Glogonjski Rit
Glogonjski Rit | |
---|---|
Glogonjski Rit
| |
Grad | Beograd |
Opština | Palilula (Beograd) |
|
Glogonjski Rit je prigradsko naselje u Beogradskoj opštini Palilula. Nalazi se u banatskom delu opštine, tj. na levoj obali Dunava, 3 km istočno od zrenjaninskog puta, 16 km od centra Beograda.
Nakon Drugog svetskog rata na prostoru PKB područja nalazile su se močvare i guste neiskrčene šume. Odmah nakon osnivanja PKBa 27. decembra 1945, počeo je priliv ljudi iz svih krajeva Jugoslavije u potrazi za poslom. Prvi i najteži zadatak beše isušivanje močvare i krčenje rastinja, kako bi se stvorila polja za razvoj poljoprivrede.
Prvi objekti koji su prethodili nastanku Glogonjskog Rita su bili malo severnije od današnje lokacije mesta. To su bile „tri drvene barake“ u kojima su živeli radnici, sa nekoliko štala za uzgoj krava. Ovaj deo mesta se danas zove „Stara Uprava“. Barake su bile u blizini kanala, unutra su bile pregrađene i u njima je živelo po nekoliko porodica. Nedaleko odavde, na putu za Jabučki Rit nalazilo se nekoliko objekata gde se čuvala živina. Danas se taj deo mesta zove „Živinarnik“.
Nedugo zatim počelo je isušivanje močvara u blizini oko pruge i izgradnja prvih zidanih objekata, tj. prizemnih kuća, na današnjoj donjoj lokaciji naselja. Kuće su zidane od cigala, a sem njih, u neposrednoj blizini počela je izgradnja farme, tj. poljoprivrednog gazdinstva. Prvo ime naselja koje je upisivano u katastarske knjige je bilo Komareva Humka i dan danas je prisutno u tim knjigama. Današnje ime naselja nastalo je zbog blizine Glogonja, a reč RIT na nemačkom znači močvara.
Prva direkcija na početku pedesetih godina bila je smeštena u zgradi koja je danas Dom zdravlja. Odmah sa strane bila je jedna kuća u kojoj je bila smeštena prodavnica i pekara. Tokom 1953, u zgradi današnje Direkcije, bila je smeštena mlekara, gde se mleko sakupljalo i prerađivalo. Ova mala mlekara je preteča Imleka, zato što je upravo ona i ta godina uzete za osnivačku godinu ove kompanije. Prugom je putnički voz saobraćao dva puta dnevno, kojim su ljudi putovali u Beograd. Putnički vozovi su ukinuti 1967, a teretni i danas saobraćaju.
Početkom pedesetih, glavna ulica je bila jedna uska zemljana staza sa obe strane beše okružena šumom. Vremenom, staza je prvo popločana kaldrmom, a u novije vreme i asfaltom. Prvi traktori korišćeni za poljoprivredne radove bili su guseničari. Godine 1951. izgrađena je osnovna škola, kako je bilo sve više dece. Danas, deca u ovoj školi pohađaju prva četiri razreda, a ostatak školovanja idu u OŠ „Olga Petrov“ u Padinskoj Skeli, gde školskim autobusom putuju petnaestak minuta.