Kristinehamn
Kristinehamn
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 59°18′N 14°07′E / 59.300°N 14.117°E | |
| Država |  Švedska
|
| pokrajina | Värmland |
| grofovija | Värmland |
| Općina | Kristinehamn |
| Površina | |
| - Urbano područje | 13.36 km² |
| - Područje utjecaja | 748.01 km² |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Urbano područje | 17,839[1] |
| - Urbana gustoća | 1,335.3 stan. / km²[1] |
| - Područje utjecaja | 23,808[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 31.8 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC 1 (UTC 2) |
| Službene stranice www.kristinehamn | |
| Karta | |
  Kristinehamn | |
Kristinehamn je lučki grad od 17,839 stanovnika[1] u sredini Švedske, on je i administrativni centar Općine Kristinehamn od 23,808 stanovnika.[1]
Kristinehamn leži u Grofoviji Värmland, na ušću riječica Varnan i Löt u Jezero Vänern, udaljen oko 44 km istočno od Karlstada.
Davno prije nego što je Kristinehamn 1642. dobio povelju o statusa grada na tom mjestu bila je naselje Bro (Broo), zvano tako zbog mosta preko rijeke Varnan, ono je bilo važna luka za transport željezne rude.[2]
Tadašnji vojvoda Karl (kasniji kralj Karl IX) izgradio je u Brou između 1570. - 1580. manufakturnu livnicu, a imao je planove i za osnivanje grada.[2]
Tokom 17. vijeka narastao je promet željezne rude iz Jezera Vänern preko Vänersborga do Göteborga, to je gradu dalo nove prilike za rast, tako da je oko 1640. promet preko njegove luke dostigao onaj iz Karlstada, rast prometa nastavio se i za 18. vijeka.[2]
I pored stalnih problema sa trgovcima i osporavanim koncesijama za trgovinu - Kristinehamn je oko 1770. narastao do grada srednje veličine sa svojih 1 200 stanovnika.[2]
Kristinehamn je odmah nakon 1800. spadao u red 30 - 40 najvećih gradova Kraljevine Švedske, za razliku od drugih gradova koji su ga pretekli i koji su veliki porast stanovništva imali između 1845. - 1920. Njegov rast se naročito usporio nakon 1950.[2]
Kristinehamn i danas ima važnu ulogu kao transportni centar za željeznu rudu i drvenu građu. Postao je i značajni trgovački centar sa relativno velikim uslužnim sektorom.
Tokom 20. vijeka izgrađeno je nekoliko pogona metalurške i drvoprerađivačke industrije, a grad se profilirao i kao zdravstveni centar.[2]
