El Kef
El Kef
منوبة | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 36°10′N 8°42′E / 36.167°N 8.700°E | |
| Država |  Tunis
|
| Vilajet | Kef |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Amor Idoudi |
| Površina | |
| - Ukupna | 25 km²[1] |
| Visina | 780[2] |
| Stanovništvo (2018.) | |
| - Grad | 54,690[2] |
| Vremenska zona | UTC 1 (UTC) |
| Poštanski broj | 7100 |
| Karta | |
  El Kef Pozicija El Kefa u Tunisu | |
El Kef (arapski: منوبة / al-Kāf, antička Sicca Veneria) je grad od 54,690 stanovnika[2] na sjeverozapadu Tunisa u Vilajetu Kef, u kom je i administrativni centar.[3]
Kef leži u planinama Tel Atlasa na nadmorskoj visini od 780 metara, udaljen 38 km istočno od alžirske granica i 175 km zapadno od glavnog grada Tunisa.[3]
Kef što na je arapskom znači stijena izrastao je kao berbersko naselje na temeljima antičkog kartažanskog naselja i kasnije rimske kolonije - Sicca Veneria.[3] Tokom 3. vijek pne. bio je centar Najamničkog rata kog su poveli kartažanski najamnici zbog neisplaćene plaće.[3]
Kartažani su svoje naselje zvali Cirta (Chirta), nakon njih njime vlada numidijski kralj Sifaks, kom je ona od 205. pne. prijestolnica.[1]
Jugurta je 112. pne. opkolio Cirtu i nakraju je zauzeo nakon što je porazio i ubio Adherbala.[1]
Rimljani su zauzeli Cirtu 108. pne. i pored nje podigli kastrum za vođenje Rata protiv Jogurte.[1]
Grad je status kolonije dobio početkom 1. vijeka. Prvi kolonisti te nove kolonije su najvjerovatnije bili legionari Gaja Marija, veterani Jugurtinog rata. Službeno se zvala Colonia Julia Veneria Cirta Nova Sicca, jer je prvi status dobila za Julija Cezara, a Nova Sicca, da se razlikuje od Siccenne, na kraju je to skraćeno na Sicca Veneria, a sami stanovnici su je kolokvijalno nazivali Sicca, ali i po starom Cirta.[1]
Antički geografi nazivali su grad - Sicca, a lokalni stanovnici Cirta i to sve do 4. vijeka, bez obzira na ime on je bio najvažnija stanica na putu od Kartage do Constantine (Cirte).
Sicca je vrlo rano prihvatila kršćanstvo, pa je već 256 postala biskupija.[1]
Za bizantske vladavine podignute su utvrde i crkve, a promjenjeno je i ime pod kršćanskim utjecajem, iz Sicca Veneria (časni grad) u Sikka Beneria (blagoslovljeni grad), ime koje će arapski osvajači izgovarali - Čakbanarija. Arapske trupe zauzele su grad kao posljednji u Tunisu tek krajem 8. vijeka.[1]
Tek od 16. vijeka udomaćilo se ime Kef, dotad su ga lokalni stanovnici zvali Čakbanarija.[1] Dolaskom Osmanlija već 1600. sagrađena je prva utvrda, a od 1637. instaliran je stalni garnizon.[1]
Za vrijeme Francuskog protektorata u Tunisu postao je rudarski centar i snažni garnizon, pa je 1884. dobio status općine i postao administrativni centar III Regije.[1]
Za Drugog svjetskog rata bio je privremena prijestolnica Tunisa, jer ostao izvan područja koje su okupirale vojske Sila Osovina.[1]
Za rimskih vremena podignuti su forum, hramovi, slavoluci, teatar, akvadukt, amfiteatar, a tokom 3. vijeka i velike terme.[1]
Od svih tih građevina preostale su ruševine bedema, termi, hrama i velike cisterne ispod osmanske kazbe (citadele), koja se koči na vrhu stjenovitog brda u centru grada..[3] Atrakcija je i medina sa džamijom koja se prostire na 40 hektara.[1]
Kef je danas regionalno trgovište i važna raskrsnica puteva prema Alžiru. Okolica je ratarsko-stočarski kraj poznat kao žitnica.[3]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 „Historire du Kef” (francuski). Commune de El Kef. Pristupljeno 16. 11. 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Tunisia, Cities” (engleski). City population. Pristupljeno 16. 11. 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 „El-Kef” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 16. 11. 2019.
