Lazar Tomanović 1885. godine spominje na kraju ovog sela staru crkvu sa freskama, bez prikaza srpskih svetaca, što je po njemu dokaz da je vrlo stara. Unutra, iznad vrata je bio ćirilićni natpis koji kao ktitora pominje vojvodu Ivana, koji je crkvu podigao za dušu svoga sina Voina i majke svoje koja se zvala Margita. Datiranje je bilo slovima, što predstavlja 1492. godinu, kao godinu gradnje. Freske su imale oštećenja od olova tj. od pucanja iz pušaka od strane muslimana (Turaka). Tada je crkva bez zvonika na samoj crkvi. Zvono je bilo na dubu, drvetu. Tomanović je naišao na čovjeka koji je rekao da je on potomak tog Ivana, da su bili Mijovići, ali kako su stalno davali knezove prozvali su se Kneževići, koji su pored Petrovića tu bili najjače pleme.[1] U blizini sela je manastir Kosijerevo.
U naselju Petrovići živi 137 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 43,9 godina (39,7 kod muškaraca i 48,1 kod žena). U naselju ima 57 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,84.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je heterogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
↑Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2005, COBISS-ID 8764176
↑Knjiga 1, Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2004, ISBN86-84433-00-9
↑Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, oktobar 2004, COBISS.CG-ID 8489488