Prijeđi na sadržaj

Mušutište

Izvor: Wikipedija
Mušutište


Crkva Bogorodice Odigitrije pre rušenja

Osnovni podaci
Država  Srbija
Pokrajina Kosovo i Metohija
Upravni okrug Prizrenski okrug
Opština Suva Reka
Stanovništvo
Geografija
Koordinate 42°17′48″N 20°53′22″E / 42.2967°N 20.8894°E / 42.2967; 20.8894
Mušutište na mapi Srbije
Mušutište
Mušutište
Mušutište (Srbije)


Koordinate: 42° 17′ 48" SGŠ, 20° 53′ 22" IGD

Selo Mušutište se nalazi pod obroncima Šar planine, severoistočno od Prizrenske ravnice. Danas pripada Suvorečkoj opštini na Metohiji. Važilo je za se jedno od najvećih sela na Kosovu i Metohiji.

Prvi pomen o njemu datira još iz 1315. godine. Car Dušan ga je 1348. zajedno sa crkvama Sv. Bogorodice Odigitrije i crkvom Sv. Simeona priložio manastiru Svetog Arhangela kod Prizrena.

Istorijat

[uredi | uredi kod]

Propašću srpske carevine u 14. veku, Mušutište je, kao i ostali srpski krajevi, palo pod Osmanlijsku vlast. Njegovo stanovništvo našlo se u ropstvu koga je pratilo kulučenje, danak u krvi, islamizacija i sve ono što je karakteristično za vreme vladavine Osmanlijske imperije.

Gilhanski hatišerif iz 1839. godine, kojim su svi narodi nemuslimanske narodnosti u Osmanlijskom carstvu dobili podjednaka prava sa ostalima, je učinio da su i Srbi u ovom kraju počeli živeti lakše. Naravno, Osmanlijska imperija i njeni predstavnici, age i begovi, su se prilagođavali trenutnom odnosu koji je evropska diplomatija imala prema njima, ali nisu bili spremni da albanske silnike zaustave u njihovim zulumima i progonima Srpskog življa.

I drugi istorijski događaji, poput oslobodilačkih ratova Srbije i Crne Gore protiv Turske 1876-1878., Prizrenske lige 1878., revolucije Mladih Turaka 1908., uticale su na odnose prema Srpskom življu u ovom mestu. Srpski narod je opstajao jer su ga hrabrile mnoge zadužbine iz najstarijeg Nemanjićkog perioda. Danas se zna za deset.

Mesna zajednica

[uredi | uredi kod]

Mesnu zajednicu Mušutište činili su selo Mušutište i zaseoci Kovače, Delovce, Dragiće, Batiće i Crkvena Mahala. Na njihovoj teritoriji nalazilo se preko 16 pravoslavnih crkava, jedan manastir i dve isposnice. Od toga je 14 crkava bilo aktivno i u njima se obavljala služba. Pre rata 1999. godine, na teritoriji mesne zajednice živelo je preko 1.700 Srba, dok u samom selu Mušutište preko 1.000. Danas su svi raseljeni. I ako bi mnogi želeli da se vrate, nemaju gde, pošto su im kuće, isto kao i crkve potpuno razrušene posle rata.[1] Raseljeni, obično za praznike dolaze organizovano, u pratnji specijalne policije i/ili KFOR-a, da obiđu svoje razrušene crkve i domove.[2]

Sveta Trojica Rusenica

[uredi | uredi kod]

Manastir Sveta Trojica Rusenica nalazi se na brdu iznad Mušutišta u podnozju planine Rusenica, 2 km južno od sela. Mada nema tačnih podataka o njegovom osnivanju[3], zna se da je postojao jos 1433. godine, odkad se počeo voditi njegov Pomenik - katastih. Crkva je jednobrodna, zidana pritesanim kamenom, a fasade su delimično ukrašene keramoplastičnom dekoracijom.[3] U blizini manastira nalazi se isposnica Rusenica u prirodnoj pećini. Rušen i obnavljan u više navrata. Registrovan je na listi spomenika kulture.[3] Trenutno potpuno uništen eksplozivom od strane šiptara u drugoj polovini juna 1999. po dolasku nemačkih snaga KFOR-a, a prethodno opljačkan i spaljen. [4]

Sveta Bogorodica Odigitija

[uredi | uredi kod]

Sveta Bogorodica Odigitija potiče iz 1315. Nalazi se u Crkvenoj Mahali, a kao zadužbinu je sagradio veliki kaznac Jovan Dragoslav[5], vrhovni dvorski upravnik državnih dobara, sa ženom Jelenom, sinom Stanišom i ćerkom Anom. Natpis iznad vrata spada u red najlepsih inajstarijih srpskih epigrafskih spomenika. Crkva se nalazi u južnom delu sela na obodu planine a pored nje protiće Bela reka.Juzno od crkve nekih 500 metara dublje u planinini nalaze se matoske isposnice.

Nažalost crkva je dozivela istu sudbinu kao i manastir t.j. potpuno je porušena 1999[5], a posečeni su i stoletni borovi u dvorištu crkve.

Crkva Svetog Simeona

[uredi | uredi kod]

Crkva Svetog Simeona se pominje 1307. godine. Nju je kralj Stefan Dečanski zajedno sa ljudima, vinogradima, mlinovima i drugim dobrima darovao crkvi Prizrenske episkopije, Bogorodici Ljeviškoj. Od nje više nema ostatake, a nalazila se u Gornjoj Mahali između Crne reke i Delovačke reke s leve strane puta za Delovče.

Ostale svetinje

[uredi | uredi kod]
  • Crkva Svetog Arhangela u Crkvenoj mahali.
  • Crkva Svetog Atanasije u Crkvenoj mahali.
  • Crkva Svetog Nikole u Crkvenoj mahali.
  • Crkva Svetog Nikole u Gornjoj mahali ima svoj plac.
  • Ostaci crkve Svetog Đorđa nalaze se ispod sela Mijovac.
  • Crkva Sveti Spas u Mecićevoj mahali.
  • Crkva Svete Petke nalazi se na udaljenosti od 1 km, severozapadno od sela Mušutišta na polju zvanom Makiš.

Reference

[uredi | uredi kod]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]