Blowup
Ovo je članak o britansko-italijanskom filmu. Za ostala značenja, vidi Blow up (razvrstavanje). | Blowup | |
|---|---|
 kino-poster | |
| Režija | Michelangelo Antonioni |
| Producent | Carlo Ponti Pierre Rouve |
| Scenario | Michelangelo Antonioni Tonino Guerra Edward Bond Julio Cortázar (priča) |
| Uloge | David Hemmings Vanessa Redgrave Sarah Miles |
| Muzika | Herbie Hancock The Yardbirds |
| Fotografija | Carlo Di Palma |
| Montaža | Frank Clarke |
| Distribucija | MGM (UK) Premier Pictures (SAD) |
| Datum(i) premijere | 18. 12. 1966 (SAD) 1. 1967 (Ujedinjeno Kraljevstvo) 29. 8. 1967 (Italija) |
| Trajanje | 110 min. |
| Zemlja |  Italija Sjedinjene Države Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 1.8 million US$ |
| Bruto prihod | 20 mil. US$ |
Blowup (također poznat i kao Blow Up i Blow-Up) je italijansko-britanski igrani film snimljen 1966. u režiji Michelangela Antonionija. Scenario, temeljen na priči argentinskog književnika Julija Cortazara Las babas del diablo i inspiriran životom britanskog fotografa Davida Baileya, je napisao Tonino Guerra. Po žanru predstavlja kombinaciju drame i trilera, a protagonist, čiji lik tumači David Hemmings, je elitni modni fotograf. Radnja prati jedan dan njegovog života, kada prilikom rutinskog snimanja u parku postaje uvjeren da je slučajno snimio ubistvo.
Antonioniju je Blowup predstavljao prvi film na engleskom jeziku, a osim njegovog za tadašnje standarde nekonvencionalnog "umjetničkog" stila ga je karakterizirao i nastojanje da se što vjernije prikaže život tadašnjeg Londona, koji je tada prolazio kroz značajne kulturne promjene poznate kao svingajuće šezdesete. Zbog toga se u filmu u cameo ulogama pojavljuju neke od važnih ličnosti tadašnje londonske scene, kao manekenka Veruschka i znameniti rock-bend The Yardbirds.
Naturalistički prikaz života modnih fotografa, uključujući golotinju njegovih modela, je, pak kršio tadašnji tri decenije star Produkcijski kodeks koji je vodeće hollywoodske studije obavezivao da filmove "čiste" od svih problematičnih sadržaja. MGM je zabranu zaobišao distribuirajući film u SAD preko paravanske kompanije Premier Pictures; zahvaljujući tome je dobio publiku, pogotovo mlađu sklonu kontrakulturi koja je tada bila na vrhuncu, te zaradio oko 20 miliona US$. Taj je komercijalni uspjeh potakao druge hollywoodske studije da odbace Kodeks te ga 1968. zamijene s današnjim sistemom MPAA rejtinga.
Blowup je osvojio Zlatnu palmu na Kanskom filmskom festivalu. Kasnije je imao značajni uticaj na tadašnje filmaše. Coppoli je poslužio kao jedna od inspiracija za znameniti film Prisluškivanje, a 1981. je Brian de Palma snimio njegov svojevrsni triler-remake u obliku filma Blow Out (Pucanj nije brisan). Godine 1977. je jedan od njegovih motiva iskorišten i u Brooksovoj parodiji Visoka napetost. Antologijska scena Veruschkine foto-seanse je, pak, parodirana/kopirana u filmovima Austin Powers: International Man of Mystery (1997) i nastavku Austin Powers: The Spy Who Shagged Me (1999).
- Brunette, Peter (2005). DVD Audio Commentary (Iconic Films).
- Hemmings, David (2004). Blow-Up… and Other Exaggerations – The Autobiography of David Hemmings. Robson Books (London). ISBN 978-1-86105-789-1.
- Blowup na AllRovi-u
- Blowup na sajtu IMDb
- Blowup na Rotten Tomatoes-u (en)
- Blowup na filmskoj bazi podataka TCM
- Where Did They Film That? — film entry
- Peter Bowles on making of Blow-Up
- Blowup Then & Now website Arhivirano 2022-01-21 na Wayback Machine-u
