Detomidin
Izgled
(IUPAC) ime | |||
---|---|---|---|
4-[(2,3-dimetilfenil)metil]-3H-imidazol | |||
Klinički podaci | |||
AHFS/Drugs.com | Internacionalno ime leka | ||
Identifikatori | |||
CAS broj | 86347-15-1 | ||
ATCvet kod | QN05CM90 | ||
PubChem[1][2] | 56032 | ||
ChemSpider[3] | 50586 | ||
UNII | 7N8K34P2XH | ||
KEGG[4] | D07795 | ||
Hemijski podaci | |||
Formula | C12H14N2 | ||
Mol. masa | 186,253 g/mol | ||
SMILES | eMolekuli & PubHem | ||
| |||
Farmakokinetički podaci | |||
Poluvreme eliminacije | 30 min | ||
Farmakoinformacioni podaci | |||
Trudnoća | ? | ||
Pravni status | Samo za veterinarsku upotrebu |
Detomidin je imidazolni agonist α2-adrenergičkog receptora koji se koristi kao sedativ za velike životinje, prvenstveno konje. On je obično dostupan u obliku soli detomidin hidrohlorida. Ovaj lek se izdanje na recepat. U prodaji je pod imenom Dormosedan.
Detomidin je sedativ sa analgetičkim svojstvima.[5] Agonisti α2-adrenergičkog receptora proizvode od doze zavisne sedativne i anagetičke efekte. Usled inhibicije simpatetičkog nervnog sistema, detomidin takođe utiče na srce, respiratorni sistem, a ima i antidiuretičko dejstvo.[6]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ England GC, Clake KW. (1996). „α2 adrenoceptor in the horse: a review.”. Br Vet J. 152 (6): 641–657.
- ↑ Fornai F, Blandizzi C, del Tacca M. (1990). „Central alpha-2 adrenoceptors regulate central and peripheral functions”. Pharmacol Res. 22 (5): 541–54.
- The Ontario Association of Equine Practitioners Arhivirano 2012-08-30 na Wayback Machine-u, Medication Protocols for Horses 2005
- NOAH Compendium of Data Sheets for Animal Medicines 2005 Arhivirano 2012-08-06 na Wayback Machine-u