Adelaide od Italije
| Sveta Adelaide | |
|---|---|
 | |
| Rođen/a | 931–932, Burgundija, Francuska |
| Umro/la | 16. 12. 999., Seltz, Alsace |
| Štuje se u | Rimokatolička crkva, pravoslavna crkva |
| Kanoniziran/a | 1097 |
| Kalendar svetaca | 16. decembar |
| Atributi | carica dijeli hranu siromašnima, često kraj broda |
| Zaštitništvo | žrtve zlostavljanja; nevjeste; carice; prognanici; problemi s tazbinom; roditeljstvo; velike porodice; princeze; zatvorenici; drugi brakovi; udovice |
Sveta Adelaide od Italije (931/932 – 16. decembar 999), također poznata i kao Adelaide od Burgundije, bila je druga supruga svetog rimskog cara Otona Velikog.
Rodila se u Orbeu u današnjoj Švicarskoj kao kćer Rudolfa II od Burgundije i Berte Švapske. U dobi od 15 godina ju je otac dao udati za svog dotadašnjeg suparnika, Lotara II od Italije; brak je bio dio sporazuma kojim se nastojao postići mir između Rudolfa i Huga od Provanse. Lotaru je Adelaide rodila kćer poznatu kao Emma od Italije.
Godine 950. je njen muž otrovan, navodno od Berengara od Ivreje, koji je potom Adelaide nastojao prisilno udati za svog sina Adalberta. Odbijanje bračne ponude je dovelo do Adelaidinog zatvaranja u samostan u Comou. Odatle je uspjela pobjeći u Canossu, gdje joj je zaštitu dao grof Adalbert Atto. Kada je Canossu pod opsadu stavio Adalbert, Adelaide je preko izaslanika poslala poziv u pomoć njemačkom kralju Otonu. On je, pak, u Italiju 951. stigao s vojskom. Njih dvoje su se sreli u Paviji, gdje su se i vjenčali. Sa Otonom je imala četvoro djece koja su doživjela zrelu dob: sina Heinricha (r. 952), sina Bruna (r. 953), kćer Matildu, prvu kneginju-opaticu Quedlinburga, te Otona (r. 955), koji će na kraju naslijediti očevo prijestolje. Godine 962. je u Rimu Oton proglašen rimsko-njemačkim carem od strane pape Ivana XII, pri čemu je Adelaide službeno proglašeno caricom, što je predstavljao presedan.
Nakon što joj je muž 973. umro, Adelaide je postala najuticajnijom ženom na dvoru, a samim time i jednom od najuticajnijih žena u Evropi. To se, međutim, promijenilo kada joj se sin oženio za bizantsku princezu Teofano. Nevjesta je mladog Otona uspjela okrenuti protiv majke i ishoditi njeno protjerivanje s dvora 978. Adelaide je otišla u Italiju, da bi se 983. godine, uz posredovanje svog brata, burgundskog Konrada, pomirila sa sinom i vratila na dvor. Iste godine je Oton umro, a Adelaide i Teofano su proglašene ko-regenticima malodobnog Otona III. Teofano je iskoristila priliku da ponovno protjera Adelaide. Tek nakon što je Teofano 991. umrla, Adelaide se vratila na dvor i preuzela regentske dužnosti. Kada je 995. Oton postao punoljetan, povukla se u opatiju Seltz i posvetila crkvenom radu.
Nakon smrti je proglašena sveticom.
- Women's Biography: Adelaide of Burgundy, Ottonian empress Arhivirano 2014-10-30 na Wayback Machine-u
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Upražnjen/a Titulu posljednji imao/la Edith od Wessexa
|
Kraljica Njemačke 951–961 |
Upražnjen/a Titulu preuzeo/la Theophanu
|
| Upražnjen/a Titulu posljednji imao/la Bertila od Spoleta
|
Carica Svetog Rimskog Carstva 962–973 | |
