Prijeđi na sadržaj

Dositej Jerusalimski

Izvor: Wikipedija

Dositej Jerusalimski (grč. Δοσίθεος από Ιεροσολύμων) bio je pravoslavni svećenik koji je stolovao kao patrijarh Jeruzalema od 1187. do 1189. godine, te patrijarh Carigrada u dva navrata - početkom 1189. te od kraja 1189. do 1191.

Navodi se kako je bio porijeklom ili rodom iz Venecije. Patrijarhom Jeruzalema je postao nakon što su godine 1187. taj grad zauzeli muslimani pod Saladinom, odnosno protjerali dotadašnje križarske vladare, a zajedno sa njima i latinskog patrijarha.

Dositej, koji je bio lični prijatelj bizanstkog cara Isaka II Anđela, [1], je imenovan za carigradskog patrijarha u februaru 1189. godine, nakon smjene Nikita II Muntanesa. Na tom se položaju, međutim, održao samo devet dana, te je zbog proceduralnih kontroverzi prisiljen prepustiti mjestu Leontiju Teokitu[2].

Car mu je nakon nekoliko mjeseci uspio osigurati podršku, te je krajem septembra ili početkom oktobra iste godine Leontije smijenjen, a Dositej konačno postavljen za carigradskog patrijaha. Na tom se mjestu održao sve dok se protiv njega nije okrenuo Teodor Balsamon, ugledni kanonski pravnik i patrijarh Antiohije. Pod pritskom svećenstva i naroda na ulici, Isak II Anđeo je u septembru 1191. smijenio Dositeja, koji se vratio u Jeruzalem.[3].

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Louis Bréhier, Les institutions de l'Empire byzantin, Albin Michel, réédition 1970, p. 384.
  2. Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paris, 1958, p. 436.
  3. Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paris, 1958, p. 436 & 452.

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Venance Grumel, « La chronologie des patriarches de Constantinople de 1111 à 1206 », dans Études byzantines, tome 1, 1943, p. 250-270.
  • Nicolas Viton de Saint-Allais, L'art de vérifier les dates, tome premier, Paris, 1818, p. 487.
Pravoslavne crkvene titule
Prethodi:
Leontije Teotokit
carigradski patrijarh
1191–1198
Slijedi:
Georgije II