Prijeđi na sadržaj

Osipaonica

Izvor: Wikipedija
Osipaonica


Stara zvonara osnovne škole

Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Podunavski
Grad Smederevo
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 3560
Geografija
Koordinate 44°32′16″N 21°03′07″E / 44.537833°N 21.052°E / 44.537833; 21.052
Nadmorska visina 75 m
Osipaonica na mapi Srbije
Osipaonica
Osipaonica
Osipaonica (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod 11314
Pozivni broj 026
Registarska oznaka SD


Koordinate: 44° 32′ 16" SGŠ, 21° 03′ 07" IGD

Osipaonica je naseljeno mesto grada Smedereva u Podunavskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 3560 stanovnika (prema popisu iz 2002. bilo je 4071 stanovnika).

Istorija

[uredi | uredi kod]

Osipaonica leži južno od Smedereva. Prvi podaci o ovome naselju postoje iz doba austrijske vladavine. Na karti iz toga doba (1718—1739.) uneto je naselje mesto Ossiptanize. Kasnije se, u prvim desetinama 19. veka, u aračkim spiskovima pominje Osipaonica koja je imala 1818. 57, a 1822. 64 kuće. Godine 1846. selo je imalo 147 kuća, a po popisu iz 1921. godine u selu bilo 663 kuće sa 3448 stanovnika.[1]

Osipaonica nije bila uduvek današnjem mestu. Selo je, po predanju, raije bilo istočno od Jezave, između Jezave i Morave, na mestu, koje se zove Staro Selo.

Zbog vrlo čestih poplava koje su plavile selo i nanosile mu velike štete, knjaz Miloš je naredio da se ono premesti na levu obalu Jezave, na današnje mesto, gde su im bila imanja.
U Starom Selu su se doselile prve porodice:
Radoševića i Grabćića (Petrovića) koje su stanovale u kućama slamarima. Predanje veli da je u selu tada bilo samo nekoliko kuća.

Najstarije porodica Radoševići, starinom je iz Stare Srbije. Stanovali su u Starom Selu i za vreme Turaka su bežali u Zbeg, severno od današnje Osipaonice.

Grabčići (Petrovići) su starinom iz Grabovca (toplički). U starije porodice ubrajaju se i Klapići (Brankovići) doseljeni iz Banata. (navedeni podaci od 1818-1925. godine).[2]

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Osipaonica živi 2861 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,9 godina (40,0 kod muškaraca i 43,0 kod žena). U naselju ima 1107 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,22.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 4616 [3]
1953. 4887
1961. 5237
1971. 5199
1981. 5514
1991. 5430 4702
2002. 5107 4071
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
3987 97.93%
Romi
  
9 0.22%
Rumuni
  
6 0.14%
Makedonci
  
5 0.12%
Hrvati
  
4 0.09%
Crnogorci
  
1 0.02%
Ukrajinci
  
1 0.02%
Rusi
  
1 0.02%
Mađari
  
1 0.02%
nepoznato
  
54 1.32%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.19. dr. B. M. Drobnjaković (1925)Smederevsko Podunavlje i Jasenica
  2. Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812–1935. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
  3. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Korišćena Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 sastavio Dr, Vladimir Margan biv. Predsednik Oblasnog odbora Komesar Oblasne Samouprave, objavjeno (1927)„Napredak Pančevo“
  • „Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999).

Letopis period 1812–2009. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani

  • Napomena

U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.

Inače Monografija Podunavske oblasti (Pančevo, 1929) koju je sastavio dr Vladimir Margan sačinjena je od tri dela i predstavlja i danas jedno od nezaobilaznih dela za proučavanje Srbije i Banata.

Napisali su najbolji poznavaoci pojedinih tema i problema – istaknuti istoričari, profesori univerziteta, direktori škola, seoski načelnici, ekonomisti, inžinjeri, socijolozi, lekari, crkvena lica, pravnici, kustosii bibliotekari. Ukupno 61 autor.
Stavljajući današnjim čitaocima na uvid ovo delo, koje se prvi put pojavljuje u ovom obliku, verujemo da ćemo zadovoljiti već dosta raširen interes za proučavanje prošlosti naših naselja.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]