos në Haiber, një oaz afër Medinës.[3] Babai dhe vëllai i saj shkuan nga Hajber për t'u bashkuar me forcat mekase dhe beduine që rrethonin Muhamedin në Medine gjatë Betejës së Hendekut. Kur mekasit u tërhoqën, Muhamedi i rrethoi Banu Kuraiza. Pas humbjes së Banu Kuraiza në vitin 627, babai i Safijes, një kundërshtar i gjatë i Muhamedit, u kap dhe u ekzekutua nga muslimanët.[4]
Beteja e Hajberit
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Artikulli kryesor: Beteja e Hajberit
Në maj të vitit 628 të erës sonë, myslimanët mundën disa fise hebreje (përfshirë Banu Nadir) në Betejën e Hajberit. Çifutët ishin dorëzuar dhe u lejuan të qëndronin në Hajber me kusht që të jepnin gjysmën e prodhimit të tyre vjetor për myslimanët. Vetë toka u bë pronë e shtetit mysliman.[5] Kjo marrëveshje, thotë Stillman, nuk shtrihej në fisin Banu Nadir, të cilëve iu dha asnjë lagje.[6] Burri i parë i Safijes, Kenana ibn el-Rabi, u vra në betejë.
Marriage to Muhammad
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Sipas Muhamed el-Buhariut, Muhamedi qëndroi për tre ditë midis Hajberit dhe Medinës, ku përfundoi martesën e tij me Safijen. Shokët e tij pyesnin veten nëse ajo do të konsiderohej rob apo grua. I pari spekuloi se ata do ta konsideronin Safijen si gruan e Muhamedit, dhe kështu si "Nëna e Besimtarëve".
Muhamedi e këshilloi Safijen të konvertohej në Islam, ajo pranoi dhe pranoi të bëhej gruaja e Muhamedit.[7] Safija nuk i lindi asnjë fëmijë Muhamedit.[8]
Lidhur me prejardhjen çifute të Safijes, Muhamedi i tha një herë gruas së tij se nëse gratë e tjera e ofendonin për "prejardhjen e saj çifute" dhe ishin xheloze për shkak të bukurisë së saj, ajo duhej të përgjigjej:
"Babai im (paraardhësi) Haruni ishte profet, xhaxhai im (vëllai i tij) Musai ishte profet dhe burri im (Muhamedi) është profet."[9]
Trashëgimia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Në vitin 656, Safija mbajti anën e kalifit Uthman ibn Afan dhe e mbrojti atë në takimin e tij të fundit me Aliun, Aishen dhe Abdullah ibn el-Zubejrin. Gjatë periudhës kur kalifi ishte i rrethuar në rezidencën e tij, Safija bëri një përpjekje të pasuksesshme për ta arritur atë dhe e furnizoi me ushqim dhe ujë nëpërmjet një dërrase të vendosur midis banesës së saj dhe të tij.[3]
Safija vdiq në vitin 670 ose 672, gjatë sundimit të Muavijes dhe u varros në varrezat Xhenet el-Baki.[10] Ajo la një pasuri prej 100,000 dirhemësh në tokë dhe mallra, një të tretën e të cilave ia la trashëgim djalit të motrës së saj, i cili ndoqi Judaizmin. Banesa e saj në Medine u ble nga Muavije për 180.000 dirhemë.[3]
Bibliografia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Watt, William Montgomerry (2008). Companion to the Qur'an Based on the Arberry Translation (në anglisht) (bot. English). Routledge. Marrë më 24 tetor 2021.
Lexim më tutje
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Awde, Nicholas Women in Islam: An Anthology from the Qur'an and Hadits, Routledge (UK) 2000, ISBN 0-7007-1012-4
- John Esposito and Yvonne Yazbeck Haddad, Islam, Gender, and Social Change, Oxford University Press, 1997, ISBN 0-19-511357-8
- Leila Ahmed, Women and Gender in Islam: Historical roots of a modern debate, Yale University Press, 1992
- Valentine Moghadam (ed), Gender and National Identity.
- Karen Armstrong, "The Battle for God: Fundamentalism in Judaism, Christianity and Islam", London, HarperCollins/Routledge, 2001
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Safiyya bint Huyay, Fatima az-Zahra by Ahmad Thompson
- ^ Stowasser, Barbara. The Mothers of the Believers in the Hadith. The Muslim World, Volume 82, Issue 1-2: 1-36.
- ^ a b c d e Vacca, V (1995). "Safiyya". përmbledhur nga P. J. Bearman; Th. Bianquis; C. E. Bosworth; E. van Donzel; W. P. Heinrichs (red.). Encyclopaedia of Islam (në anglisht). Vëll. 8 (bot. 2nd). Brill Academic Publishers. fq. 817. ISBN 9004098348. ISSN 1573-3912.
- ^ Guillaume, A. The Life of Muhammad: Translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah.
- ^ Veccia Vaglieri, L. "Khaybar". përmbledhur nga P.J. Bearman; Th. Bianquis; C.E. Bosworth; E. van Donzel; W.P. Heinrichs (red.). Encyclopaedia of Islam Online (në anglisht). Brill Academic Publishers. ISSN 1573-3912.
- ^ Stillman (1979) p. 18
- ^ Ibn Saad, al-Tabaqat, pp.120-123.
- ^ Peters, F. E., Muhammad and the Origins of Islam, State University of New York Press, 1994, pp.179, ISBN 0-7914-1876-6. "At Medina he also married Umar's daughter Hafsa, Hind, Zaynab daughter of Jahsh, 16 Umm Salama, Juwayriyya, Ramla or Umm Habiba, Safiyya, and Maymuna. None of them bore him children, however, though he had a son, Ibrahim, by his Coptic concubine Maria. Ibrahim died an infant."
- ^ W.M. Watt, "Companion to the Qur'an, based on the Arberry translation", p. 237.
- ^ Al-Shati', 1971, p. 181