Rimokatolička nadbiskupija Reims

Rimokatolička nadbiskupija Reims (latinski: Archidioecesis Remensis) je nadbiskupija Rimokatoličke crkve latinskog obreda u Francuskoj. Osnovao ju je kao biskupiju oko 250. sv. Siksto, a u nadbiskupiju je pretvorena oko 750. Nadbiskup Reimsa je godine 1089. dobio naslov "primata Belgijske Galije".

Godine 1023. je nadbiskup Ebles dobio Grofovstvo Reims, zbog čega je postao knez-biskup; kasnije je Reims postao plemićki posjed i vojvodstvo između 1060. i 1170.

Nadbiskupija pokriva arondisman Reims i departman Ardennes dok njena provincija pokriva région Champagne-Ardenne. Sufraganske biskupije unutar Reimsa su Amiens, Beauvais-Noyon-Senlis, Châlons, Langres, Soissons–Laon–Saint-Quentin i Troyes. Nadbiskupsko sjedište se nalazi u katedrali Notre-Dame de Reims, gdje su se tradicionalno krunili kraljevi Francuske.

Ordinariji

Biskupi Reimsa

Sv. Siksto (cca. 260)
Amancije? (Amanse)
Sv. Sinicije (Sinice) (c. 280)
Sv. Amancije (Amanse) (c. 290)
Betause [Imbetacije] (prije 300–cc . 314)
Aprus (Aper) (328–350)
St. Maternien (350–359)
Domicijan
Sv. Donacijan (361–390)
Sv. Vincent (390–394)
Sv. Sever (394–400)
Sv. Nicasius (400–407; podigralu prvu katedralu Reims, ubili ga Vandali)
Barucije
Barnaba
Bennage (?–459)
Sv. Remigije (459–533)
Roman
Flavije (c. 535)
Mapin (c. 549)
Egidije (573–590)
Romulf (590–613)
Sonacije (613–c. 627)
Leudigisil
Angelbert (c. 630)
Lando
Sv. Nivard (prije 657–673)
St. Rieul (673–c. 689)
Sv. Rigobert (c.689–717)
Milo (717–744)
Abel (744–748)

Nadbiskupi Reimsa

Do 1000

Tilpin (748-795; Turpin iz Pjesme o Rolandu)
prazno (795-812)
Wulfaire (812-816)
Ebbo (816-835)
prazno (835-840)
Ebbo (840-841), opet
prazno (841-845)
Hincmar (845-882)
Fulk Uvaženi (882-900)
Herive (900-922)
Seulf (922-925)
Hugh od Vermandoisa (925-931), sin Herberta II od Vermandoisa
Artaud (931-940)
Hugh od Vermandoisa (940-946)
Artaud (946-961)
Odelric (962-969)
Adalberon (969-988)
Arnoul (988-991; sin Lothaira od Francuske)
Gerbert od Aurillaca (991-999); kasniji papa Silvestar II
Arnoul (999-1021), opet

1000-1300

Ebles I od Roucya (1021–1033; grof od Roucyja, grof od Reimsa, 1023–1033)
Guy od Châtillona (1033–1055)
Gervaise od Bellêmea (1055–1067)
Manasses I (1069–1080)
Renaud od Le Bellaya (1083–1096)
Manasses II (1096–1106)
Gervaise of Rethel (1106; nominirao ga Filip I od Francuske nasupprt Raoula Zelenog, ali ga je osudio Sabor u Troyesu 1106)
Raoul Zeleni (1106–1124)
Raymond of Martigné (1125–1138)
Samson de Mauvoisin (1140–1161)
Henry (1162–1175; sin Louisa VI od Francuske)
William Whitehands (Guillaume de Blois) (1176–1202; sin Theobalda II od Champagnea)
Guy Pare (1204–1206)
Alberic od Humberta (1207–1218)
William od Joinvillea (1219–1226)
Henry of Dreux (1227–1240)
Yves od Saint-Martina (1244–1249)
Thomas od Beaumesa (1249–1262)
Ivan od Courtenay-Champignellesa (1266–1270)
Peter Barbet (1273–1298)
Robert od Courtenay-Champignellesa (1299–1323)