Prijeđi na sadržaj

Carlos Saúl Menem

Izvor: Wikipedija
Carlos Saul Menem
Službeni predsjednički portret Menem
predsjednik Argentine
Na položaju
8. jul 1989 – 10. decembar 1999
Vice PresidentEduardo Duhalde (1989–1991)
nema (1991–1995)
Carlos Ruckauf (1995–1999)
PrethodiRaúl Alfonsín
SlijediFernando de la Rúa
nacionalni senator Argentina
Preuzeo dužnost
10. decembar 2005
Izborna jedinicaLa Rioja
guverner La Rioje
Na položaju
10. decembar 1983 – 8. jul 1989
Vice GovernorAlberto Gregorio Cavero
PrethodiGuillermo Jorge Piastrellini (de facto)
SlijediAlberto Gregorio Cavero
Na položaju
25. maj 1973 – 24. mart 1976
PrethodiJulio Raúl Luchesi (de facto)
SlijediOsvaldo Héctor Pérez Battaglia (de facto)
Lični detalji
RođenjeCarlos Saúl Menem Akil
02. 7. 1930. (1930-07-02) (dob: 94)
Anillaco, La Rioja, Argentina
NacionalnostArgentinac
Politička strankaJusticijalistička partija
Supružnik/ci
Djeca4, među njima i Zulema María Eva Menem
RoditeljiSaúl Menem
Mohibe Akil
Profesijaadvokat
Potpis

Carlos Saúl Menem (Karlos Saul Menem; Anillaco, 2. VII. 1930) je argentinski pravnik, političar i državnik, najpoznatiji po tome što je od 1989. do 1999. godine služio kao predsjednik Argentine.

Odrastao u porodici sirijskih useljenika, Menem je 1950-ih kao mladić u Beunos Airesu sreo tadašnjeg predsjednika Juana Perona i postao vatreni peronist, priključivši se njegovoj Justicijalističkoj partiji (PJ). Nakon završenog studija prava je radio kao sidnikalni advokat, a godine 1973. kao peronistički kandidat osvojio mjesto guvernera provincije La Rioje. Nakon vojnog puča kojim je 1976. godine uspostavljena vojna diktatura je uhapšen i neko vrijeme proveo u zatvoru. Po obnovi demokracije je 1983. ponovno izabran za guvernera, a sa vremenom je postao jedan od najistaknutijih članova PJ. Pod parolom tzv. velikog šatora i nacionalnog pomirenja je osvojio stranačke predizbore, a potom 1989. pobijedio predsjednika Raula Alfonsina, a nakon čega je slijedila prva mirna tranzicija predsjedničke vlasti u historiji Argentine od 1916. godine.

Menem, koji je izbor velikim dijelom dugovao ekonomskoj krizi, se na planu ekonomske politike iskazao kao zagovornik Washingtonskog konsenzusa i neoliberalizma, te je za njegovog mandata provedena masovna privatizacija javnih poduzeća. Na vanjskopolitičkom planu se čvrsto vezao uz SAD i Zapadni blok, napustivši Pokret nesvrstanih, a u tu je svrhu nastojao obnovite odnose sa UK, prekinute nakon Falklandskog rata. Na unutrašnjem planu se zalagao za niz ustavnih reformi, od kojih je najpoznatija ona kojom je omogućeno da se 1995. kandidira za drugi mandat i pobijedi. Kraj drugog mandata su obilježile ekonomske nedaće izazvane azijskom ekonomskom krizom. Pred predsjedničke izbore godine 2003. je na stranačkim predizborima poražen od Nestora Kirchnera.

Izvori

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]
Političke funkcije
Prethodi:
vojna hunta
guverner La Rioje
1973–1976
1983–1989
Slijedi:
vojna hunta
Slijedi:
Bernarbé Arnaudo
Prethodi:
Raúl Alfonsín
predsjednik Argentine
1989–1999
Slijedi:
Fernando de la Rúa