Point Blank (film)
Ovo je članak o filmu iz 1967. godine. Za film iz 1998. godine, vidi Point Blank (film, 1998). | Point Blank | |
|---|---|
 originalni poster | |
| Režija | John Boorman |
| Producent | Judd Bernard Robert Chartoff |
| Scenario | Alexander Jacobs David Newhouse Rafe Newhouse |
| Predložak | The Hunter; autor: Richard Stark |
| Uloge | Lee Marvin |
| Muzika | Johnny Mandel |
| Fotografija | Philip H. Lathrop |
| Montaža | Henry Berman |
| Distribucija | MGM |
| Datum(i) premijere | 30. 8. 1967
|
| Trajanje | 92 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 3 mil. $ |
| Bruto prihod | 3,200.000 $ (SAD i Kanada)[1] |
Point Blank (sh. Iz neposredne blizine), u bivšoj Jugoslaviji distribuiran pod naslovom Brisani prostor, je američki kriminalistički film snimljen 1967. godine u režiji Johna Boormana, poznat kao jedno od klasičnih ostvarenja gangsterskog žanra, odnosno začetnika žanra tzv. neo-noira.
Predstavlja prvu adaptaciju romana The Hunter Donalda E. Westlakea, prvog iz serije o Parkeru. Protagonist, koga tumači Lee Marvin, je profesionalni kriminalac Walker koji, zajedno sa suprugom Lynn (čiji lik tumači Sharon Acker) i najboljim prijateljem Malom Reeceom (čiji lik tumači John Vernon) obavi pljačku ilegalne pošiljke novca na Alcatrazu i koga prilikom podjele plijena Lynn i Mal izdaju, mučki ustrijele i pobjegnu sa novcem. Radnja prikazuje kako Walker uspije preživjeti te se, nakon oporavka, kreće svetiti supruzi i prijatelju, ali i uzeti svoj dio plijena, koji je u međuvremenu Mal proslijedio svojim novim poslodavcima iz moćne kriminalne Organizacije.
Irskom sineastu Boormanu to je bio prvi hollywoodski film, ali je on, koristeći tadašnje prilike u američkoj filmskoj industriji, uspio od studija MGM ishoditi dotada nezabilježenu kreativnu slobodu, pri čemu mu je podršku dao i sam Marvin. To se prije svega odrazilo na neobičan stil, koji je karakterizirala ne-linearna naracija slična ostvarenjima francuskog Novog vala, ali i izuzetno mračan i pesimističan ugođaj, koji su karakterizirali nasilni i u pravilu krajnje amoralni likovi, uključujući protagonista. Ugođaju filma je prilično doprinijela neobična muzika Johnnyja Mandela, ali i snažan vizualni kontrast između likova i situacija karakterističnih za klasični hollywoodski film noir i modernih lokacija, arhitekture, rekvizita i mode u sunčanoj i prosperitetnoj Kaliforniji krajem 1960-ih. Neki od kritičara su u filmu, prije svega zato što se u njemu gotovo uopće ne pojavljuje policija, odnosno što su u njemu organizirani kriminal prikazan kao sveprisutna i gotovo svemoćna sila koja upravlja svim porama društva poput države, su Point Blank nazvali distopijskim filmom, ali i odrazom tadašnjih kritičkih shvaćanja američkog društva u kome je granica između kriminala i "pristojnog društva" potpuno izbrisana, pa tako u filmu najmoćniji gangsterski bosovi izgledaju, govore i djeluju poput bezličnih birokrata u korporacijama. Nadrealni ugođaj, ali i nekonvencionalna završnica je, pak, godinama kasnije postala predmetom jedne od najdužih i dan-danas neriješenih rasprava među filmofilima oko toga predstavlja li radnja filma stvarnost ili fantaziju umirućeg protagonista. Iako film nakon premijere nije imao veliki komercijalni uspjeh, sa vremenom je stekao veliko poštovanje među kritičarima i filmofilma te danas uživa svojevrsni kult status.
Godine 1999. je snimljen remake pod naslovom Payback sa Melom Gibsonom, a 2013. godine pod naslovom Parker sa Jasonom Stathamom u glavnoj ulozi.
|
|
- ↑ "Big Rental Films of 1968", Variety, 8 January 1969 p 15..
- Point Blank na sajtu IMDb
- Point Blank na AllRovi-u
