Milje (Italija)
Milje
Muggia | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 45°36′N 13°46′E / 45.600°N 13.767°E | |||
| Država |  Italija
| ||
| Regija | Furlanija-Julijska krajina | ||
| Četvrti | Aquilinia (Žavlje), S.Barbara (Korošci), Chiampore (Čampore), Zindis, Lazzaretto-S.Bartolomeo (Sveti Jernej), Belpoggio (Beloglav) | ||
| Vlast | |||
| - Gradonačelnik | Laura Marzi | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 13 km² | ||
| Visina | 3 m | ||
| Stanovništvo (31. maj 2003) | |||
| - Grad | 13.439[1] | ||
| - Gustoća | 1031.7/km2 | ||
| Poštanski broj | 34015 | ||
| Pozivni broj | 040 | ||
| Službene stranice comune.muggia.ts.it | |||
| Karta | |||
  Milje | |||
Milje (tal. Muggia [ˈmuddʒa]), općina (comune) od 13.439 stanovnika[1] u autonomnoj regiji Furlanija-Julijska krajina u Sjevernoj Italiji.
Milje su posljednji talijanski grad na granici sa Slovenijom koji leži u Tršćanskom zaljevu, to je jedini komadić Istre, koji je pripao Italiji, nakon rasformiranja Slobodne Teritorije Trst - STT 1954. Kod Milja je granični prijelaz San Bartolomeo – Lazaret za Sloveniju prema Kopru.
Teritorij općine Milje je uski pojas uz more od oko 7 km, uz koji ide obalna cesta i kraška brda[2] Monti di Muggia (Castellier, San Michele, Zuc i Monte d'Oro).
Milje su nastale na mjestu na kojem je već u 8. i 7. vijek pne. postojalo utvrđeno naselje (castelliere). Taj kraj osvojili su Rimljani 178/177. pne. koji su tu osnovali svoje naselje Castrum Muglae. Nakon propasti Zapadnog Rimskog carstva, Milje su bile pod Ostrogotima, Langobardima, Bizantincima, Avarima i Francima. Tadašnji vladari Italije, Hugo iz Arla i Lotar II, 931. su poklonili Milje Akvilejskoj Patrijarhiji. Nakon 1354. bila je pod vlašću Genove, a od 1420. Milje su postale dio Mletačke Republike i dijelila sudbinu s njom naredna tri vijeka.
Pri kraju 15. vijeka spustili su se i posljednji stanovnici sa brda u novo naselje na obali kod mjesta Borgo Lauro, gdje se danas nalazi centar Milja. Iz tog razdoblja su katedrala i gradska vijećnica koja je obnovljena u 19. vijeku. Nakon propasti Mletačke Republike 1797. i kratkotrajne napoleonske vlasti (1805–1814), Milje su ušle u sastav Austrijskog Carstva. Od tada se počela razvijati brodogradnja koja je osobito bila jaka nakon Drugog svjetskog rata, ali danas više ne. Nakon zatvaranja brodogradilišta San Rocco (i njegovog stapanja sa Cantiere navale di Trieste) u Miljama je ostalo samo malo brodogradilište Matassi koje je također prestalo raditi 1990. godine.
Milje su gradić sa vidljivim tragovima venecijanske uprave, od dijalekta, gastronomije, stila gradnje kuća u venecijanskoj gotici, uskih "calla", loggia, grbova na fasadama i glavnog gradskog trga, pravog venecijanskog "campiella". Na brdu iznad grada Castellier (sv. Barbara) mogu se vidjeti tragovi prahistorijske utvrde (castelliere), kao i arheološki park iz rimskih vremena Castrum Muglae, te srednjovjekovna utvrda Milje koja je izgrađena u 10. vijeku za obranu istarskih granica protiv invazije Avara. Utvdu Milje, srušili su 1353. Tršćani, a obnovili su je 1735. Mlečani, tako da ima samo nekoliko dijelova iz ranijih vremena. U parku se nalazi i bazilika Santa Maria Assunta (10. – 13. vijek), sa freskama iz 14. i 15. vijeka.
Prema popisu iz 1971., talijanski je materinski jezik 95,3% stanovništva, dok slovenskim govori 4,7% stanovništva općine.
Razvoj stanovništva
- ↑ 1,0 1,1 Statistiche demografiche ISTAT, Comune: Trieste 31 Dicembre 2009
- ↑ Franco Cucchi, Santo Gerdol et al.: Der Naturstein aus dem Triester Karst. Camera di Commercio Industria Artigianato e Agricoltura, Trieste 1989, S. 17-18
- Službene stranice grada (it)
- Vodič kroz grad Arhivirano 2008-05-15 na Wayback Machine-u (it)
- Porto San Rocco Marina in Muggia (it)
