Bitka kod Navas de Tolosa
| Bitka kod Las Navas de Tolosa | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Rekonkviste | |||||||
 Slika Francisca Paula Van Halena iz Muzeja Prado | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Kruna Kastilje Kruna Aragona Kraljevina Navara Portugal Templari |
Almohadski kalifat | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Alfonso X Mudri | Muhamed al-Nasir | ||||||
Bitka kod Las Navas de Tolosa dogodila se 16. jula 1212., ona je bila najvažnija bitka kršćanske Rekonkviste u Španjolskoj u kojoj su Almohadi (muslimanska sjevernoafričko - španjolska dinastija) teško poraženi od združenih snaga Kastilje, Aragona, Navare i Portugala. Bitka se vodila oko 64 km sjeverno od Jaéna u Andaluziji.[1]
Kralj Kastilje i Leona - Alfonso X, ostao je nekoliko godina paraliziran nakon poražavajućeg poraza od Almohada u Bitci kod Alarcosa 1195., pa nije poduzimao ništa protiv Maura.[1] U tom periodu se sprijateljio (i stekao njegove simpatije) sa nadbiskupom Toleda - Rodrigom Jiménezom de Radom, kog je također tištila muslimanska pobjeda nad kršćanima. Svojim vezama i uticajem uspio je da papa Inocent III objavi Križarski rat protiv njih, a dobio je podršku i od nekoliko francuskih biskupa, pa su se u proljeće 1212. u Toledu već počele okupljati grupe francuskih vitezova i Templara.[1]
Nakon nekog vremena okupljeni Križari su 21. juna krenuli prema jugu, ojačani trupama Aragona, Kastilje i Portugala. Gotovo namah zauzete su dvije [Mauri|maurske]] utvrde, ali ti uspjesi nisu bili dovoljni većini pristiglih stranih vitezova u usporedbi sa ekstremnim vrućinama i strašnim terenom pa su odustali, ali su na sreću pristigle trupe Navare.[1]
U međuvremenu je almohadski kalif Muhamed al-Nasir 22. juna prebacio svoje snage u Jaén, a nakon tog u planine pored Baeza, namjeravajući blokirati kršćansku vojsku u ravnici Las Navas de Tolosa. Kršćanska vojska je ubrzo nakon svog dolaska na taj teren - 12. jula zauzela zamak Ferral, sa ciljem da se nakon njega probije do muslimanskog logora preko prijevoja La Losa. To je ispalo nemoguće jer je prijevoj bio strogo čuvan, ipak su od lokalnog pastira saznali za alternativni pravac preko kojeg su se probili do logora.[1]
Sam Alfonso X je lično komandirao kršćanskim snagama i razbio almohadske snage 16. jula. al-Nasir je pobjegao, pa je Alfonso X nastavio napad i u naletu zauzeo Baezu i Úbedu.[1]
Širi efekti muslimanskog poraza postali su vidljivi tek nakon 1233., kad se Almohadski kalifat raspao zbog dinastičkih svađa, pa su preostale maurske enklave ubrzo počele padati jedna za drugom pod navalama Rekonkviste.[1]
