Prijeđi na sadržaj

Al-Isfahani

Izvor: Wikipedija

Abul-Fath Muhamed ibn Kasim Isfahani (perz. ابوالفتح محمود بن محمد بن قاسم اصفهانی), iranski matematičar iz 12. veka[1][2] koji se posebno bavio geometrijom.

Temeljito je pisao o temama iz pete, šeste i sedme knjige proslavljenog Apolonijevog dela Odnos preseka. Isfahani je 1119. (513. AH) napisao sažeti prikaz tog dela i posvetio ga Abu Kalidžaru Marzbanu iz Jazda.[1][2]

Njegovo glavno delo je Talhis al-Mahrutat [Sažimanje Odnosa preseka]. Ovo slavno Apolonijevo delo u originalnoj verziji sastojalo se od osam knjiga, od kojih je jedna uništena. U 9. veku sedam preostalih knjiga sa starogrčkog jezika na arapski preveli su Hilal Hamsi i Sabit ibn Kura. Abul-Fath je nakon redakcije pomenutog prevoda pripremio i njegovu sažetu verziju. Godine 1661. maronitski orijentalist Abraham Ecchellensis i italijanski matematičar Giovanni Alfonso Borelli preveli su Talhis na latinski,[1] a 1993. preveden je i na francuski jezik.[3]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 1,2 (en) Abu’l-Fatḥ Eṣfahānī, Encyclopædia Iranica
  2. 2,0 2,1 (fa) ابو الفتح اصفهانی, Encyclopaedia Islamica
  3. Ali Akbar Velajati (2016). Istorija kulture i civilizacije islama i Irana (Preveo s persijskog dr. Muamer Halilović). Centar za religijske nauke „Kom”. Beograd (str. 223.)