Prijeđi na sadržaj

Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu

Izvor: Wikipedija
Pravni fakultet

{{{opis_slike}}}

Datum osnivanja 1808. ili 1841.
Tip državni
Univerzitet Univerzitet u Beogradu
Sedište Beograd (Srbija)
Dekan Sima Avramović
Studenata 8.000
Nastavnog osoblja 115
Mrežno mesto http://www.ius.bg.ac.rs

Pravni Fakultet u Beogradu je član Univerziteta u Beogradu i najstarija pravna škola u Srbiji. Nalazi se na uglu Bulevera kralja Aleksandra i Beogradske ulice.

Istorijat

[uredi | uredi kod]

1808-1863

[uredi | uredi kod]

Fakultet obeležava 1841. godinu kao godinu osnivanja, kada je Licej preseljen iz Kragujevca za Beograd. Može se, međutim, govoriti o istoriji pravnog školovanja u Srbiji već od 1808. godine, kada je u Beogradu osnovana Velika škola.[1] Arhivirano 2008-02-23 na Wayback Machine-u U tadašnjem liceju sa dva odelenja - filozofskim i pravnim nastava je trajala dve godine (za filozofiju) i dodatne tri godine za pravo. Većina profesora je bila školovana u inostranstvu. Među najznamenitijim se može pomenuti Jovan Sterija Popović koji je predavao Uvod u pravo i Sudski postupak. Posebne studije prava započinju 1853. godine. Tadašnja zgrada fakulteta je bila u Konaku kneginje Ljubice. Licej 1863. postaje Velika škola, od koje je kasnije nastao i Univerzitet. Prostorije su se nalazile u Kapetan Mišinom zdanju, a studije su trajale četiri godine.

1905-1945

[uredi | uredi kod]

1905. godine se donosi Zakon o Univerzitetu i Velika škola zvanično menja svoj status u Univerzitet. Zbog sve većih potreba, fakultet se seli u zdanje koje je danas Filološki fakultet, a biblioteka u zgradu na Obilićevom vencu. U novu zagradu fakultet se useljava 1937. godine. Nova zgrada u Kralja Aleksandra, na Trkalištu, građena je od 1937. (osvećenje temelja 7. jula), do jeseni 1940, kada je i useljena. Pre Drugog svetskog rata na fakultetu je bilo oko 4000 studenata i mnoštvo profesora od kojih je većina bila školovana u inostranstvu. U to vreme su predavali Toma Živanović, Slobodan Jovanović, Đorđe Tasić, Mihailo Ilić i drugi. U vreme rata fakultet nije radio, a u zgradi se nalazila nemačka komanda. Više profesora je oterano na robiju u Banjički logor, a dva, Mihailo Ilić i Đorđe Tasić su streljani 1944. godine.

1945-danas

[uredi | uredi kod]

Posle rata, u novoj političkoj klimi, rad fakulteta se osetno menja. U nastavni program biva unešeno mnoštvo predmeta koji su bili po volji tadašnjoj vlasti. I dalje, međutim, na njemu rade vrhunski stručnjaci. Posebno istaknuti među njima su: Mihailo Konstantinović (poznat po Zakonu o obligacionim odnosima), Milan Bartoš, Borislav Blagojević, Mihailo Đurić, Radomir Lukić, Mehmed Begović, Jovan Lovčević, Dragomir Stojčević i Albert Vajs.

1971. godine sa fakulteta je proteran jedan broj nastavnika koji su, diskutujući o ustavnim amandmanima 1971. godine kritikovali razbijanje Jugoslavije i posebno težak položaj koji se time nameće srpskom narodu. Među njima je najistaknutiji profesor Mihailo Đurić koji je osuđen na dve godine zatvora.[2][mrtav link] Među oteranima su bili i profesor Andrija Gams, docent Aleksandar Stojanović i asistenti Vojislav Koštunica i Kosta Čavoški.

Devedesetih, kada je dekan bio Miroslav Petrović, počinju lagane promene na fakultetu, na kome se postepeno modernizuje i nastava i administracija. Krajem devedesetih, međutim, sa fakulteta odlazi veći broj nastavnika nezadovoljnih Zakonom o univerzitetu koja je tadašlja vlast Slobodana Miloševića donela kako bi povećala kontrolu nad Univerzitetom.[3] Arhivirano 2008-11-02 na Wayback Machine-u Tada je za dekana bio postavljen Oliver Antić. Dekanat Antića obeležavaju brojne afere vezane za izbacivanje i sukob sa pojedinim profesorima fakulteta (Vladimir Vodinelić, Vesna Rakić-Vodinelić, Dragor Hiber, Dragoljub Popović, Mirjana Stefanovski i dr.) zbog njihove političke nepodobnosti[4].

Poslednjih godina Fakultet se uključuje u Bolonjski proces[5] Arhivirano 2007-09-27 na Wayback Machine-u i temeljno menja nastavni plan i program[6] Arhivirano 2008-03-19 na Wayback Machine-u, a sarađuje i sa svetski priznatim profesorom Alanom Votsonom, počasnim doktorom Univerziteta u Beogradu, u čiju je čast Pravni fakultet osnovao Fondaciju Alan Votson, a čiji je predsednik profesor Sima Avramović. Za ljubitelje rimskog prava i antike od 1970. godine postoji i fakultetski klub Forum Romanum.

Zgrada fakulteta

[uredi | uredi kod]

Zgrada u kome se danas nalazi fakultet građena je od 1937. do 1940. godine. Projekat je izradio arhitekta Petar Bajalović. U njoj se nalazi više učionica i amfiteatara od kojih je najveći i napoznatiji amfiteatar V (tzv. "petica") koji od 2006. godine nosi ime amfiteatar Radomir Lukić. Biblioteka fakulteta, koja sadrži značajan fond, je takođe smeštena u zgradi. 1995. je završen aneks fakulteta.

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Sto pedeset godina Pravnog fakulteta 1841 - 1991, Pravni fakultet u Beogradu, Beograd, 1991.
  • Naučno nasleđe Pravnog fakulteta u Beogradu od 1841. do 1941. godine, Pravni fakultet u Beogradu, Beograd, 1994
  • Kandić, LJ, Istorija Pravnog fakulteta 1905-1941, I-II, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, beograd, 2002.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]


Zastava Srbije Fakulteti Univerziteta u Beogradu

Arhitektonski  Bezbednosti  Biološki  Veterinarske medicine  Geografski  Građevinski  Defektološki  Ekonomski  Elektrotehnički  Matematički  Mašinski  Medicinski  Organizacionih nauka  Političkih nauka  Poljoprivredni  Pravni  Pravoslavni bogoslovski  Rudarsko-geološki  Saobraćajni  Sporta i fizičkog vaspitanja  Stomatološki  Tehnološko-metalurški  Učiteljski  Farmaceutski  Fizički  za Fizičku hemiju  Filozofski  Filološki  Hemijski  Šumarski