Staklena cev
Staklena cev je cev napravljena od borosilikatnog ili kvarcnog stakla i spada u laboratorijsko posuđe. Izrađuju se u raznim debljinama, prečnicima i dužinama.[1][2][3]
Za rad u laboratoriji potrebne su staklene cevi različite dužine i oblika. Staklene cevi se seku na taj način što se zagrebu dijamantskim sekačem, a zatim saviju. Tako se cev preseče na zagrebanom delu. Kraj cevi dobijene skraćenjem se izglača okretanjem u plamenu Bunzenovog plamenika. Bunzenov plamenik se koristi i za savijanje staklenih cevi, tako što se mesto koje se želi saviti zagreje do crvenog usijanja, a zatim savije. Ukoliko je potrebna dugačka staklena cev, dve staklene cevi se sastave tako što se spoje gumenim crevom. Ukoliko je potrebna cev manjeg prečnika (kapilara), cev se zagreje na plamenu, a zatim se krajevi povuku na suprotne strane.
Staklene cevi su se u prošlosti koristile više nego danas, s obzirom da nije postojao laboratorijski pribor sa šlifovanim otvorima, koji omogućava lako spajanje delova aparatura. Aparature su bile sastavljane tako što su se staklene cevi provlačile kroz gumene čepove.
