Bitka kod Stiklestada
Bitka kod Stiklestada | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Sukobljene strane | |||||||
Hird kralja Olafa Haraldsona i njegovi saveznici | "Seljačka vojska" koju su činili plemići i bogati seljaci, odnosno pristaše dansko-engleskog kralja Knuta Velikog | ||||||
Komandanti i vođe | |||||||
Olaf Haraldsson † Dag Ringsson Harald Sigurdsson |
Kalf Arnason Thorir Hund Harek of Tjøtta | ||||||
Snage | |||||||
cca. 6.600 | cca. 14.400 | ||||||
Žrtve i gubici | |||||||
cca. 4.200 | ccaa. 4.600 |
Bitka kod Stiklestada se odigrala 1030. u Norveškoj između vojske bivšeg kralja Olafa II na jednoj, i tzv. "Seljačke vojske" koji su činili pristaše dansko-engleskog kralja Knuta Velikog. Do nje je došlo dvije godine nakon što su Knutove pristaše protjerale Olafa iz Norveške u Novgorod i Knuta učinile norveškim kraljem. Olaf je u međuvremenu prikupio vojsku sa kojom je preko Švedske došao u Norvešku nastojeći ponovno osvojiti krunu. Suprotstavila mu se vojska koja bila višestruko nadmoćna. Prema navodima sage Heimskringla, Olaf je svoje pristaše nastojao bodriti pozivajući se na njihovu kršćansku vjeru; među "Seljačkom vojskom" je, pak, bilo još uvijek mnogo pogana. Njegova vojska je, pak, poražena, a sam Olaf ubijen, i to od strane lokalnog poglavice Thorira Hunda. Dio Olafovih pristaša je uspio pobjeći s bojišta, uključujući njegovog 15-godišnjeg polubrata Haralda koji je mnogo godina kasnije postao norveški kralj.
Bitka je kasnije stekla status jednog od najvažnijih i najčešće spominjanih događaja norveške historije, prije svega zbog toga što je, prema Heimskringli, godinu dana nakon pogibije Olafovo truplo iz improviziranog groba na bojištu prebačeno u crkvu sv. Klementa u Trondheimu, te što je prilikom otvaranja lijesa ustanovljeno da je "čudesno" očuvano. Zbog toga je Olaf stekao status sveca i titulu rex perpetuus Norvegiae ("vječni kralj Norveške").