Rukometna reprezentacija Španije
Španjolska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Generalno | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nadimci | La Roja (Crveni) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Savez | RFEBM | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Izbornik | Jordi Ribera | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kapetan | Raúl Entrerríos | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Najviše nastupa | David Barrufet (280) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Najviše golova | Juanín García (816) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Historija | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Prva utakmica | Španjolska 12:23 Švedska (Madrid, Španjolska; 15. travnja 1953.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
IHF Svjetsko prvenstvo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nastupi | 17 (prvi put 1958.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Najbolji rezultat | Prvaci (2005., 2013.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
EHF Euro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nastupi | 10 (prvi put 1994.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Najbolji rezultat | Prvaci (2018.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Olimpijske igre | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nastupi | 9 (prvi put 1972.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Najbolji rezultat | 3. mjesto (1996., 2000., 2008.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dresovi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
uredi |
Osvojene medalje | ||
---|---|---|
Država: Španija | ||
Rukomet | ||
Olimpijske igre | ||
Atlanta 1996. | ||
Sidney 2000. | ||
Peking 2008. | ||
Svjetska prvenstva | ||
Tunis 2005. | ||
Švedska 2011. | ||
Španjolska 2013. | ||
Europska prvenstva | ||
Španjolska 1996. | ||
Italija 1998. | ||
Hrvatska 2000. | ||
Švicarska 2006. | ||
Danska 2014. | ||
Poljska 2016. | ||
Hrvatska 2018. |
Rukometna reprezentacija Španjolske je nacionalna rukometna reprezentacija koja predstavlja Španjolsku na međunarodnim natjecanjima. Reprezentacija je, kao i ostatak rukometnih natjecanja u zemlji, pod ingerencijom Kraljevske španjolske rukometne federacije. Trenutno se nalazi na osmom mjestu IHF-ove ljestvice.
Prvu utakmicu, Španjolska je odigrala 15. travnja 1953. u Madridu protiv Švedske, izgubivši 23:12. Ipak, Španjolska sve do sredine 1990-ih nije imala nikakvih značajnijih uspjeha, mada se pojavljivala na međunarodnim natjecanjima. Prvi put su se na svjetsko prvenstvo kvalificirali 1958., na Olimpijadu 1972., dok su na europskom prvenstvu od 1994.
Kada su 1996. godine osvojili i europsko srebro i olimpijsku broncu, Španjolska je uspostavila svoju reputaciju u svjetskom rukometu. Uslijedilo je još jedno srebro na EHF Euru 1998. te novo dvostruko slavlje 2000. - europska i olimpijska bronca. Od 2000. do 2005. ostvaruju dobar plasman, ali ostaju bez medalje, da bi 2005. godine, na svjetskom prvenstvu u Tunisu, ostvarili svjetsko zlato pobjedom nad Hrvatskom. To je bilo njihovo prvo zlato na međunarodnim natjecanjima, osvojeno pobjedom protiv tadašnjih branitelja naslova. Sljedeće godine na Euru u Švicarskoj ostvajaju srebro, da bi na Olimpijadi 2008. u Pekingu ponovo osvojili brončanu medalju. Na svjetskom prvenstvu 2011., osvojili su još jednu broncu. Kao domaćini, 2013. ponovo postaju svjetski prvaci.
Unatoč izostanku zlatnih medalja, španjolski je rukomet svijetu predstavio velik broj vrhunskih igrača. Golman David Barrufet, ujedno i rekorder po broju nastupa za reprezentaciju, bio je jedan od najboljih golmana svijeta. Sadašnji trener, koji je također nastupao i za Rusiju, Talant Dujšebajev, bio je prvi španjolski rukometaš proglašen za Igrača godine IHF-a, a kasnije mu se pridružilo i legendarni lijevi vanjski, Rafael Guijosa. Također, višestruki osvajač medalja za Španjolsku je i legendarni Demetrio Lozano.
Noviji španjolsku rukomet obilježila su, svakako, braća Raúl i Alberto Entrerríos, Juanín García, koji je ujedno i najbolji strijelac reprezentacije, Iker Romero, Rubén Garabaya i golman Arpad Šterbik, koji je ranije nastupao za Srbiju i Crnu Goru.
- 1950-e: Jorge Hernández Bravo
- 1960-e: Juan Morena
- 1970-e: Manuel Novales, Fernando de Andrés, López León, Agustín Milián,Jordi Álvaro, Santos Campano, Jesús Alcalde, Josep Perramón, Patxi Pagoaga, Francesc López-Balcells, Vicente Calabuig, José Luis Sagarribay
- 1980-e: Juan José Uría, José Ignacio Novoa, Cecilio Alonso, Juanón de la Puente, Lorenzo Rico, Javier García Cuesta, Juan Francisco Muñoz Melo, Juan Pedro Muñoz "Papitu", Eugeni Serrano, Joan Sagalés, Òscar Grau, Manuel Gutiérrez, Javier Cabanas
- 1990-e: Iñaki Urdangarín, Enric Masip, Rafael Guijosa, Fernando Barbeito, Antonio Carlos Ortega, Xavier O'Callaghan, Talant Dujšebajev, Salvador Esquer, Jaume Puig, Alberto Urdiales, Andreiy Xepkin, Antonio Ugalde, Jordi Núñez, Mateo Garralda, David Barrufet, Fernando Hernández, Demetrio Lozano, Manuel Colón, Mariano Ortega, Juancho Pérez
- 2000-e: Iker Romero, Alberto Entrerríos, Roberto García Parrondo, Ion Belaustegui, Juanín García, Rubén Garabaya, Chema Rodríguez, David Davis, Albert Rocas, José Javier Hombrados, Rolando Uríos, Raúl Entrerríos, Carlos Prieto, Víctor Tomás, Carlos Ruesga, Cristian Malmagro, Julen Aguinagalde
Igrači s više od 100 nastupa za reprezentaciju:[1]
- Ažurirano 31. siječnja 2016.
Igrači sa više od 200 golova za reprezentaciju:[2]
|
|
- Ažurirano 31. siječnja 2016.
Izbornik: Valero Rivera
|
- ↑ „Internacionalidades”. Arhivirano iz originala na datum 2015-09-24. Pristupljeno 2012-08-11.
- ↑ „Máximos Goleadores”. Arhivirano iz originala na datum 2015-09-24. Pristupljeno 2012-08-11.